•
•
•
•
•
•
•
•
•
•"Gguughh~... Γαμώ... Πάλι με νεύρα θα αρχίσει η μέρα μου φαίνεται..."
Δεν ξέρω τι φάση περναω και σηκώνομαι με νεύρα τις τελευταίες μέρες. Βλέπω πολλούς εφιάλτες με τους γονείς μου για κάποιο λογο...
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα να κάνω μπάνιο και να πλύνω τα δόντια μου. Αφού ετοιμάστηκα γενικά βγήκα έξω, για να πάρω πρωινό.
Σαν κάτι να με ενοχλεί όμως. Έσκυψα, κοίταξα κάτω τα μπούτια μου και άρχισα να φτιάχνομαι."Τι διάολο με αυτά τα λουριά! UUuUuGGgHhHHH!"
Όταν έφτασα στη μεγάλη αίθουσα ήρθα αντιμέτωπη με ένα τσούρμο από ανθρώπους.
Woahh.. πολλοί στρατιώτες.. σκέφτηκα και μπήκα μέσα στην αίθουσα, για να πάρω πρωινό.
Αφού δεν είμαι πλέον με τους φίλους μου θα κάτσω μόνη μου από ότι φαίνεται."Ooooiii!", ακούστηκε μια γνώριμη φωνή.
"Huh? Gunther?"Με χαιρετούσε από το τραπέζι που καθόταν και μου έκανε νόημα να πάω προς τα εκεί. Να πάω? Δεν θέλω να εμπλακώ στη παρέα του. Αλλά μισώ να είμαι μόνη ειδικά τώρα που έχασα τους γονείς μου χρειάζομαι να ξεχαστώ λίγο.
Ugh γάμα το...
"Γεια σου Gunther.."
"Amelia να σου γνωρίσω τα παιδιά. Από δω η Petra, Oluo και Eld""Χάρηκα", είπα και κάθησα κάτω να φάω.
Αφού φάγαμε χαιρέτησα τα παιδιά και έφυγα από το τραπέζι. Είναι συμπαθητικοί, ευτυχώς που βρήκα γρήγορα μια παρέα..
Καθώς περπατούσα στον διάδρομο ένα χέρι με σταμάτησε κρατώντας με σφιχτά.
Γύρισα να δω ποιος είναι και ήταν ο Levi?"E-?", τον κοίταξα περίεργη.
"Καλημέρα και σε σένα. Έλα μαζί μου."
"Γιατί?"
"Επειδή το λέω"
"Γιατί?"
"Θα συνεχίσεις να ρωτάς?"Μαρεσει να του σπάω τα νεύρα.
"Ναι"
"Tch θα έρθεις μαζί μου. Ο Erwin μου είπε ότι θα ενταχθείς στη δική μου ομάδα και μου ζητησε σε προπονήσω για μια εβδομάδα ώστε να είσαι έτοιμη.""Κάθε στρατιώτης προπονείται μαζί σας πριν έρθει στην ομάδα σας Λοχαγε?"
"Όχι ο Erwin το ζήτησε"
Τι διάολο μπαμπάς μου είναι?
Μόλις φτάσαμε σε μια πόρτα, ο Levi άνοιξε την πόρτα και ήταν ένα τεράστιο μέρος που από ότι φαίνεται εκεί προπονούνται.
Απέξω το κτήριο φαίνεται σαν ένα παλιό κάστρο, αλλά αν πας βαθιά τελικά είναι ολόκληρο στρατόπεδο!!
YOU ARE READING
Our Story (LevixOC)
Fanfiction"Αου γαμώ.." "Τρία λεπτά ακόμα και θα είσαι καλά πάρε βαθιές ανάσες.", μου έλεγε υποστηρικτικά. Ήμασταν σε επικίνδυνα κοντινή απόσταση και αυτό δεν βοηθούσε καθόλου. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά από τον πόνο και επειδή ήταν αυτός εδώ, δέκα εκατο...