Catching Feelings -- Chapter 36[EDITING] .

Chapter 38

Chapter 38.

"Wag mo siyang kaibiganin," sabi ni Adrian sakin. Uwian na namin and kami na lang dalawa yung naiwan dito sa room. Nautusan kaming dalawa ni Miss eh -,- Pero balik tayo sa sinabi niya, sino ang wag 'kong kaibiganin?

"Sino?" tanong ko sa kanya

"Si Chester,"

"Bakit naman? Eh ang bait bait niya and dapat kaibiganin mo nga siya eh," sabay tawa ko ng mahina,m pero, bakit kaya? Naweweirdohan na talaga ako sa kanila. Sa kanilang LAHAT.

"Basta," matipid niyang sagot habang nagbubura ng sulat sa white board namin.

"Yan ka na naman sa basta mo, bakit kasi ayaw mo pang sabihin?!" naiirita na ako sa basta niya eh. Ikaw kayang ganunin niya? Nagtatanong ng maayos tapos yun lang ang isasagot niya?

Ibinaba niya yung eraser sa teacher's table saka niya kinuha yung bag niya sa upuan na nasa harapan, "Uwi na ako," nakahawak na siya sa pintuan at handa niya na itong buksan

"So, ganun? Lagi na lang ba ganito?  napatigil siya sa pagbukas at tumingin sakin. Inismiran niya ako. Uggh, so may gana pa siyang maggaganyan? Arrrggghhh >____<

"Ano bang rason? Curious na curious na ako! >__<" napapakamot na ako sa ulo ko dahil sa inis.

"Nasabi 'ko na sa'yo 'yung isa. Matagal na. Hindi mo na ba tanda?" he grinned.

Lalo akong naasar sa inakto niya. Goodness! Nabwibwiset na ako >____< Pumunta ako papalapit sa kanya at tinitigan siya ng masama. At nakikita 'ko naman sa itsura niya na natatakot.

"Ahh! Aray, Franchesca! Masakit! Ahhhh!! Tama na!" sigaw niya.

"Nabwibwisit na ako sa'yo eh! Tama lang 'to!" 'yung tawa 'ko parang pangdemonyo na, hahaha.

"Tama na kasiiiiii!! Masakit na!" nasobrahan na ako sa pagsabunot sa kanya. Binitiwan 'ko na 'yung buhok niya at hinimas niya 'yung ulo niya sa sakit. Ha! Tama lang sa kanya 'yan.

"Bakit mo ba ako sinabunutan?!" hinahaplos niya pa din yung ulo niya. Hahaha

"Naasar na ako sa'yo eh!"

"Ugghh. . . bakit ba?! Problema mo?! Aiissshhh" napapapikit siya sa sakit kapag dinidiin niya yung hawak niya sa ulo niya. Nasobrahan nga ata talaga ako, hehehe ^^v

"BASTA!" dinilaan 'ko siya pagkasabi 'ko nun gantihan lang, ha!

"Uuwi na ako! Maiwan ka d'yan! Bleeh!" kinuha 'ko na yung bag ko saka lumabas ng room at iniwab siyang mag-isa dun. Haha, 'di naman masama 'yun 'di ba? Medyo natuwa pa nga ako eh, haha. Pero napahinto ako sa may malapit sa library kasi may narinig ako.

"Pwede pa na'tin 'to maayos, 'di ba?" sabi nung lalaki. Boses lalaki eh. 'Yung boses niya nanginginig na para bang gusto ng umiyak.

"Ayoko na talaga. . ." babae naman 'yung nagsalita. Walang emosyon 'yung pagkakabigkas niya.

"Bakit ba?!" sabi ulit ng lalaki.

"Dahil ayoko na sa'yo! Gusto 'ko ng bumalik sa kanya! Kay Charlie masaya ako! Ang laki talaga ng pagsisi 'ko kung bakit iniwan 'ko siya sa isang tulad mo! Walang kwent--" napatigil 'yung babae sa pagdadrama niya dahil sinampal ata siya nung lalaki. Okay na 'to, ayoko ng makinig. Sinilip 'ko muna kung sino sila pero 'di 'ko makita dahil sa liwanag.

Umalis na ako dun. Ayoko ng eksena. Pero sino kaya sila? Tsaka sinampal ni boy si girl. Masamang mangilam. Bawal. Sorry girl, hindi kita natulungan. Uuwi lang ako pero ang daming nangyari pero nakalampad na ako kay kuya guard. Bumungad naman sa harapan 'ko ang isang kilalang estudyante dito sa school namin, si Jacob.