ÖDÜNÇ HAYAT (Düzenlenecek)

6. BÖLÜM: ŞAŞKINLIK

Yeni bölümle karşınızdayım. Aslında bu bölümü yarın paylaşacaktım ama dedim madem hazır fazla beklemeyeyim sizleri. Önceki bölümlerde yaptığınız vote ve yorumlar için çok teşekkür ediyorum. Bir de bölümlerde yazım yanlışı varsa kusura bakmayın mobilden yazıyorum. Bu bölüm için de yorumlarınızı bekliyorum.

~İyi okumalar :) ~

Multide Tuna vaaar.

Bir karar vermeliydim. Ama ne yapmam gerektiğini kestiremiyordum. Murat Bey'in teklifini kabul etmeli miydim? Yoksa boş mu vermeliydim? Hiçbirşeyden emin değildim. Yaptığım seçimin bana neler getireceği hakkında en ufak bir fikrim yoktu.

"Gece, söylediklerimin sana delice geldiğini biliyorum. Ama bunu yapman gerekiyor. İpek'e söz verdim. Onun için. Lütfen. " dedi gözlerimin içine bakarak.

" Ben.. ben bilmiyorum. Bana düşünmem için biraz zaman verin. Buna ihtiyacım var." dedim ve ayağa kalktım. Murat Bey de kalkıp yanıma geldi.
"Peki Gece. Sen oğlum için en uygun kişisin, bunu seni ilk gördüğüm an hissettim. Doğru kararı verebileceğine inanıyorum. Umarım beni yanıltmazsın. Kararını verdiğinde bana bu numaradan ulaşabilirsin. " dedi ve cebinden bir kart çıkartıp uzattı. Teşekkür edip kartı aldıktan sonra Alper'in odasına gittim. İçeri girip herzamanki koltuğa oturduğumda başım çatlayacak gibi hissediyordum. Kafamdaki düşünceler beynimi kemiriyordu. Bir an Günce'ye mi sormalıyım acaba diye düşünsem de sonra hemen vazgeçtim. Bu işi yapacaksam hiçkimsenin haberi olmamalıydı. Gerçekliğinden kimse şüphe etmemeliydi. Fakat Murat Bey'in söyledikleri hala çılgınca geliyordu. Oğlunu nasıl etkileyebilirdim ki? Daha 1 ay önce nişanlısını kaybetmiş bir adamın sahte sevgilisi olabilir miydim? Nasıl yapardım bunu? Bir insanın duygularıyla oynamak... Aklıma gelen düşünceyle sarıldım. Alper'e baktım ve onun da duygularımı hiç düşünmeden benimle oynayabilmiş olma ihtimalini düşündüm. Böyle birşeyi yapmamış olmasını diliyordum ama içten içe biliyordum ki Alper bunu yapmıştı. Öyle pahalı bir arabayı nasıl alabilirdi ki başka şekilde, Utku'yla benim üzerime iddiaya girmişti işte. Kendimi kandırdığımı biliyordum. Ben niye hala Alper'i düşünüyordum ki hala, niye uyanmasını bekliyor, burda böyle birşey yapmadan hayatımı harcıyordum? Belki de hiç uyanmayacaktı. Birşeyden emindim ki; Alper'i artık sevmiyordum. 6 aylık birlikteliğimiz boyunca da sevmemiştim aslında. Arkadaştan fazlası değildi benim için. Belki de sadece üvey abim Birkan'ın benden uzak durması için bir bahaneydi. Evden sıkıldığım zamanlar bir kaçış yoluydu. Onu sevdiğimi söylediğim zamanlar haksızlık etmiştim Alper'e. Ben hiç aşık olmamıştım ki.Şimdi Murat Bey'in, oğlunun sahte sevgilisi olmam için yaptığı teklifi kabul etsem ne kaybederdim ki? Bunu zaten uzun zamandır Alper'e yapmıyor muydum? Sahte aşık rolünü.. Benim için zor olmasa gerek diye düşündüm. Yine de içimde bir huzursuzluk vardı. Bir yanım teklifi kabul et dese de diğer yanım hayatıma eskisi gibi devam etmemi söylüyordu. Hem Tuna nasıl bir insandı? Nelerden hoşlanırdı, hatta kaç yaşındaydı onu bile bilmiyordum. Beynim arafta kalmış gibiydi. Büyük bir ikilemdeydim. Daha fazla düşünmenin sadece baş ağrımı arttırdığını farkedip biraz kestirmeye karar verdim. Ama önce bir ağrı kesici alsam iyi olacaktı.
Hap suyla birlikte boğazımdan aşağı inerken hayatımın bir ay öncesine kadar ne kadar sakin ve sıradan olduğunu düşünüyordum. Gözlerimi kapatıp koltukta rahat bir pozisyon almak istercesine kıvrıldım. Pek rahat olmasa da birkaç dakika sonra yorgunluktan olsa gerek kendimi uykuya teslim etmiştim. Gözlerimi açtığımda etraf bembeyazdı. Yine bir kızın adımı seslendiğini duyuyordum. Fakat bu defa öncekinden farklı olarak bir rüyada olduğumun farkındaydım. Kız yanıma yaklaştı ve yine tebessüm ederek : "Kabul et Gece." dedi. Anlamamış gibi "Neyi kabul edeyim?" diye sordum. "Son dileğimi." diyerek tüylerimin diken diken olmasına neden oldu.
"Neden istiyorsun bunu? " dediğimde gözünden bir damla yaş düştü: "Tuna için." dedi ve o anda uyandım. Son günlerde bilinçaltım benimle çok fazla oynuyordu. Bu rüyanın başka bir açıklaması olamazdı. Zaten çocukluğumda da rüyalarımla bir sorunum vardı.
Alper'e doğru baktığımda içimi bir soğukluk kapladı. O an Murat Bey'in teklifini kabul etmem gerektiğini, bu hayattan kurtulmanın ancak bu şekilde mümkün olacağını düşündüm ve telefona sarıldım. Murat Bey'in numarasını tuşlarken verdiğim karardan son derece emindim. Kaybedecek birşeyim yoktu.

