a new home (One Direction~Louis Tomlinson) #1

004- sisi

Meer dan 1000 dan reads op live my life, en meer dan 200 op deze ben echt blij. Dit boeit jullie waarschijnlijk toch niet.

Wat vinden jullie van mijn nieuwe cover hij is genaakt door @sailertomlinson.

Ik heb de 11 vote's dus dit is weer een nieuw hoofdstuk voor de volgende keer 12.

~~~~~~~~~~~~~~~

Sophie's POV

We zijn net klaar met eten en ik zit nu op mijn kamer om in m'n dagboek te gaan schrijven.

----------(dit is in het dagboek)---------

Lief dagboek,

Ik ben geadopteerd door 1D. Volgens mij moet ik het nog beseffen.

Ik snap nog steeds niet hoe mijn vader mij, Nick en Levi dit aan kon doen. Ik mis mam echt zij wist overal een antwoord op!, waarschijnlijk lijk ook op die vraag....

---------(niet meer in dagboek)---------

ik grijp naar mijn ketting, ik heb hem gekregen van mijn moeder een paar dagen voordat ze stierf. Maar nu ik er over na denk ik mis mij moeder echt. Ik kan wel zeggen van niet maar dat maakt het verdriet niet minder. Ik voel hoe ik tranen in mijn ogen krijg.

'Kom.' Louis loopt mijn kamer binnen. Ik veeg snel mijn tranen weg en kijk op. Louis kijkt me onderzoekend aan maar pakt dan m'n arm en trekt me mee. 'Waar gaan we heen?' vraag ik als Louis mijn arm eindelijk heeft losgelaten en we naast elkaar lopen. 'Nou ik heb een paard.' hoor ik in een keer achter me. Ik kijk om en zie Liam staan. 'Li ik schrok me dood.' zeg ik waarna ik een pruillip trek. Hij geeft me snel een knuffel en trekt me dan mee.

Liam's POV

Ik geef Sophie snel een knuffel en trek haar dan mee naar buiten, Louis volgt ons grinnikend. Als we bij de wei van Sisi zijn fluit ik. Sisi komt er gelijk aan.

Ik, Sophie en Louis lopen weer naar binnen. Het lijkt wel of ze iets voor ons verbergt ik zal het zo wel aan Louis vragen.

'Lou, weet jij wat er met soof is.' vraag ik als ze weer naar haar kamer is. Hij kijkt verbaasd op van zijn IPhone. 'Nee, hoezo?' 'Niks, zomaar.' hij knikt even achterdochtig en gaat dan weer verder met waar hij mee bezig was. Ik weet dat ik Louis moet vertrouwen maar ik heb het gevoel dat hij liegt. Na een paar minuten staat Louis op en loopt ook naar boven. Wat is er met hem aan de hand?

Louis POV

Ik weet dat ik niet tegen Liam moet liegen maar ik vind dat Sophie dit zelf moet vertellen, of niet. Als ze het niet wilt vertellen gaat het vast weer over. Ik sta op en loop naar Sophie's kamer.

Als ik daar aan kom en de deur open (duh!!) zie ik Sophie zonder vest zitten. Als ik haar goed bekijk zie ik dat ze een litteken op haar arm heeft. 'Hoe kom je daar aan?' vraag ik terwijl ik naast haar neerplof. Ze kijkt me even verbaasd aan en even lijkt het alsof ze het niet gaat zeggen. 'M'n vader vond het leuk om m'n arm te verwonden met een mes. Zegt ze alsof er niks aan de hand was. 'Leuke ketting, hoe kom je er aan.' vraag ik om het gesprek de andere kant op te brengen. 'Thanks, gekregen van mij moeder.' 'Mis je haar niet?' het is er uit voor ik er erg in heb en ik zie dat Sophie tranen in haar ogen krijgt. Ik trek haar op schoot en ze verstopt haar gezicht in mijn t-shirt.

Sophie's POV

Ik weet niet hoe lang we daar zitten te praten nadat ik gestopt was met huilen, maar als ik op de klok kijk zie ik al dat het half elf is. Ik moet gapen en hoor Louis zeggen 'volgens mij moet er iemand naar bed.' Ik werp hem een vernietigende blik toe maar kruip toch onder de dekens. Louis drukt nog een kus op mijn voorhoofd 'trusten.' en loopt weg. Na een paar minuten lig ik in een diepe slaap.

~~~~~~~~~~~~

Dit is waarschijnlijk een van de langste hoofdstukken ooit. Voor de volgende keer dus 12 vote's.

Nog veel plezier.

Xxxx.