Hiraeth || Nanami Kento [✓]

𝟴

sınır 20 oy ve yorum

Başlamadan önce söylemek istediğim birkaç şey var. Öncelikle bölümü fazlasıyla geç attığım için çok üzgünüm ama inanın günlerim o kadar yoğun geçiyor ki uyumaya bile zor vakit buluyorum. Bu kurguya başlarken her gün bir bölüm atmayı düşünüyordum ama şu anda gerçekten çoğu şeye vakit bulamıyorum. Kısa sürede toparlamaya çalışacağım.

︶꒦꒷♡꒷꒦︶

"Nanami.."

"Bana doğruyu söyle."

Kaşlarını hafifçe çattın ve derin bir nefes verdin. "Bunu neden merak ediyorsun? Ben sana Nova ile bir ilişki içerisinde olup olmadığını soruyor muyum?"

"Nova ile ne alakası var?" diye sordu Nanami, oturduğu yerde kıpırdandı.

"Hemen hemen aynı şey olurdu."

"Soruma cevap verecek misin?" diyerek Nanami sana sorduğu soruyu hatırlattı.

"Pekâlâ, Satoru ile aramızda hiçbir şey yok. Sadece arkadaşız. Memnun oldun mu?"

Nanami, uzun koridorda Satoru'yla sarılırken çekilmiş olan fotoğrafınıza tekrardan baktı. "Aranızda hiçbir şey yok ama aşıklar gibi sarılıyorsunuz, öyle mi?"

Onun bu cevabına sinirlenmenle beraber sert bir şekilde çıkıştın. "Senin beni sorgulamaya hakkın var mı Nanami? Hem herhangi biriyle ilişkim olsa ne olacak? Bu kişi özellikle Satoru olmak zorunda değil." Dudağını ısırdın. "En azından ben seni aldatmış olmuyorum değil mi?"

"Tanrım," Nanami derin bir nefes verdi ve gözlerini kapattı. Uzun parmaklarıyla bir süre şakaklarını ovdu. "Bu konu gerçekten başımı ağrıtıyor."

"Yaptığın şeyi kabullenmiyorsun."

"Yapmadım." Nanami sert kahverengi gözlerini senin gözlerine dikti. İlk defa o kahvelerin öfke dolu olduğunu görüyordun, bu seni biraz korkutmuştu. "Yapmadım Y/N. Seni aldatmadım."

"Maalesef kuru kuru 'seni aldatmadım' dediğin zaman inanamıyorum. Hiçbir kanıtın bile yok." dedin titreyen sesinle. Bu konu hâlâ beni yaralıyor.

"Hiçbir kanıtım yok öyle mi?" Nanami hışımla telefonunu aldı ve içinde bir şeyler aramaya başladı. Aradığı şeyleri bulduğunda ayağa kalktı ve senin yanına oturdu, telefonun ekranını sana çevirdi. "Al, bak."

"Bunlar ne?" diye sordun, telefondaki fotoğrafları sırayla kaydırmaya başladın.

"Tam olarak o tarihte, hatta o saatte fotoğrafını çekmiş olduğum önemli dosyalar. Görüyor musun?" Nanami'nin kısık kahverengi gözleri telefonun ekranıyla senin yüzün arasında mekik dokuyordu. Ne tepki vereceğini ölçmeye çalışıyor gibi bir hâli vardı.

"Görüyorum." Fotoğrafların tarihine dikkatlice bakıyordun.

Nanami fotoğraflardan hemen sonra kendisine ait birkaç ses kaydı açtı. "Gördüğün üzere bu ses kayıtları da aynı tarihe ve saate ait. İş yerindeki arkadaşıma dosya ile ilgili bilgi verdiğim ses kayıtları bunlar. Dinlemek istiyorsan-"

"Nanami, tamam." Nanami'nin bileğini tuttun ve ses kaydını açmasına engel oldun. "Daha fazlasına gerek yok."

"Hâlâ seni aldattığımı mı düşünüyorsun?"