CHAPTER 32: Wrong send

14.8K 598 180
                                    

Chapter 32: Wrong send

" Asher." Tawag ni Solene habang nasa tabi ko siya. Si Prof Daivynn ay bumalik na sa upuan niya at pansin kong kanina pa siya umiinom. Hindi na ito tumingin sa gawi ko simula nang bumalik si Solene.

" Why?"

" I want to rest. Let's go home. " She mumbles at napapikit habang nakasandal sa couch. Halata ngang inaantok at pagod na siya.

" Sige. Ihahatid na kita sa Mansion." I said.

She shake her head. " Let's go to your condo. Ayokong umuwi do'n Asher."

My lips parted in awe at mabilis na napalingon kay Prof Daivynn. I saw her clenched her jaw before sipping her beer. Bakit kahit wala siyang sabihin ramdam ko ang tension?

" Pagod na ako.." she utter in weak voice at tumingin saakin. Namumungay ang mga mata niya. Nakailang baso rin kasi siya ng alak. Madali pa naman siyang malasing.

" Uhmm okay." Tipid na sagot ko at tumayo bago nilingon si Prof Daivynn na hindi nakatingin saakin.

" Hindi ka pa uuwi Prof?" I ask her making her turn her gaze at me. I almost jump in fear the way she looked at me. I gulp.

" I'm dizzy.." she mumbles at tumayo kaya mabilis na lumapit ako sakanya para alalayan ito. Baka kasi maout-balance siya.

" Do you want to tag along? Baka mapano ka pa." I said and hold her waist.

She just nodded her head kaya napalingon ako kay Solene na nakatitig saamin. I saw how pain crossed her eyes but hastily look away. I bit my lower lip.

" U-hm isasabay nalang natin si Prof Daivynn, Sol since nasa iisang building lang kami. Okay lang ba?" I ask her. She nodded her head without looking at us. Nauna na siyang naglakad palabas kaya napabuntong hininga ako bago napatingin kay Prof Daivynn na nakayuko habang nakakapit sa bandang balikat ko.

" I still hate you.." she whispered. " Pero gusto ko paring bumalik ka. Bumalik kana sa'kin."

Hindi ako nakapagsalita kaya sinandal nito ang noo niya sa bandang balikat ko. I felt her heavy breath. I lifted my hand and caress her hair softly.

" Hmm I will. " Sagot ko.

" Then let's go to my Penthouse." She utter and hold my wrist. Her hand is soft like feather. I felt my lungs went dry. Ang bilis din ng tibok ng puso ko.

" Pero si Solene-"

" Just focus on me. "

I bit my lower lip at mas naging triple pa ata ang bilis nang tibok ng puso ko nang umangat siya ng tingin saakin. Sobrang lapit ng mukha naming dalawa. Those orbs are enchanting. We stared at each other and I know she saw that I am perplexed as hers.

" Uhm let's go na po?" I ask her and look away. Hindi ko kayang makita ang mga mata niyang napakalalim na para bang nilulunod ako nito.

She didn't say anything at hinayaan nalang akong hawakan ang wrist niya palabas dahil nahihilo siya. Nakita pa ako nila Sheena at sa kamay namin ni Prof Daivynn kaya napangisi sila. I mouthed them 'uwi na kami' kaya napatango sila. Paglabas ko ay nakita ko na si Solene na nasa loob na ng passenger seat at mukhang hinihintay kami. Napalingon siya sa gawi namin at mabilis na dumako ang mata niya sa mga kamay namin kaya bibitawan ko sana pero mabilis na pinigilan ni Prof Daivynn kaya napakagat labi nalang ako. I open the door for her sa backseat. Nakita ko pang inirapan niya ako kaya kahit papaano gumaan ang loob ko. Umikot na ako papunta sa driver seat and started the engine.

" You're okay?" I ask Solene. She smile and nodded her head at tumingin na sa labas. Umalis na kami papunta sa building ng condo ko. Sobrang tahimik habang nasa biyahe kami. Ayoko rin namang magsalita.

Tasting the sweet Forbidden Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon