ရာသီဥတု သာယာေနတဲ့ ေန႕ေလးတစ္ေန႕မွာ အရာရာဟာ ကံေကာင္းျခင္းေတြနဲ႕ အစျပဳေလ့ရွိတတ္ပါတယ္တဲ့ ။ ဒါေလးက တခ်ိဳ႕ လူေတြရဲ႕ အဆိုေလးေတြေပါ့။ ၿငိမ္းလႊမ္းရိပ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးတဲ့။
ဘာလို႔လဲလို႔ ေမးခဲ့ရင္....................
"ၿငိမ္းလႊမ္းရိပ္!!!! ဟဲ့ ထစမ္း ဒီေန႕ ဧည့္သည္လာမာ ၾသား ထမင္းသြားခ်က္"
ဒီစကားသံေလးေတြဟာ ၿငိမ္းလႊမ္းရိပ္ဆိုတဲ့ ကေလးငယ္ေလးအတြက္ေတာ့ ရိုးအီေနတဲ့ စကားေလးေတြေပါ့
ေမေမေလး (ေခၚ) မိေထြးျဖစ္သူရဲ႕ အသံေၾကာင့္ ကမန္းကတန္း အိပ္ယာထကာ မ်က္ႏွာသစ္ ေဝယာဝစၥ ျမန္ျမန္လုပ္ေဆာင္ေနပါေသာ အျဖဴေကာင္ေလး...
ကိုယ့္ေဝယာဝစၥၿပီးတာနဲ႕ ေအာက္ထပ္တန္းဆင္းကာ အိမ္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ အျမန္ေျပးဝင္သြားပါေသာအျဖဴလုံးေလး
ဒါကိုျမင္တဲ့ ခင္မာယာကေတာ့
"ဒီေန႕ အိမၠို ဧည့္သည္လာမွာေနာ္ အလုပ္ေတြၿပီးရင္ အခန္းထဲက အခန္းျပင္ မထြက္ရဘူး ၾကားလား"
ေျပာေတာ့လဲ ေခါင္းညွိတ္ျပရွာေသာ အျဖဴေလးရယ္ပါ
"ထြက္လာရင္ ေသမယ္ေနာ္ အေမွာင္ခန္းထဲကို ပိတ္ပစ္မယ္!!"
"ဟင့္" ေၾကာက္လြန္းလို႔ ရွိုက္သံေလးထြက္လာရေတာ့သည္။
"ငါမရိုက္ရေသးဘူးေလ ေစာက္မ်က္ရည္က ထြက္ၿပီ ေစာက္ေျခာက္ေကာင္က ပိုကိုပိုလြန္းတယ္"
"အေမရယ္ အေျခာက္ပါဆို ႏြဲ႕တာေပါ့ အ့တာေၾကာင့္ သူ႕ကို လူၾကားထဲမေခၚခ်င္တာ"
ဒါဟာ ေဒၚခင္မာယာရဲ႕ မယားပါသမီး ခင္မ်ိဳးႏြယ္ထံမွ ၾထကႅာတဲ့ စကားး
"ဟဲ့ ခ်က္ၿပီးရင္လဲ မေန႕က ငါေလ်ာ္ထားတဲ့ ထဘီ သြား႐ုတ္ၿပီးမီးပူတိုက္ေပး ျမန္ျမန္လုပ္ေနာ္"
ေခါင္းေလးညွိတ္၍ ခိုင္းသမွ်အလုပ္ တကုတ္ကုတ္ လုပ္ေနရွာတဲ့ အျဖဴေကာင္ေလးဟာ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာသာေပးျခင္းကိုခံရမည္လဲေလ။
ၿငိမ္းေလး အလုပ္ေတြအကုန္ၿပီးသြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ အခန္းလို႔မဆိုသာတဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခန္းေလးကိုသာ ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။
