~Chesca's POV~
Sarap ng tulog ko ahh. Bakit parang ang laki-laki ng kama ko ngayon?? Ang dulas pa, para akong nakahiga sa snow sa sobrang lambot at lamig ng hinihigaan ko.. Ginagawa ko ngayon 'yung sinasabi nila snow angel daw.. Hanggang ngayon nakapikit pa rin ako, di ko minumulat 'yung mga mata ko pero nakangiti ako. Hayy, para akong nasa ibang bansa. Hihihi
"Gising ka na pala!" pamilyar ang boses na 'yun ahh..
Nang minulat ko na 'yung mga mata ko.. Nabigla ako sa nakita ko, nakita ko 'yung gwapong pagmumukha ni Adrian na nakatapat sa mukha ko.. O////////////O
Bigla na namang nag-init ang feslalu ko.. My heart beats faster. Parang pinagpapawisan ako pero malamig naman dito. Oh wait, nasaan nga pala ako ?? At anong ginagawa ng species neto sa harapan ko?
"N-nasaan a-ako ?" di ako makatingin ng diretso sa mata nga. "U-umayos k-ka n-nga.." paputol-putol kong sabi. Pano ba naman kasi 'tong lalaking 'to? Nakatapat pa rin 'yung mukha niya sa mukha ko..
"Nasaan ako?" nginitian niya lang ako.. Wahh!! Anong klaseng sagot 'yun ahh..
Tiningnan ko 'yung katawan ko sa ilalim ng kumot.. OMAY!! Bakit iba na 'yung damit ko?? Di kaya?? Goodness!! Masyado pa akong bata.. Waaaaaahhhhhhh!! Katorse pa lang ako, pero baka nga.. Kyaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhh!!!!
"Wag madumi ang iniisip Chesca. Walang nangyari." phew, nakahinga din ako ng maluwag "Si Ate Megan ang nagpalit sayo, hinatid kita sa inyo ng tulog kaso tulog na rin 'yung mga tao sa bahay niyo. Kaya inuwi na lang muna kita dito. Grabe ka, Chesca. Tulog mantika eh.. Hahahahahaha."
Nahiya naman ako dun. Tsk tsk >__< Wala bang pasok ?
"Anong oras na?"
"7:15 AM. Bak--"
"Wahhh!! Late na ako!!" tumayo ako sa kamang malambot tsaka na kumaripas ng takbo. OMG! First time kong malelate.. Sobrang late na 'to.. Tsk, bakit di manlang ako ginising ng nilalang na ito?!?! Bakit ba kasi ng bahay nila??
Nang makarating na ako sa may pintuan nilang malaki para lumabas.. Bigla na lang may humatak sakin na hawak-hawak 'yung braso ko..
"Sabay na tayong pumasok."
Yumuko na lang ako "Sige, kaso wala akong uniform.."
"Don't worry, meron kami dyan. Madami." tinaas ko 'yung ulo ko.. Wala akong undies. Gusto kong sabihin sa kanya kaso.. What should I do?
''Wag na, uwi na lang ako sa bahay namin.. Kasi.."
"Kasi?"
"Basta, uuwi na lang ako samin. Babye." kumaripas na lang ulit ako ng takbo palabas ng mansion nila.. Okay na rin na iniwan ko siyang mag-isa sa kanila kaysa naman na sabihin ko sa kanya na wala akong extra undies..
--
Pumunta na ako sa school kahit late na at alam kong absent na rin ako sa mga subject na di ko napasukan. Kasi ba naman 'tong si Adrian eh. Tsaka wala akong bag, naiwan ko kina Adrian.
Dito na ako sa tapat ng room namin. Inhale... Exhale.. Dahil ang teacher ngayon ay 'yung super terror teacher namin na si Mrs. Hazel Armea.
Inhale....
Exhale...
Binuksan ko na 'yung pintuan ng room namin. Di-slide kasi eh.
Yumuko ako na para bang nagbabow pero 'yung ulo lang 'yung nakabow "Good morning Miss Hazel. Sorry I'm late."
BINABASA MO ANG
Catching Feelings -- Chapter 36[EDITING] .
Teen FictionA girl named Franchesca Muñoz, transferred to her new school. She encounters a lot of people there and she met her childhood friend. Her childhood friend named Adrian Charles Cruz, felt in love with her but he can't confess his feelings with her. He...