TUVALDEKİ PARMAK İZLERİ

8. BÖLÜM

Uzun ve yoğun bir bölüm.
Oy ve yorumları unutmayalım lütfen.
Keyifli okumalar!

Spotify/ faylinn
Kitabın şarkı listesi: TPİ

8. BÖLÜM

Yarayı Kabullenmek

Post Malone, Hollywood's Bleeding

Don't, Ed Sheeran

Mercy, Shawn Mendes

Beni böyle dumura uğratan şey, bu tarz bir şeyin yapılması değildi. Maalesef ki bu da alışık olduğum bir durumdu. Bu yaşlardaki bir gencin eline yaşından kat kat fazla paralar şuursuzca verilmeye devam ettiği sürece de görülmeye devam edecekti sanırsam.

Doğukan'ın falan da birkaç kez, bu tarz gecelerde bazı maddeler kullandığını görmüş ve onu sert bir dilde uyarmıştım ama netice de ne annesi ne de babasıydım. Hoş, olsam da bir şey fark etmezdi ya...

Doğukan'ın söylediğine göre en hafifini kullanıyorlardı. Sadece biraz kafa yapsın diye. Kafanız kopsun...

Eğer Arda'dan o paketi alan kişi Doğukan olsaydı şimdi yanına gider, saçmalamamasını söylerdim. Ama konu o olunca elim kolum bağlanıyordu doğal olarak.

Karışamazdım. Beni ilgilendirmezdi.

Şaşkınlığa uğramamın en büyük nedeni o olmasıydı elbette; ne zaman daha fazlası olamaz desem hep daha fazlasıyla gelmeyi başarıyordu.

Yolun karşısından doğruca buraya geldiğini görmüştüm en son; beni görmemesi için saklandığım inime hızla geri dönmeden hemen önce.

Bulunduğumuz noktada neredeyse kimse yoktu. Doğal olarak herkes, partinin olduğu evin içerisindeydi.

Yani bu demek oluyordu ki Edis, saniyeler içerisinde yolu aşıp dış kapıdan girdiğinde bizimle karşılaşacaktı. Sadece bizimle.

Burada olmamız için başka bir sebep olmadığından ve kapı ağzında olduğumuzdan, neden burada durduğumuzun nedeni kabak gibi ortadaydı. Ama bizi ele verecek en önemli detay bunların hiçbirisi değildi.

Ben, Dilara ile birlikteydim. Ve o az önce içeride olmadığından bunun nedenini bilmiyordu ama Dilara'nın kimin sevgilisi olduğunu bilmemesine imkânı yoktu. Geriye de tek bir seçenek kalıyordu.

Bunu düşünen sadece ben değilmişim ki yanımdaki kız tedirginlik ve duyduğu korkunun etkisiyle tir tir titriyordu karşımda.

"Ne yapacağız?" diye fısıldadı, olduğu yerde bir o yana bir bu yana giderken. Bir şeyler arıyordu. Bahanemiz olacak bir şeyler.

Onun bu telaşlı hali bir anlığına bana da bulaştı bir hastalık gibi ve elimde olmadan aynı onun gibi benim de götüm tutuştu. Gelmek üzereydi.

Sonra durdum.

Durdum ve ne yaptığıma dışarıdan bir gözle baktım. Kimsenin üzerimde etki yaratmasına izim vermeyerek özüme döndüm. Sonra Dilara'ya baktım ve ne kadar acınası olduğunu düşündüm düştüğü durumun. Ben bu değildim.

Bunun farkındalığıyla sırtımı az önce korkuyla yasladığım yere yeniden yasladım ama bu sefer korkunun tek bir esamesi yoktu vücudumda. Öyle rahattım ki bu, Dilara'nın daha da tutuşmasına neden oldu.