ဒီနေ့ သူဟာ တာ၀န်အရ CEO အစ်ကို ဖြစ်သူကို လေဆိပ်မှာ သွားကြိုနေခြင်းဖြစ်တယ်၊ အမှန်ဆို နည်းနည်းလေးတောင် အဲ့Companyမှာ အတွင်းရေးမှုးဆိုတဲ့ ဒီအလုပ်ကို မလုပ်ချင်တော့ဘူးရယ် ရတဲ့လစာလေးမျက်နှာကြောင့်သာပေါ့..
"ဂွီး~ဂွီးး"
ဗိုက်ထည်းကနေ ရုတ်တရပ် ထွက်ပေါ်လာတဲ့အသံ ဟုတ်တယ် သူခင်ဗျာ လေယာဥ်က မနက်၇နာရီဆိုဒ်မယ်ဆိုတာနဲ့ ဘာမှတောင် စားမလာဘဲ ထွက်လာခဲ့ရတာ ခုရောက်တော့ လဲ သူကြိုရမဲ့လူက ဘယ်လိုပုံစံ ဘယ်လိုမျိုးဘယ်နေရာမှာလဲဆို CEOကမပြောတော့ သူလဲမသိ သူသိတာက ဗိုက်ဆာလွန်းလို့ ဗိုက်ထည်း မှာ စစ်ဖြစ်နေပြီဆိုတာဘဲသိတယ်။
* ဒီလို အကျင့်မကောင်းတဲ့CEOရဲ့အတွင်းရေးမူးဖြစ်တဲ့ ငါ့ကိုယ်ငါ သိပ်သနားတာဘဲ*
"Hyung~"
"အော် Kim Seokjin မင်းဗိုက်ဆာလွန်းလို့ရူးသွားပြီထင်တယ်း ဘာလို့ Taeလေးခေါ်သံကိုကြားနေ.."
"အင့်!"
ရုတ်တရပ်နောက်ကျောကိုအဖက်ခံလိုရတာကြောင့် လန့်ပြီးအစကတော့အတင်းရုန်းနေရပေမဲ့ ရင်းနှီးတဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့က နှာခေါင်းတည်းတိုး၀င်လာတဲ့အခါ Seokjin ဟာ ရုန်းနေတာတွေရပ်လိုက်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။
"Hyung~ "
"......."
"လွမ်းနေတာ Hyungရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့လေးကို"
"Tae မင်းက ဘယ်လိုလုပ်ဒီကိုပြန်ရောက်နေတာလဲ"
"Hyungအတွက်surprisလေ"
"ဟင်"
"ထားပါ ဒါနဲ့ Hyungက ဒီမှာ ဘယ်သူစောင့်နေတာလဲ? ကျွန်တော့်ကို မဟုတ်တာတော့ သေချာတယ် "
"Tae ပြန်လာမယ်လို့အစကသိရင် Hyungကမင်းကို အစတည်းကဒီမှာစောင့်ပြီး လာကြိုမှာပေါ့ "
"......"
"ခုက CEOက သူ့အစ်ကို ပြန်လာမှာမို့ သွားကြိုခိုင်းလို့ အဲ့လူကိုလာကြိုတာ ဒါမဲ့ လေဆိပ်မှာ လူအကုန်ရှင်းနေပြီ CEOအစ်ကိုက မလာသေးဘူး"
"........"
"အားရား Hyungရဲ့ ကလေးလေက စိတ်ကောက်နေတာဘဲ"
YOU ARE READING
Hyung is my Husband
Фэнтезиမင်းလို CEOရှီမှာ အတွင်းရေးမှုးဖြစ်တဲ့ ငါကကိုကံဆိုးတာ မင်းနဲ့ မတွေ့ခဲ့ရရင်ကောင်းသား Kim Seokjin
