______________________________________________________________________________
(vanuit Sophie!)
Ik zucht zacht. Waarom gaat alles in mijn leven fout. Ik bedoel echt alles. Mijn oma en opa die vlak achter elkaar overlijden. Mijn vader die begint met drinken en met mij mishandelen. Mijn anorexia. M'n moeder die -dankzij lieftallige (noteer sarcasme) daddy- in coma terecht komt. Het overlijden van m'n moeder. Eerste verkrachting. Pesterijen. Eerste zelfmoordpoging. Steeds vaker en meer mishandeling. Tweede verkrachting. Het weeshuis. One direction -het enige lichtpuntje hier-. Bedreigingen. Snijden. Anorexia, again. Overlijden van m'n broertjes. M'n vriendje die het uitmaakt. Derde verkrachting. Tweede zelfmoordpoging. Louis en Liam die ontvoerd worden. Ik die naar mijn oude huis heen ga om ze te bevrijden, maar faal. De letters die; Sophie vormen in m'n arm. Vierde verkrachting. De tijd dat ik in coma lag. Het bijna worden gedood. De meerdere bedreigingen.
Ik zucht zacht en rol me op m'n zij. Pak het fotolijstje waar een foto van mij en m'n moeder in zit. Gemaakt toen ik net van m'n anorexia af was. Het is zo gemeen. Waarom moet mij dit allemaal overkomen? Ik leg het fotolijstje terug op m'n nachtkastje en rol me op tot een bolletje. Ik pak m'n ketting vast en begin te snikken. De jongens zijn me niet waard!
______________________________________________________________________________
Wat een kut einde! Nooit gedacht dat ik het zo zou laten eindigen, maar ik hoop dat het in het vervolg goed komt. (Meer info? Door switchen hierna!)
Dat is trouwens als Sophie en de jongens al weer thuis zijn, maar dat had je al door denk ik.
Nu mag je switchen!!!!!!!
JE LEEST
a new home (One Direction~Louis Tomlinson) #1
Fanfiction---------------Alle rechten gaan naar mij (@RunToFreedom) ----------------------- { Deel 1 van Louis Tomlinson serie } voorzichtig zet ik het mes op mij pols. 'Het spijt me lou.' fluister ik zachtjes, wetende dat hij me toch niet kan horen. Vaag hoo...
