BÜYÜK HAYALLER

22 Bölüm

Hayal'den babası...

Şarkı söylemeyi bitirdim. Sonra mutfağında lambası kapattım. Babamın salonunda oturmuştu ve yalnız değildi. O kadar hiç kıyamazdım. Onu güzel kalbin insan babamdı. Beni üniversite gidip ve kabul eder miydin? Babamın televizyonda izliyordu ve bakmaya başlamıştım. Televizyon sesler ve sonra yanıma gelmiştim. Babam seslendim.

"Baba ben geldim."

"Hoş geldin kızım."

"Hoş bulduk baba."

"Sen zorlanıyor muyum?"

"Hayır baba hiç zorlamadın."

Babamın benim için düşüncen ve endişeli olduğunu çok iyi anlamıştım. Babam beni bakıp duruyordu ve mutlu olmaya başladı.

"Baba ne konuşmak istiyordun?"

"Çok sıkı çalıştın ve ne diyeceğimi bilmiyordum."

"Öyle deme babacığım. Elimden geleni yapıyorum."

"Seni sesin çok güzel. Şarkı söyledin."

"Özür dilerim baba. Söylemek istememiştim. Kızacağınızı korkuyorum."

"Kızmıyorum artık. Seni bu hayatın. İstediğini yapın."

"Söylemediğim için özür dilerim." Ağlayarak ve el ele tuttum.

"Ağlama kızım. Özür dileyecek bir şey yok." Gözyaşında sildi.

Babam dediklerini gibi biraz şaşırmaya başlamıştım ve böyle konuşunca endişelenmeye başlamıştım ve o kadar kalbimi ağrımaya başladı. Ses nefes alıyordum. Babam beni kızmıyordu ve biraz zamanla sonra her şey değişmişti. Böyle ne demek oluyor bilmiyordum. Babamı beni çok seviyordu. Şarkı söylemeyi biliyordu ve bir şey dememişti. Korkmaya başlamıştım böyle nedeni korkmuştum. Babamı kibarca konuşuyordu. Konuşmaya devam ediyorduk.

"Üniversite okumak kararın verdin mi?"

"Evet çoktan karar verdim."

"Ne okumak istiyorsun?"

"Amerika üniversite gitmek istiyorum baba."

"Amerika mı? Ne diyorsun kızım?"

"Evet ciddiyim baba!"

"Gidemezsin başka kendini seçersin!"

"Hayallerimdeki gerçekleşmek istiyorum baba!"

"Uzak olmak nasıl gideceksin?"

"Ben istediğim buydu baba, lütfen kabul et."

"Hayır kızım, yeter konuşmanı istemiyordum."

Babamın sürekli tartışmaya devam ederken ve üniversite ilgiliyi konuşmak istemiyordu ve böyle olacağını tahmin etmiştim. Babamın kabul etmediğini üzülmüştüm. Beni sinirim kendimi tutamadım. Babam asla kızmak istememiştim. Babam beni kızıyordu ve tartışıyorduk. Neden gitmeni izin vermemişti ve ellerimi titriyordu. Gözlerimi kapatıp ve kulağımdaki kendimi kapatmıştım. Herhangi titremeye başladı. Kalbimi çok zayıf ağrımaya başlarken ve nefes çok darlığındaki bayılıp ve yere düşüyordum. Babamı beni çok kez seslenmişti ve annemi gördükten ve şaşırmıştı. Beni sürekli seslenmeye devam ediyordu. Gözlerimi az azında açıyordu ve yüzünüzü pek göremiyordum. Babamı beni kucağındaki aldıktan ve annemi beni saçımda okşayarak ve kardeşimi beni gördükten çok üzülmüştü. Çok dayanamadı. Babam yüzünden olmadığını söylemiştim. Beni her şey sorunlarım vardı. Acele edip ve hastanede kaldırmıştım. Yatakta yatıp ve doktorumuz diğeri hemşire beni ilgilenmeye başladıktan ve sonra neler oldu? Babamı ve annemi beni izledikten ve çok hayal kırıklığı yaşamıştı beni suçlayacaktım. Ben yanlış bir şey yapmamıştım. Rahatsızlığım için problemin vardı. Kalbimin çok zayıf ve çok yoğun olduğunu fark etmiştim. Babamı ve annemi çok üzgün olduğunu görebiliyordum. Beni hala uyanmamıştım. Annemi onlar aradılar.