Protecting What's Hers

𝐭𝐰𝐞𝐧𝐭𝐲 𝐭𝐡𝐫𝐞𝐞

"Kaya pa Ms. Evans?"

"Go mind your own self Alvarez, kayang kaya ko sarili ko," she rolled her eyes as she wiped the sweat that's running down her forehead.

I let out a soft chuckle na siyang napalitan din ng impit na sigaw when my shoe slipped on the rock.

Ramdam ko yung pag-init at pag hapdi ng puwetan ko when it landed on the ground. The stinging pain cause me to let out a whimper while I'm trying to push myself up.

"How many times do I have to tell you na mag ingat ka," the president held out a hand na siya namang kinuha ko.

"It's not my fault na slippery pala yung rock no."

"You and your reasons. What if napano ka? Pag yang ulo mo nabiyak dahil hindi ka nag-iingat –" patuloy lang ito sa pagsermon habang naglalakad na ng malapit sa likuran ko.

Tagos sa kabilang tenga lang ang lahat ng sinabi nito sakin. I was too busy rubbing the back of my thigh, hissing while trying to ease the pain.

"Opo mom, noted po."

She squint her eyes, letting out a 'tch' sound at patuloy na naglakad sa likuran ko.

Halos isang oras na din kaming naglalakad at sabi nong matanda ay malapit na daw kami sa pupuntahan namin.

"I should have bought my car," aniya pa ng presidente.

Kanina pa to siya nagrereklamo. The elderly told us na malapit lang naman daw so hindi na need sasakyan but I never thought na parang halos mapudpod na yung sapatos kong dala sa layo ng nilakad namin.

"Come on Ms. Evans. Don't be such a baby."

Napatawa ako ng pagak when she tells me to shut up habang pinupunasan ang leeg niyang punong puno na ng pawis.

Kasalukuyan kami ngayon naglalakad patungo doon sa paraisong talon. Nasa gitna ito ng gubat at tago kaya nakareserba daw ang gandang taglay neto.

"Kaya mo pa Fel?" Robert asked as he lend me a hand. I nod my head and reached for him habang namimilipit sa hirap dahil sa bigat ng bag nadala dala ko ngayon. Yet still, the weight can't be compared to the thick pages of our textbooks na kailangan dalhin sa araw araw.

Labag sa loob pa ni Ms. Evans na isama yung binata pero siya lang yung kilala kong kabisado ang mga pasikot sikot dito sa probinsya.

Robert's so fond of adventures dati na halos linggo linggo ay nagya-yaya itong pumunta ng dagat o di kaya ay mag-akyat ng bukid.

Matagalang pilit pa ang nangyari bago ko na pa oo ang presidente.

All of it was planned by the president itself pero hindi kabilang sa plano neto na may mga kasama. Plano pa nito na mag camping near the falls kaya may kanya kanyang dala ng tent kaming tatlo.

"Mukhang andito na tayo," turan ng matanda as his thumb grazed the engraved symbol on the rock. The man clears the foliage blocking our path with his machete, revealing the waterfall that Robert has been telling us about since yesterday.

The water cascades down a sloped surface, slowly and gently.

Kitang kitang sa mga mukha namin ang pagkamangha habang nakatingin sa mala gintong pagkinang ng tubig dahil sa direchong pagtama ng sikat ng araw dito.

"Gosh, I think I'm in love," I exclaimed before dropping the bag on the ground and let my feet drag me towards the water.

I found myself standing on the top of the rock with Ms. Evans fussing underneath telling me to go down kasi delikado.