BÜYÜK HAYALLER

8 Bölüm

Multimedya: Hayal...

Hayal'in Annesi...

Kızımın hakkındaki şu anda çok düşünüyordum. Çok endişelenmeye başladım. Sare'nin dediğinden gibi duyduğumda ve biraz çok az sessiz kalmıştım. Babası nasıl söyleyecektim? Hayal kızımın kendini gizlice tutmuştu. Geçmişi kaldı ve çok acı çektiğini ne olduğunu bilmiyordum. Hayal ile ben anlatsaydı. Hayal'in rahatsızlığını vardı. Çok üzülürdüm. Çok ağlamıştım. İyi olmaya çalışıyordu. 10 sene öncesi biri çocuk vardı ve nasıl hatırlıyordum ki? Yavaş nefes alıp ve sesi kıstım. Sare'nin geldi. Konuşmaya başladım.

"Anne..."

"Yavrum neden uyumadın?"

"Seni ağladığını için anne."

"Ağlamıyorum kızım ablana için endişeleniyorum."

"Neden anne?"

Eskiyi anlatmak zorundaydım. Başımı salladım.

"Ablana geçen yıllarda biri çocuk vardı. O kaçırdığını ve uzakta bir yer gitmişti. Ablan bırakıp gitmiş o biri yüzünden acı çekmişti. Ablana rahatsızlığı olmuştu. kızım."

"Öyle mi, bu çok üzücü anne neden ben anlatmadın?" diye duygusal anlardı.

"Baban için bilmiyordu. Ablana yoksa kızacaktı, Anlatmak istemiyordu, Beni rica etmişti sebebiyle buydu seni için anlattım ama babana sakın anlatma olur mu?"

"Anlıyordum babam anlatmayacağım merak etme, Ablama üzülmek istemiyordum anneciğim."

Yüzümü baktım. Yanaklarını ısırırdım ve tatlı öperdim. Saçını okşardım. Sımsıkı sarıldım. Dünya iki kızımın var. Güzel benim meleklerim değil miydi?

"Ablana şarkı söyleseydin bence dinlemek istedim..."

"Dinleneceksin anne." diye gülerek.

"Ablana ne yapıyor?"

"Çalışıyor ama uymuyordu."

Başımı salladım. Bu saatte gecesi oldu.

"Tamam hadi beraber uyuyalım mı?"

"Evet anne!" diye sevindirdi ve gülerek çalıştı. Sımsıkı sarılıyorduk.

Sare ile uyuyordum. Rüya görebileceğim. Hayal'ın neler olduğunu yüksek bağıran ve sinirli kriz geçirdi. İleri gitmeyi ve düşünmeye devam ettim. Çocuk biri o annesinin kötü biridir. Ve onlar başkası yere gitmişti. Hayal'in söylemek zorunda kaldım. Kızımın çok üzülmüştü ve şok geçirdi. Ama çok görmek istemişti. Ben kızımın üzülmek istemiyordum. Hatırlamaya çalıştım. Hikayeyi anlatmayı başlıyordum. Şimdi de...

6 sene önce...

Hayal'in odası bakmaya çalıştım. Burada değilmiş ve nereye gitmişti ki? Belki parkta gitmiş mi? Onu için endişeleniyordum. Kızımın o biri çocuk çok sevmişti. Çok tanımak isterdim. Hayal'in hiç mutlu etmedi ve gülümsedi. Sessiz kalmayı ve üzgün devam ediyordu. Hayal'in babası söylememiştim. Hayal'e hastalıklı biraz rahatsızlığını olduğunu çok endişelenmişti. Kızım çok acı çekiyordu. Gözyaşını tutmadım içimde çok zordu. Yavaşça odanın bakıyordum. Fotoğraflar gülümseye vardı. Kızım gülümse çok yakışırdı. Çok görmek istedim. Sonra her şey düzeltirdi. Hayal'e iyi olacaktır. İnanmak çok zordu. Ben iyilik istiyordu. Ama kızımın maske takmaya başlamıştı. Güzel kızım canım benim yavrum ne istediğini yaparsın. Benim sorun olmadığını söyledim. Hayal'e geleceğini için bekliyordum.

Hayal'den...

Sabah oldu. Eve kaçırdım ve parkta gitmiştim. Ama hatırlamak istiyordum. Küçükken için ayrı kalmıştık. Çocuk biri ismin bile hatırlamıyordum. Hastalık ve rahatsızlık olmuştum. Onlar yüzünden olduğunu bildirdim. Üzgün devam ediyordum. Rüzgar esiyordu. Birazcık huzuru vericiydi. Maskeyi çıkarıp. Hatırlamaya için düşünüyordum. O gün hatırladığımızda hiç, ben unutmuyordum. O kadar çok özlüyordum. Belki büyüyeceğim ve onu görüşebileceğim. Çocuk biri çoktan gitmiştir. Ama çok ağlamıştım. Siniri kriz geçirmiştim. Zor zamanlar yaşadım. Ben yalnız kalmak istedim. Ama yalnız olmadığımın çünkü arkadaşlarımın ve ailemin vardır. Yalnız olmayı düşünmüyordum. Anneme bir gün anlatabilirim. Hayallerimizin için nedir? Tamamen henüz karar vermedim. Belki şarkı söylemek çok isterim. Büyük hayalım vardı. Düşündüğüm gibi buydu değil mi? Atlı seneyi sonra çok günler geçti. Biri çocuk ulaşamıyordum. Çok uzun zamandır bekledim. Yavaşça nefese almaya çalışıyordum. Bir şey dalmıştım. Telefonun titrerdi. Anneme arayandı.