Multimedia'da İpek var.
1 ay önce;
"Murat Amca beynimi kemiren bu hastalığın ne kadar ilerlediğini, artık çare olmadığını sende biliyorsun. Fazla vaktim kalmadı. Lütfen şimdi diyeceklerimi, bitene kadar sözümü kesmeden dinle. Beni anlamaya çalış."
"Tabi kızım, ne istersen söyle, elimden gelen herşeyi yapacağıma emin olabilirsin. Seni dinliyorum."
"Teşekkür ederim. Oğlunu ne kadar sevdiğimi biliyorsun. 2 yılda benim herşeyim oldu. Eğer hasta olduğumu bilseydim Tuna'nın karşısına hiç çıkmazdım. Oğlun beni herşeyimle, hastalığımla bile sevdi. Ben de onu sevdim. Hem de cümlelere dökülemeyecek kadar çok. Onu öyle sevdim ki şimdi söyleyeceğim şeyleri yapmanı isteyecek kadar çok. Murat Amca yakında öleceğim. Tuna bumu kabul etmek istemiyor ama gerçek bu. Ölümün çaresi yok. Murat Amca ben öldüğüm zaman Tuna'nın beni unutmasını sağla. Acı çekmesine fırsat verme. Ona, onu hakedecek birini bul. Onun üzülmesine dayanamam. Geçmişi düşünmemesini istiyorum. Tuna'yla çok güzel şeyler yaşadım ama artık sonum yaklaştı. Arkamda bir enkaz bırakmak istemiyorum. Onu çok seviyorum. Ona bu iyiliği benim için yapar mısın Murat Amca? Başkasının onu sevmesine izin verir misin? Onu tekrar hayata döndürebilir misin benden sonra? Bence yaparsın. Sana güveniyorum. Sen de oğlunun iyiliğini istersin biliyorum. Bana söz vermeni istiyorum."
"İpekciğim, ne kadar güzel bir kalbin olduğunun farkında mısın? Hala Tuna'yı, ona ne olacağını düşünüyorsun. Sen ölmeyi hiç haketmiyorsun." diyerek sarıldı bedeni küçük ama kalbi kocaman olan kıza Murat. Kızın boğazından bir hıçkırık koptu. Ardından bir sağanak misali döküldü gözyaşları. Murat, o gün orada İpek'e söz verdi. Ve ne olursa olsun da sözünü tutmaya kararlıydı. Bu hasta kızın son dileğini gerçekleştirecekti. Oğlunun seveceği birini bulacak, onu İpek'ten sonra yeniden hayata bağlayacaktı.
Tekrar merhaba arkadaşlar. Bu bölümü gelecek bölümleri anlamak için bir çeşit geçiş bölümü olarak düşünün. Bu yüzden kısa bi bölüm. Sonraki bölümlerde olaylar netliğe kavuşacak. Sabırlı olun ve okumaya devam edin :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖDÜNÇ HAYAT (Düzenlenecek)
Novela JuvenilBir ölünün ağzından: "Ölüm; ölüm aslında sanıldığı gibi değildi. Mesela beyaz ışık falan yoktu. Ölüm huzur verici de değildi, aksine acı vericiydi. Sevdiğim insanı arkamda bırakmak bütün acılara bedeldi. Fakat Tuna benden sonra, hala benim kalbim ta...
