Catching Feelings -- Chapter 36[EDITING] .

Chapter 10.

~Chesca's POV~

Nagulat ako...Gulat. Shocked. Gulat. Shocked O____O As in nagulat ako dahil bigla-bigla na lang may nang-aakap sa'kin at bigla akong hinalikan sa pisngi. Speechless ako sa ginawa niya at hindi ako makagalaw. O___O May tatlong tao sa harapan 'ko kaso hindi kilala kung sino pero parang tumatawa sila ng mahina. Hey! Hel me! 

Bumitaw naman siya sa pagkakayakap at ako...nakatayo pa din sa kinatatayuan ko at medyo gulat pa din at hindi pa natatauhan. 

"Chesca,hija. Uso gumalaw." sabi nung lalaking medyo mababa ang timbre ng boses. Medyo natauhan ako sa sinabi niya. 

"Ah, eh. Sino po ba kayo? At bigla bigla na lang kayo nangyayakap, at bakit niyo po ako kilala?" nagtawanan silang lahat. Anong nakakatawa sa sinabi ko? =__= 

"Chesca, sibo ba 'yang nandyan at hind---" naputol ni mama yung sasabihin niya pagkabukas ng ilaw sa terrace, "Kyaaahhh!! Kamusta ka na mare?" Ohwow? Ang sakit sa tenga ng pagkakatili ni mama ah. As tili not sigaw. Hahahaha, magkaiba yun di ba? 

"Ito, maganda pa rin. Hahaha, ikaw 'ha? Di pa rin kumupas ang beauty mo." sabi nung babae. 

"Hahahaha, ito makabola oh. Oh, hi there Adrian, Megan and Pare." sus, ito na naman tayo. May Adrian na naman na pangalan. Basta yun yung kasama nung babaeng bigla na lang nang-aakap. Di ko gaanong makita yung mga kasama niya eh kasi di sila nasisinagan ng ilaw namin dito. Sinag talaga eh 'no? Hahahaha, araw lang ang peg. 

Pinapasok na namin yung bwisit--. Di pala sila bwisit, kilala namin sila. Pagkapasok nila, O____O Oh my goose sheep!!! Nakakagulat, 'yong Cruz Family pala ang pumunta dito. Tumingon sakin sina Tito, Ate Megan at si Adrian ng nakangisi. Nakakahiya pala ang naging reaksyon ko. Arrrghh.  

 "Chesca, okay ka. Hahahaha, okay ka lang? Hahahaha." ito naman si Kuya oh, tsk. 

"Ewan ko sa'yo! Nandyan lang si Ate Megan eh. Tsk!" biglang nagblush ang unggoy. Taeng 'yan, nagblublush pala ang mga unggoy. Nyak! Hahahahahaha 

Bumalik na lang ako sa lamesa at ipinagpatuloy ko na ang pagkain ko. 'Yong mga bisita nandoon sa salas nakikipagkwentuhan. Bahala sila dyan, nakakaurat lang.

Bigla namang umusod yung upuan sa tabi ko, ohgeez, ang creepy. Matatakot na sana ako pero may umupong lalaki eh. 

"Pati ba naman dito ang sungit mo. Hahahaha" di ko na lang siya pinansin. Si Adrian Cruz lang naman 'yun eh. 

 "Try mong maging mabait kahit ngayon lang. Hahahaha" I glared at him. Tsk, pinapainit niya ulo ko. 

"Mabait naman ako eh, sa'yo lang talaga hindi. And wag ka ngang epal. Naaasar ako dapat pala hindi na lang ulit kita nakilala." hmmp.. AY wait, parang nasobrahan ata yung sinabi ko. Oh my momay!

"A-adrian, s-sorry. Di ko sinasadya 'yon." arrggh. Kaya wag padalos-dalos eh, may masasaktan kang tao. Arrghh. Lumungkot talaga 'yong aura niya na kanina eh napaka saya pa ng mukha niya habang inaasar ako. Tumayo na siya sa upuan at pumunta na ulit dun sa salas na wala man lang lumalabas na expression sa mukha niya. 

What should I do? 

Pagkatapos kong kumain niligpit ko yung pinagkainan ko at hinugasan iyon. Arrrgghhhh, nakakapangsisi! Napakatalim talaga netong bibig ko! Pumunta ako sa salas at tumabi sa tabi ni Adrian dahil yun na lang ang may space. 

"Grabe, 'no? Mare. Sa laki ba naman ng mundo natatawag pa din itong maliit. Hahahaha, di kasi akalain eh." sabi ni mama kay tita.