10 Bölüm

455 291 19
                                    

Multimedya: Demir ve Hayal...  

Zamanla sınavda yaklaşıyorduk. Gitara çalmanız gerek ve çok fazla çalışabilirim. Ama sınavda ya da çalışmam gerekiyordu. Öfkeli ve çok tükendim. Arkadaşımın yardım edecekti. Konsere ayarlamış ve çok az kaldı sahneye o kadar çıkabilsem ama korkmuyordum. Her şey çok güzel olacaktır. Kendim inanıyordum çünkü arkadaşımın öyle diyordu ve beni destekleyecek. Ailemin söylemene hazır değildim. Önce yeni şarkıyı sözlerin hazırlamayalım. Bu ben kararımdı. Babamın beni çok düşündüğün bile bitmiyordu. Dolapta gitarda koyan ve saklamıştım. Kardeşim henüz bilmiyordu. Bir yere uzakta gitmeyi düşünürsem ve gitmene izin verir miydi? Demir beni bırakıp gitmişti ve geçmişi kaldığında çok düşünüyordum. Demir'e o kadar konsere gelene bize izleyecek miydi? Ona ulaşmayı için ihtiyacım vardı. Seçeneğim yok ve nedeni bu bilmiyordum. Herkese beni izleyeceksen eminim ve çok gergin nasıl olabilirim. Çok yüksek sesin söyleyebilirim. Hiç kendimi zorlamayacaktım. Çünkü rahatsızlığım var. Zor zamanda geçiriyordum gibi hissediyordum bu yüzden sebebiyle oldum. Şu anda kimseyi bilmiyor değil miydi? İlköğretimde o çocuk rahatsız eden benden asla bulamazdı. Asla kendimi affetmeyecektim bu tamamen onu nasıl vurabilirim. Demir'e anlatmanı gerekliydi. Ne kötü günleri ve ne güzel geçtikten sonra rahat olmayabilecektim. Demir beni koruyacak mıydı? Kimseye beni peşinden bırakmazdı. Biraz dağınıklık oldum. Hayal ediyormuşum ve telefona sesi duymuştum. Whatsapp'da bakmaya çalıştım ve gruptan vardı. Dostluk olarak yazıyordu. Mutlu olmaya çalıştım ve konuşmaya başlıyordum.

Berna: Kızlar çalışıyor musun?

Duru: Evet çok dağınık ya.

Aylin: Şu an çalışıyorum size?

Hayal: Çok düşünüyordum, Daldım.

Duru: Ne düşünüyorsun Hayal?

Aylin: Belki biriyle düşünüyor olmalı değil mi Hayal?

Berna: Haha, doğru.

Hayal: Şştt ne diyorsun size kızlar ya.

Duru: İyi o zaman, bu arada konsere ne zaman Hayal?

Hayal: Sınava bitene kadar sonra konsere olacağım.

Berna: Elinden geleni yapalım, Hadi kızlar!

Aylin: Evet yapacağım canlar!

Duru: Evet yaparız!

Gülmeye çok çalıştım ve telefondan kapattıktan sonra aklıma geldiğini biriyle mi düşünüyordum? Aklını mı kaçırdım ki? Bir şey saklamıyordum sadece adam sevdiğim için çıkmıyordum. Dolapta gitarda alıyordum ve yavaş dokunuyordum. Çok güzel gitarda keşke çalsaydım. Sare'yi anlatmak zorundaydım. Şimdi sınavı çalışmak gerekiyordu. Bir saat sonra çalışmayı devam ediyordum. Uykuya tutmadım. Böyle alışmayalım. Maskeyi çıkarmadım ve rahat olmamıştım. Biraz daha esnerdim. Ağırda gibi hissediyordum. Çalışmayı bitirdim. O zaman yeni şarkı sözleri hazırlamanız lazım ve düşünmeye başladım. Çok zor değilse daha kolay olurdu değil mi? Sesi kıstım ve kapı açıktan kardeşimin yanımdaydı.

"Abla ne yapıyorsun?"

"Şarkı sözleri yazıyordum." gülerek.

"Şarkı sözleri mi?"

"Evet kuzum."

"Abla, sana söylemek istiyorum."

"Nedir?" yanaklı ısırdık.

"Anneme anlattım, Ama babam söylemeyecek." diye susarak.

"Öyle mi kuzum, Ne dedin anneme?" şaşırarak.

BÜYÜK HAYALLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin