Hiraeth || Nanami Kento [✓]

𝟭𝟲

sınır 20 oy ve yorum

︶꒦꒷♡꒷꒦︶

Çoktan pişmiş olan keki fırından aldın ve masanın üstüne koydun. Elinin yanmaması için giydiğin eldivenleri de çıkarıp bir kenara fırlattın.

"Çok güzel kokuyor." dedi annen, kahvesinden ufak bir yudum daha alırken. Sizinle müstakbel 'kocasını' tanıştırmasının üstünden iki hafta geçmişti, o zamandan beri buraya daha sık gelir olmuştu. Bu durumdan kimse şikayetçi değildi, tabii geceleri yatıya kalmadığı sürece.

"Çünkü ben yaptım." Yaptığın keke gururlu bir bakış attın ve annenin karşısındaki sandalyeye oturdun. Kekle uğraştığından dolayı buz gibi olmuş kahvenden bir yudum aldın ve soğuklukla yüzünü buruşturdun. "Buz gibi olmuş."

"Nanami ve Yuji nerede? Sesleri gelmiyor." Annen biraz eğilerek salona bakmaya çalıştı.

"Onlar arka bahçede, Gumi'yle oynuyor olmalılar." dedin tekrardan ayağa kalkarak. Pişmekte olan birkaç yemeğin vardı, onlarla ilgilenmeye başladın.

"Gumi?"

"Şey, köpek." Hafifçe kıkırdadın ve Yuji için yaptığın sebze çorbasını karıştırmaya başladın. "Geçenlerde bizim bahçeye girmiş, yavru bir köpek. Yuji çok sevince bırakamadık, Nanami de sahiplenebiliriz deyince.. bizimle kalmaya başladı."

"Hmm, anladım.." Kadın düşünceli bir şekilde kahvesini yudumladı. "Ama bana sorarsan sizin ihtiyacınız olan bir köpek değil."

"Ya neymiş?"

"Bir bebek."

Duyduğun şeyle bir süre olduğun yerde donakaldın, birkaç kez öksürdün ve ellerini kurulayarak annene döndün. "Sanmıyorum."

Annen kaşlarını çattı ve sorar bir ifadeyle sana baktı. "Ne demek sanmıyorum? Y/N, ikinci kez anne olmayı istemiyor musun? Nanami'yle aranızdaki sorunları da hallettiniz, ve tekrardan evlisiniz. Hâlâ sorun ne?"

Derince bir iç çektin ve mutfak tezgahına yaslandın. "İstiyorum, hem de çok istiyorum... Ama sadece istemek yetmiyor."

"Nasıl yani?"

"Anne, korkuyorum.. anlamıyor musun? Bu o kadar basit değil." Kollarını göğsünde birleştirdin ve alt dudağını ısırdın. Geçmişte olan şeyleri tekrar düşünmek tüm vücudunun buz kesmesine sebep oldu. "Şu an için düşünmüyorum ama belki ileride olabilir... Bazı şeyleri aşabildiğim zaman."

Annen yanına geldi ve sana destek olduğunu belli etmek istercesine sırtını sıvazladı. "Evet sen de haklısın güzel kızım.. Ama bak, Yuji büyüyor. Aralarında fazla yaş farkı olması anlaşmazlıklarına sebep olabilir. Bunu da göz önünde bulundur."

"Bulundururum." Gülümsemeye çalışarak annene baktın. "Belki de psikolojik tedaviyi bırakmamam gerekiyordu.."

"Hop, orada dur bakalım." Annen senin ellerini tuttu ve sımsıcak bir gülümsemeyle sana baktı. "Psikolojik tedavi aldığın zaman yanında Nanami yoktu, ama şimdi o senin yanında ve inan bana, alabileceğin hiçbir tedavi sana onun kadar iyi gelemez. Bu yüzden bu sorunu tedaviyle değil, Nanami'yle beraber aşacaksın."