BÜYÜK HAYALLER

15 Bölüm

Gündüz parkta oturmaya devam ediyorduk. Demir ile sohbet etmeye devam ediyordum. Demir şimdi anlatmaya başlayacaktı. Merak ediyordum ve ne olduğunu bilmiyordum o kadar dinlemek istiyordum. Gökyüzüne izlemeye devam edip ve rüzgar esiyordu çok sessiz yerdeydik. Demir yüzüne bakmaya devam ettim ve seslendim.

"Demir, anlatabilirsin dinlerim ne olur olsun."

"Teşekkür ederim Hayal." Güzel gülümsedi.

Anlatmaya başlıyordu ve yavaş konuşmaya başladı, dinlemeye devam ediyorum.

Demir'den

Hayal'e beni dinliyordu ve o kadar mutlu olmuştum. Geçmişi anlatmak çok zorlanmıştım. Hayal'e yanında olmayı rahatlayabilirdim. Geçen yıllardan anlatmaya başlıyordum. Babamın şirketi çalışıyordu ve annemi başkası şirketinde çalıştılar. Babamın annemin sürekli tartışmaya devam ediyordu. Ben odamın müzik odaklanmaya başladım kulaklık taktım da ailemin orada sürekli konuşmaktan bıktım ve bunaldım. Ne kadar yalnızlığım ve çok sessiz odamın yalnız kalırdım. Kendimi şarkı dinlemeye devam etmiştim sonra çok günleri neler yaptığımı hatırlamıyordum o kadar çok karanlıktan vardı. Ailemin nefret ediyordum. Sonra tek başıma dışarı çıkmıştım ve denize gezdirmeye devam ediyor. Kendim şarkı söylemeyi başladım ve o kadar çok yalnız kalmıştım. Ama seni çok düşündüm o yüzden kaybolmuş gibi hissediyordum deli olmaya başladım ve paramparça gibi oldum. Yavaş yavaş derin nefes almaya çalıştım ve daha anlatmaya devam ediyordu. Keşke beni insan olmasaydım diyordum. Ama seni varsın biliyordun. Ailemin o kadar hiç sevmezdim. Ben biriyle mutlu olmanı istiyordum ve yanımda olmanı yeterlidir. Hayal'e şaşkın ve üzgün beni bakmaya devam ediyordu, gözlerim doluyordu. Anlatmaya devam ediyordu. Çok şeyler bir şey oldu çok belliydi. İfşa ettikten her şey öğrendim o kadar annemi sorunlu yaşandı ona yüzünden başlattı. Ama evinde kaçmaya zorunda kalmıştı ve böyle hayatımı mahvetti şarkı sözleri kayboldu artık ortaya yoktu. Annemi asla affetmezdim senin için yüzünden değildi. Uzun zamandır seninle unutmadığım o anı. Neler konuştuklarını duymaya başladım ve neler konuştuğunu diye kelime etmek istemedim çok bunalmış gibi hissettim. Kuzenim ile tanıştım ve orada yaşamaya başladım ve çok zorlamıştım tek başıma eve yaşamak isterdim ama yalnız olmaktan korkardım doğru olan yapmıştım. Evde kaçtıktan sonra seni görmeye gelecektim sözümü tutmadım her şey için özür dilemek istiyordum. Beraber şarkı söyleyecektik buna çok istediğin değil mi? Hayal çok şaşırmıştı. Düğüm düğüm konuşamıyordum çok narin nefes alabilirdim..

"Demir ne kadar çok şey yaşamışsın ki böyle olacağını bilmiyordum ve seni bir şey olduğunu sandım ki ve ölümüne gibi çok takıyordum." Ellerin titrerdi ve yüzünü çöktü. Ağlamaya başladı.

"Biliyorum gerçekten biliyorum o kadar endişelendiğin için özür dilerim." Sakın olmaya çalıştım.

"Peki sonra neler oldu anlatır mısın?"

"Anlatıyorum." Anlatmaya devam ederken ve dinlene kadardı...

Çok zor yaşamaya devam ederken ve yeni şarkı sözleri yazmaya devam etmiştim ve çok yorulmuşum. Kafa dalgın olduğumu için sürekli stresli olmanı devam ediyordu. Sonra okul transfer olduktan ve böyle gitmeye başladıktan çok yalnız kalmıştım sınıftaki bizi uzaklaşmaya başladı. "Korkunç birisin" dedikten duymuştum. O kadar sinirlenmiştim ben böyle insanım ama şimdi aynı insan oldum.

Hayal çok üzgün görünüyordu ve bakmaya devam ederken, konuşmaya devam ediyordu buna nasıl benden dinliyordu içten gibi hissettim ki, sonra senin oradayken olduğunu öğrendim ve seninle görmek istedim bu yüzden gelmiştim. Annemin asla söylemek istememiştim. Başına gelebilir senin korumak istemiştim bunu yapmak zorundayım annemi nasıl biri olduğunu biliyorsundur. Ve sınıfta değiştirmek istemiştim ve sonra yalnız olmak hissettim senin de sınıfta aynısı oldum bu yüzden yalan söylemek istemedim benden affedebilir misin?