"Alo, kimsiniz? "

" Şey, ben Gece. Hala buralardaysanız görüşebilir miyiz acaba? "

" Kararını verdin mi Gece? "

" Evet, oğlunuzun sahte sevgilisi olmayı kabul edeceğim. Yalnız benimde şartlarım var."

"Tamam, bir kafede oturup konuşabiliriz sanırım. Adresi mesaj atarım." dedi ve telefonu kapattı.

Birkaç da sonra telefonum gelen mesajla titreyince çantamı aldım ve hastaneden çıktım. Bir taksi durdurup bindiğimde mesajdaki adresi söyledim ve arkama yaslandım. Camdan dışarıyı izlerken kafamda Murat Bey ile konuşacaklarımı kurguluyordum. Yaklaşık 5 dakika sonra kafenin önümdeydim. Bu kadar yakın olduğunu bilseydim taksiye binmezdim diye düşünürken kafenin camekanından dışarıya bakan Murat Bey'i gördüm. Dalgın gibiydi. İçeriye girip masanın yanına kadar geldiğimde beni hala farketmemişti. Karşısına oturduğum zaman nihayet bakışları bana dönmüştü.

"Hoşgeldin Gece, kararını verdin sanırım. Şartların olduğundan falan bahsediyordun, anlat bakalım." dediği vakit derin bir nefes alıp söze başladım:
"Evet teklifinizi kabul ediyorum. Murat Bey, öncelikle sizden bir daire talep edeceğim. Yanlış anlamayın, bunu sizden faydalanmak için değil özel sebeplerden dolayı istiyorum. Evdeki bazı ailevi nedenler yüzünden olduğunu söyleyebilirim. İkinci olarak okulumu aksatmayacak, kendi geçimimi sağlayacak bir iş istiyorum. Son olarak da anlaşmamızdan kimsenin haberi olmayacak değil mi?"

Murat Bey oturuşunu düzelterek sözlerime karşılık verdi:
"Ben bunları zaten önceden düşünmüştüm Gececiğim. Ailene sana burs verdiğimi söyleyecek ve seni bir eve yerleştireceğim. Fakat tabiki ailen yatılı bir okulda kaldığını sanacaklar. İş konusuna gelince seni Tuna'nın yanında asistan olarak işe alacağım. Bu sizi karşılaştırmak için iyi bir fırsat. Kendini gösterebileceğine inanıyorum. Zaten Tuna'yı etkileyebilmek için yapman gerekenleri daha sonra ayrıntılı olarak konuşacağız. Şimdilik bunları bilmen yeterli. Senin için uygunsa hemen yarın işe başlayabilirsin. "
Gözlerimi büyüterek "Hemen yarın mı?" diye sordum.
"Evet, beklemeye gerek yok." diyerek yanıtladı Murat Bey. Sonrasında bana döndü ve:
"Oğlumun resmini sana mail atarım. Kimin sevgilisi olacağını bilmen lazım değil mi?" diyerek gülümsedi.
Herşeyi konuşup onay verdikten sonra kafeden ayrıldım. Yolda yürürken yaptığım seçimin doğru olup olmadığını düşünüyordum. Doğruyu söylemek gerekirse Tuna'nın nasıl bir insan olduğunu çok merak ediyordum. Murat Bey resmi atsa da görsem diye sabırsızlanırken neden bu kadar heyecanlı olduğumu anlayamıyordum.
Yıllardır yaşadığım eve belki de son kez girdiğim sırada telefonumun bildirim sesiyle heyecanlanıp elimi çantaya attım. Son gelen maili ellerim titreyerek açtığımda şok olmuştum. Yoksa bu o muydu? Böyle bir şey mümkün olabilir miydi?