.
.
.
.
.
.
.
.
.
Levi's pov:
-5.30 μ.μ.
"Όταν μπει η Amelia στην ομάδα σου θέλω να την προσέχεις στην αρχή μέχρι να συνηθίσει", μου είπε ο Erwin.
"Tch. Γιατί νοιάζεσαι τόσο πολύ για αυτή τέλος πάντων?"
Δεν ξέρω γιατί είμαι ενοχλημένος που νοιάζεται για εκείνη.
"Levi?"
Με έβγαλε από τις σκέψεις μου η φωνή του Erwin.
"Έλεγα να πας και να ξεκουραστείς, γιατί δεν φαίνεσαι πολύ καλά.", Μου είπε με ένα στοργικό βλέμμα.
"Ποτέ δεν είμαι καλά.", Του απάντησα με ένα στεγνό βλέμμα.
"Levi"
"Tch. Καλά.."
Κατευθύνομαι προς το γραφείο μου, αλλά δεν θέλω να πάω εκεί. Θέλω να πάω σε εκείνη. Θέλω να την πετυχω ξανά με μια πετσέτα. Θέλω να της πάω τα ρούχα τη-
*Bump*
"Α-αου.."
Huh?
Έσκυψα το κεφάλι μου να δω ποιος ήταν και το στομάχι μου γύρισε ανάποδα όταν είδα ποιος ήταν.
"Λ-λοχαγε!"
"Tch δεν μπορείς να μην πέφτεις πάνω μου ε?"
Αυτό δεν ακούστηκε σωστά...
"Α- συγγνώμη απλά ε-εγώ πήγαινα προς τον διοικητή...", Μου είπε με σκυμμένο το κεφάλι.
Δεν μου άρεσε αυτό.
Ούτε ότι θα πήγαινε στον Erwin, ούτε που κοιτούσε κάτω.
Ήθελα να δω τα μάτια της.
Δεν κατάλαβα ότι είχα αφαιρεθεί κοιτάζοντας την μέχρι που καθάρισε τον λαιμό της.
Tch χαζέ Levi, πρέπει να ένιωθε πολύ άβολα...
"Εγώ να πηγαίνω..", μου είπε.
Πριν προλάβει να φύγει τελείως την έπιασα από το μπράτσο και γύρισε να με κοιτάξει με γουρλωμενα μάτια που με εκαψαν.
Αυτό ήθελα μόνο.
Αυτά τα μεγάλα μάτια.
Όλο μου το αίμα να καίει, η καρδιά μου να σπάει από το δυνατό χτύπο. Τα πόδια μου να δυσκολεύονται να με κρατήσουν όρθιο. Κρύος ιδρώτας και τρέμουλο.
Με έχει εδώ πέρα. Ο πιο δυνατός στρατιώτης της ανθρωπότητας να τρέμει για αυτό το απλό κορίτσι.
"Λ-λοχαγε..?", Ρώτησε
Δεν έπρεπε να μιλήσει. Τώρα που άκουγα και τη φωνή της κόντεψα να ξεχάσω πώς να αναπνέω.
Το χέρι της είχε χαλαρώσει και γύρισε να με κοιτάξει και με το σώμα της τώρα.
"Είστε καλά?", Ξαναρωτησε
YOU ARE READING
Our Story (LevixOC)
Fanfiction"Αου γαμώ.." "Τρία λεπτά ακόμα και θα είσαι καλά πάρε βαθιές ανάσες.", μου έλεγε υποστηρικτικά. Ήμασταν σε επικίνδυνα κοντινή απόσταση και αυτό δεν βοηθούσε καθόλου. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά από τον πόνο και επειδή ήταν αυτός εδώ, δέκα εκατο...
