Yedamတို့အတန်းဆင်းတော့ပြောထားတဲ့စားသောက်ဆိုင်သို့သွားလိုက်ကြသည်...
Doyoungကတော့သူ့အဖေကကွက်အသစ်တွေသင်ပေးမယ်လို့ဖုန်းဆက်လာတာမို့..မလိုက်တော့ဟုပြောကာအိမ်ပြန်သွားလေပီ...
သာမန်နေရာရယ်..သီးသန့်အထူးခန်းရယ်ဆိုပီးဖွဲ့စည်းထားတာမို့...သူတို့အထူးခန်းကိုသာမှာလိုက်သည်...
သူတို့လိုပဲအထူးခန်းမှာတော့ကောင်လေး၁စုနဲ့ဆုံမိသည်..
"အားနာပါတယ်ရှင်..အထူးခန်းကတစ်ခန်းပဲကျန်တော့တာရှင့်.."
ဝန်ထမ်းကောင်မလေးစကားကြောင့်ကကောင်လေး၃ယောက်ကစိတ်ပျက်သွားဟန်ရှိသည်...
Junkyuကသူ့နားသို့ကပ်ပီး..
"ငါအပြင်မှာတော့တကယ်မနေချင်ဘူး"
။
။
။
Jeongwooတစ်ယောက်ချစ်ရသူပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်ရင်ထဲတစ်ချက်အောင့်သွားသည်..သူ့ကြောင့်ချစ်ရသူစိတ်ရှုပ်ရတဲ့အခြေအနေနဲ့ကြုံနေရပီ..တစ်ဖက်ကသူငယ်ချင်းတွေ..တစ်ဖက်ချစ်ရသူ..သူအဆင်ပြေစေမဲ့နည်းကိုအမြန်ဆုံးစဥ်းစားနေမိသည်..
Jeongwoo နောက်ကသူငယ်ချင်း၂ယောက်ဘက်သို့လှည့်ပီးတီးတိုးတိုင်ပင်လိုက်သည်..ဟို၂ယောက်ကလဲလက်ခံသည်မို့..
"ဟို..ကျွန်တော်တို့နဲ့တစ်ခန်းထဲနေလို့အဆင်ပြေမလားဗျ"
Jeongwoo အမေးကိုyedamကပြုံးပြရင်းjunkyuကိုတိုးတိုးမေးနေသည်
Junkyuကတောမျက်မှောင်လေးကြုံနေတုန်း...
"အများနဲ့ဆိုတာထက်ဒါပိုအဆင်ပြေပါတယ်လေ"
သူတို့တစ်ခန်းထဲမှာထိုင်ရင်း...အနေမခက်ရလေအောင်အထူးသဖြင့်ချစ်ရသူအနေမခက်ရအောင်Jeongwoo ကပဲစကားစလိုက်သည်..
"Yedam shi"
Yedamကအူကြောင်ကြောင်ရုပ်ကလေးနဲ့ကြည့်ရင်းသူ့ကိုသိတယ်လားလို့ပြန်မေးလာသည်..
"သေချာတာပေါ့ကျွန်တော်လဲBoseokတက္ကသိုလ်ကပဲလေ..JunkyuကောYedamကောသေချာသိတာပေါ့"
သေချာနားထောင်ရင်ေတာ့ Junkyuဆိုတဲ့နေရာမှာအသံကိုဖိပြောတာသတိထားမိလိမ့်မည်..
"အော..တိုက်ဆိုင်တယ်နော်.."
