Secret Mission: Make You Mine (Love Matters)

Ch.15: Bake

I rubbed my eyes at nag-unat-unat.

Good morning world!

What a good start to my Sunday~

I glanced at my clock, it's already 9:00am.

Tumayo na ako sa kama and immediately did my morning routine. Pagkatapos nagutom na ako so bumaba na ako. Walang pasok si Mommy kaya I'm sure may breakfast na. Hehehe.

Pagdating ko sa kitchen, napatigil ako at napatulala. Ano itong nangyayari?

I stared wide eyed as I saw mom was being helped by someone in the kitchen.

Slowly, I walked towards them and mom noticed me.

"Oh! Gising ka na pala!" Mom greeted me.

Pero nakatingin pa rin ako sa taong kasama ni Mommy.

"Ah! Gulat ka no!" Mom said and well, the stranger turned around. Sa wakas! Nakita ko na kung sino siya!

Huh?!

Gian looked at me. Napansin kong he is wearing a pink apron. 

PINK????!!!!

Pinigilan ko talaga yung tawa ko. Promise!

"HAHAHAHAHA!"

Sorry hindi ko talaga kaya eh! He looks so gay! Hahahaha! Bagay niya!

And he just glared at me.

"Tanya, tama na yan," mom scolded me.

"We're baking."

"Bake?! Marunong ang lalaking yan mag-bake?!" tanong ko.

"Oo. And he is so good at it. Pagkatapos namin, papatikim namin sa iyo ang cake namin! Kumain ka na muna ng breakfast diyan. May ham at omelet."

"At least, kahit kalalaking tao niya, marunong siyang magluto. Unlike you, you burn everything that you make. Kahit simpleng kanin," mom said as she patted me on my head. Ngayon, it's Gian turn na tumawa.

At take note, He is LAUGHING AT ME!

Argh!

I pouted at my mom, sat and ate my breakfast dejectedly.

It's not my fault!

I like cooking but cooking doesn't like me!

Pffft!

Pagkatapos, nila pinatikim na nila ang finished product nilang chocolate cake sa akin. At in fairness, masarap ah. Siguro magaling ngang mag-bake ang lalaking ito.

---

I stifled a yawn while Morrie and I talked on the phone. Walang pasok bukas kahit Monday kasi Foundation Day ng school namin, so eto may chance kaming magtelebabad. At last, after ng ilang araw, nakausap ko na din ang bestfriend ko. Matagal na kasi kaming hindi nakakapag-bonding simula nung lumipat sila ng bahay. Nakakasawa nang puro si Mr. Sungit ang laging nakikita ko. It felt good, just like the old times. Hindi ko mapigilang ngumiti.

"Hoy Tanya! Nakikinig ka ba?!" Morrie pulled me back to reality.

"Huh? Sorry, Mors ano ulit yun?"

"Hay, kala ko tinulungan mo na ako. Ang sabi ko, ginawa mo na ba ang assignment natin?"

I gulped. Uh oh. Natigilan ako.

"Tams, nandyan ka pa ba? Is there something wrong?" She asked me.

"N-No, n-nothing." 

What should I do? Nakalimutan ko kung ano ba ang assignment namin!! Ugh, ano nga bang subject yun? At ano bang assignment yun?

Morrie would be angry with me!!! Waaaah!

Paano ba 'to?!

Uhmm...THINK TAMMY! THINK!!!

"Morrieeee," I said with my super cute voice.

"What?"

"Uhmm, Morrieeee..."

"Ano?"

"Bestfriends tayo 'di ba? Morrieeee..."

"Oh?"

"Sisters tayo 'di baaaa? Mahal mo ako 'di baaaa? 'Di mo ako matitiis 'di baaaaa~"

"Ugh! Stop! Rinding-rindi na ako sa'yo! What is it this time, huh Tammy?!" she yelled, annoyed.

"Uhmm...ano kasi...uhh...ano ulit yung assignment natin?"

"YOU FORGOT ABOUT OUR ASSIGNMENT?!! I KNEW IT!!!"

Sa sobrang lakas ng sigaw niya, kailangan kong ilayo ang telepono sa tenga ko bago pa ako mabingi. Ugh.

"AH! TAMMY!!! Ano lang ba ang ginagawa mo sa school? Tumulala?! Ngumanga?! Hindi ka ba nakikinig?! Hindi ko nga alam kung bakit mas mataas ang grades mo sa akin! Hindi ka naman nag-aaral--"

"Sorry, okay? Please, sorry naaaaa," I cut her off with my cute voice again.

So ngayon nasaksihan niyo na how my bestfriend/mother/teacher/guidance counselor, scold me incessantly again!

"Okay, okay. Sasagutan natin yung pages 50 to 53 ng English book natin. I REPEAT. PAGES 5O TO 53 NG ENGLISH BOOK."

I smiled. Heh. See? Kahit ganyan siya, 'di niya ako kayang matiis.

"Okay, noted. Thanks, Morrieee!"

"Gawin mo na para hindi mo makalimutan. Sa Wednesday pa naman yan eh."

"Huh? Wednesday?" Pagtataka ko. Dapat sa Tuesday di ba?

"Don't tell me, nakalimutan mo na RED LETTER DAY SA TUESDAY?!"

"Ano Red--Wait! Crap! Oo nga!"

"I KNEW IT!!!"

OMG! Hindi ko naalala! Red Letter Day nga pala!

Kung nagtatanong kayo kung ano nga ba ang Red Letter Day, well, it's an important day sa school namin. You see, sa lunes ang Foundation Day, walang pasok kapag ganun. And the day after, yun ang tinatawag na Red Letter Day. Walang classes pero papasok ka pa rin ng school. Magpeperform ang mga teachers at school staff as a form of thanksgiving sa isang taon na nadagdag sa school. Pero hindi ito ang dahilan kaya importante ito sa amin.

Tradisyon na sa school namin na tuwing Red Letter Day, na ang mga tao ay magbibigay ng mga dedications.

DEDICATIONS--Ito ay mga cookies, cakes o kahit anong sweets na binibigay mo sa someone that you like.

Simple man siya, big deal ito sa amin dahil para itong Valentine's Day sa school.

Lahat ng tao nagbibigay sa iba ng mga dedications--

"HOY! EARTH TO TAMMY!" Morrie snapped me back to reality again.

"Huh? Ano ulit yon? Sorry."

She sighed.

"Sabi ko, anong ibibigay mo kay Edge."

Gosh! Oo nga, si Edge!

"Wala pa noh!"

she taunted me.

"Huh? Me-meron na noh!"

"Ano?"

Think, Tammy, think!

Uhmmm...

.

.

.

"Aha!" I said clapping my hands.

"So, ano Tams?"

Suddenly, thoughts of someone with pink apron flashed on my mind.

I smirked.

"Alam ko na..."