Son Kez

180 147 152
                                    

Hikayeme bakanlar lütfen oy kullanmayı unutmayın⭐
Keyifli Okumalar!💐

"Aşık oldum ben sana, gözlerine baka baka, elini tuttuğumda, kalbim durdu ata ata..."

Gelene kadar bu şarkıyı dinlemiştik, hiç usanmadan baştan sona şarkıya eşlik etmişti Arın.
Sevda ile Bedir arkamızda öylece abilerini dinliyorlardı.
Uyandığımda saat 15.00'dı. Nasıl uyuduğuma şaşırırken bir yandan da hızla duşa girmeye çalışıyordum. Hızlıca bir duş alıp hemen hazırlanmaya başlamıştım. Hafif mor renklerde bir far sürerek başlamıştım makyajıma, sonrasını bordo rengine yakın bir rujla taçlandırmıştım makyajımı.
Bugün güzel olmalı, Arın'ın beni bu halimle hatırlamasını sağlamalıydım.
Saçlarımı maşa ile dalgalandırarak son noktayı koyduğumda, elbiseyi dikkatle giyip son kez aynada kendi görüntüme bakmıştım. Son olarak topuklu stilettolarımı da giydiğimde "işte hazırım" dedim kendime son kez bakarken.

 Duvardaki saate baktığımda saat sekize geliyordu "ne ara bu kadar vakit geçti, çok mu oyalanmışım yuh" diye kendi kendimi yuh'luyordum.
Bedirde odama geldikten sonra onunda hazır olduğunu görüp çıkmıştık. Yaklaşık beş dakika kadar bekledikten sonra Arın mor renkli spor bir arabayla gelmişti. Elbiseme uyumlu olsun diye bu arabayı bulmuştu kesin, simsiyah canlı renk bir takım giyip, ceketinin cebine açık mor renginde bir mendil sıkıştırmıştı, donuk bir ifadeyle ona bakıyordum. Bir daha görmeyecektim, bu sondu, bitmişti her şey işte. Arabamın kapısını açtığında öne oturmak istemesem de Bedir çoktan arka koltuğa yerleştiği için mecburen öne oturmak zorunda kalmıştım. Ters bakışlarıma maruz kalmamak için çoktan Sevda ile muhabbetine başlamıştı. Ben oturduktan sonra Arında kendi yerine yerleşip hemen müzik listesini açmıştı, sürekli tekrarlamaya basıp aynı şarkıyı defalarca dinlemiştik.

Arada bakışlarını üzerimde hissetsem de bakmamaya çalışıyordum. O şarkıya eşlik ettikçe, yaram kanıyordu sanki, susamış gibiydim. Arına susamıştım. Ama eşli etmemiştim şarkıya, umut vermek gibi bir niyetim yoktu, onu bir daha görmeyecektim.
"Onu bir daha görmeyecektim" bu çok ağır bir cümleydi benim için. Bizim için. Her şey için. Şarkıya eşlik etmedim ama içim hep bir yerlerde şarkıyı mırıldanıyordu.
Şarkının sesi giderek yükselirken Sevda girdi araya "abicim pardon şarkıyla arandaki bağı bölüyorum ama baymadı mı sence de?" der demez direk bana bakmıştı.

Bende ona.. Yüzümde ifadesizlik belirtisi olduğundan bir şey anlayamamıştı. Ama sevdiğimi işaret gösteren gülümsememi de eksik etmemiştim.
Gülüşümden anlamış olacak ki dikiz aynasından Sevda'ya bakıp "yok kardeşim neden baysın gayet güzel bir şarkı" diyerek bana göndermesini de yapmıştı.
Telefonumun titremesiyle başımı çantama çevirdim, çantanın içinde sadece telefon ve cüzdanım olunca iki saat aramayacağıma sevinmiştim, arayanın kim olduğuna bakmak için telefonun ekranına baktığımda yine kanım çekildi bütün vücudumdan.
Alptuğ arıyor...

Daha ne istiyordu benden anlamış değildim. Ne yüzle arıyordu, partiye geleceğimi mi duymuştu? Ya da gelirim diye mi bekliyordu? Telefonu tuş kilidinden sessize aldım aramayı, kapanınca da telefonu hemen sessize alıp çantama atmıştım, görmek istemiyordum hiç bir şekilde, ne kendisini ne aramasını ne mesajlarını. Hepsinin bu geceden sonra hayatımdan çıkıp gitmelerini istiyordum. Dualar ediyordum olaysız bir gece olabilmesi için, başka çarem yoktu.
Koskocaman bir villanın önünde durduğumuzda resmen ağzım açık kalmıştı "bu evde yaşayan var mı cidden?" diye sordum kendi kendime.

Arın kapımı açıp inmemi bekliyordu, onu fazla bekletmeden hemen arabadan inip yürümeye başlamıştım ki kolumdan tutup yolumdan geri çevirdi.
"Sadece benim yanımda ol, kimsenin sana zarar vermesini asla istemem Akgül" dediğinde sadece başımla onayladım, bende kendime bir zarar gelsin istemiyordum.
Asmin, yani karısı oradaydı, Alptuğ oradaydı daha başka kimler vardı bilmiyordum. Kolunu bana uzatırken yanımıza kırmızı bir cip yaklaşmıştı. İçinden kimin ineceğini merak ederken bir yandan da elbisemi düzeltmeye çalışıyordum. Elbise güzel olsa da biraz kısa geliyordu. Ben elbisemi çekiştirirken arabadan inen kişinin kim olduğunu da öğrenmiş olmuştum.
Demir Korhan...

KÖTÜ KRAL (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin