Hindi ko naman yata kailangan pang ikuwento kung ano ang nangyari pagkatapos ng eleksyon dahil talagang nanalo si Mayor bilang Governor ng lalawigan. Isa na rin ako sa mga bumoto at nagdasal na rin na sana ay maging ligtas ang eleksyon. Nanalo nga si Mayor, nanalo naman ang isang Mayora… na hindi ko napaghandaan ang naging hatol sa desisyon nitong alisin lahat ng mga casual.Nakakapanlumo ngunit alam ko namang ganoon nga ang mangyayari. Iyon lang hindi ako handa.
Ni hindi ko nabanggit kay Mayor ang tungkol dito, nalaman nito ng may nagsumbong. Pati ako ay tinanong nito, natahimik nga siya’t napatitig sa akin. Na parang gusto niya akong pangaralan, siguro kasi ay dahil naging malihim ako o kung ano. Ayaw ko lang dahil ang totoo niyan, kakapanalo pa lang niya at hindi niya obligasyon kung anuman ang nangyayari sa akin, at ayaw kong ring maging problema gayong kauumpisa pa lang ng pagiging halal niya sa lalawigan.
“My job is not just being your Governor, Hanana. Matagal na kitang obligasyon… What do you think I’ll feel if you’re gonna hide everything from me?” naghihinampong tanong nito habang nakaupo sa swivel chair nitong kararating lang mula sa online purchase.
Wala na kasing pasok kaya malakas ang loob kong bisitahin siya. Wala namang mali dahil boyfriend ko naman siya at alam na rin ng buong mag-anak ang relasyon naming dalawa. Maliban nga lang sa side ko. Ngayon ko masasabing namiss ko nga siya. Ang tagal-tagal na no’ng huling nag-usap kami ng walang pag-aalala sa mga taong nasa paligid. Gusto nga sana nito na doon tumambay sa amin, kaso ano naman ang idadahilan ko kina Ate? Magtataka ang mga yon, sigurado, pati rin ang mga kapitbahay. Tapos na ang eleksyon at tapos na rin ang pagiging Mayor nito kaya siguradong mapapaisip ang mga tao kung anong dahilan at bakit napapabisita pa rin ito sa akin.
“ Nag-usap na kami ni Mama, siya na raw ang bahala sa gastusin sa school. Saka dalawang taon na lang gagraduate na ko.” Ngisi ko na tinanguan niya lang. Naging tahimik ito ng ilang segundo at malalim ang iniisip.
Hanggang sa nagsalita ito, na siyang ikinakunot ng noo ko. Sinabi ko namang okay na kami ni Mama at siya na nga raw ang bahala sa dalawang taon pa sa kolehiyo. Ang poproblemahin ko ngayon ay allowances. Magagawan ko naman siguro iyon ng paraan. Ang dami-daming trabaho diyan, pwede namang part time habang nag-aaral ako sa umaga.
“Mahirap na Mayor! Ano na lang kapag nalaman ng lahat na ikaw ang nagpi-finance sa akin? E hindi mo na ako sekretarya kaya anong idadahilan natin?”
“Mayor? Mayor pa rin Hanana? Hon, I’m your boyfriend. Drop that and stop calling me Mayor.”
Ewan ko ba ang simple lang naman ng sinabi ni Mayor kaya lang para ewan ako at agad na nag-init ang pisngi. Napansin din niya yata iyon kasi bigla lang tumayo at ang pilyo ng pagkakangisi. Ako naman ay nanlalaki ang mga mata at napalingon sa labas. Bukas nga iyon e at kanina pa hindi dumadaan ang mga tauhan sa harap nitong maliit na bahay ni Mayor. Wala namang tao kaso nakakahiya pa rin mahuli kaming naglalandian dito lang mismo sa sala ng bahay nito.
“You’re always beautiful, Honey. Nakakagigil ka! If I wasn’t thinking about your studies, tiyak buntis ka sa akin.”
Bilog na bilog siguro ang mga mata ko habang nakatitig sa kanyang palapit sa akin. Dumukwang pa ito at kinintilan ang labi ko, iyong nanlalambing lang talaga. Alam ko na ngayon kung kailan ito binibisita ng kalandian sa katawan at kung kailan gusto lang ay manlambing.
Tulad ngayon, sumisiksik pa talaga dito gayong ang liit-liit ng single sofa nito. Gusto talagang nakadikit sa akin, iyon bang halos hindi ako makahinga kasi naman e… iyong isang legs ko e nakapatong na sa hita niya. Nakapulupot din ang braso niya sa bewang ko. Saka manlalambing ng halik sa leeg ko o kaya balikat kahit na nakatakip sa manggas.
“Nangangayayat ka yata na, Baby. Kumakain ka ba talaga?” natanong na nito kalaunan pagkatapos ng ilang pisil sa bewang.
Nangingilabot ako sa pinaggagawa nito. Iyong huling may nangyari ay noong Mayor pa siya. Pagkatapos ay wala na. At hindi ko alam kung bakit iyon pa ang pumasok sa isipan ko. Nanghilakbot nga ako at parang robot na dahan-dahang napalingon sa akin. Siguro nga namumula na ngayon ang pisngi ko sa sobrang hiya. Samantalang may pagtataka sa mga mata nitong sumalubong sa mga titig ko.
“Bakit? Are you? Kasi kung hindi dapat siguro ipaghanda kita ng makakain. You know I can cook but not as good as you are.” Ngiti nito.
Napailing ako at mabilis na inalis sa isipan ang kabastusang pumasok kanina. Normal naman sigurong bahagya ko iyong mamiss? Di’ba? Kasi ginawa na nga namin eh kaya di malabong hahanap-hanapin na rin ng sistema ko. Ang hindi ko lang matanggap ay bakit parang ako lang ang nananabik? Syempre sanay akong lalaki ang madalas na mapaghanap. Ang tagal ng tatlong buwan ah? Bakit kaya hindi nangangalabit ang isang ‘to?
Napanguso na lang ako at nirelax ang sarili saka sumilip sa labas. Wala pa namang dumadaan, siguro abala ang mga yon sa harapan. Buong pamilya ba naman ni Mayor ang umuwi ngayon para subaybayan ang eleksyon. Actually dapat nga e may physical appearance si Mayor sa sentro ng lalawigan kaso siguro dahil pagod pa sa lahat-lahat ng pangangampanya ay nagpahinga muna.
“Natahimik ka diyan? Hm? Honey? Do you want me to cook for you? Hanana, kailangan mong tumaba, kahit kaunti.” Pisil ulit nito sa bewang ko.
Di ko alam kung anong tamang term sa isang bagay na ako lang ang nakaramdam. Siguro hindi niya naman napapansin ang bahagya kong pagkagitla. Actually din, kanina pa nanlalagkit sa ibaba… ang sensitibo ko ngayon. Ewan kung bakit ganoon at ang init-init ng balat ko. Tikom na tikom nga ang bibig ko sa takot na baka makalimot ako at hindi maiwasang mag-aya. Nakakahiya kaya at baka anong isipin niya!
“B-busog ako ‘no! Tsaka kakameryenda lang natin.” Simangot ko.
Tinawanan niya lang ako at nilalambing sa leeg. Para ngang mahuhulog ang mga mata ko sa sobrang nerbyos. Hindi normal ang takbo ng tibok ng puso ko. Parang mahuhulog yata at hindi ko alam kung paanong isasaayos iyon. Kasi naman e! Wrong timing pa na bakit ngayon yata ako tinatamaan ng kalandian. Tama nga yata iyong sinabi ng isang kaklasi, kapag kasi ang babae pumasok sa isang relasyong may pisikal ng ginagawa ay talagang instinct na ng katawan ang maghanap, paminsan-minsan.
Which I think, hindi talaga tama. Halos nga hindi ako makakilos habang nararamdaman ang mumunting halik mula kay Mayor. Hindi nga sigurado kung sa langit o impyerno ang punta ng kaluluwa ko pero parang nasusunog na sa sobrang init.
Lunok lang ako ng lunok habang nagsisitindigan ang mga buhok sa katawan. Ito yata ang paraan ni Mayor kung paano ako lalambingin. Samantalang may iba ng kahulugan sa akin. Na hindi naman yata tama kasi ako itong babae sa’min.
“Dito ka na magdinner,ihahatid kita pagkatapos.” Nagtataas-taas kilay na aya nito.
Ewan ko nga ba at sa halip na sumimangot ay napangiti ako. Iyong ngiting parang inosente ngunit ang totoo ay pilya naman talaga.
“Ihahatid? Wala namang pasok na ah?”
Napalayo ito at napatitig sa akin hanggang sa umalpas ang kaonting ngisi mula sa labi.
“Mukhang may namimiss ah?” parinig nito.
Doon naman parang bulang naglaho ang ngiti ko. Tinubuan na naman ako ng hiya at hindi matagalan ang titig sa kanya. Panay ang iwas ko kahit na hinuhuli niya iyon. Hindi ko matagalan talaga kasi naman eh… nakakahiya sobra.
“Ano? May namimiss ka?”
Napasinghap ako ng dumaosdos ang palad nito mula sa puson ko at humaplos sa ibabaw lang ng maong na shorts na suot ko ngayon. Kinalas niya nga iyong butones at natatarantang napatitig na lang ako sa pintuan.
“D-dito talaga? Baka may dumaan Mayor!”
“Stop calling me Mayor, Hanana. Honey will do.” Halakhak nito.
Napanguso na lang ako at pilit na inaalis ang palad nitong humahaplos sa ibabaw ng puson ko. Marahan ngunit nakakakilabot, alam kong tinatakam niya lang ako sa maliliit na haplos na iyon. Init na init nga ang pisngi ko at walang mapagsidlan ang kaba. Anytime kasi ay baka may dumaan na lang bigla at makita kaming naglalandian dito. At hindi lang simpleng landian lang talaga.
“Pagbigyan mo na, pagbigyan mo na rin ang sarili mo. Nang makarami.” Tawang-tawa ito samantalang nag-uunahan ang hiya ko sa sarili. Kasi pag naging marupok ako ngayon malalaman niyang kanina pa dumudumi ang isipan ko.
“Come on,” ginagap niya ang bewang ko at tumayo. Bilog na bilog sigurado ang mga mata ko habang umaalog mula sa pagkakabuhat niya. Dadalhin yata ako sa kwarto.
“Ma—Hon!! Baka may sumilip!”
“Sus, umiiwas ka lang. Sabagay naman talaga, ang tagal na no’ng huli. Mabigat na rin sa bayag.”
Nasapak ko nga ito. Ang bastos ng bibig kahit na kailan talaga oo. At ako naman itong nagugulat kasi no’ng huling may nangyari nga e may sugat pa ito kaya hindi gaanong harsh ang ginagawa. Ngayon, pakiramdam ko e malulumpo yata ako. Halata sa klasi ng pagpisil niya sa bewang ko, sa gilid ng ilalim ng dibdib ko at kung paanong nanunuot sa balat ko iyong lapat ng tela ng damit lalo na mariin nga ang pagkakahaplos ni Mayor. Parang nanggigil.
“How did I even suppress myself from this temptation? I bedded some women before but you’re just so different, Honey.” Hinila nito ang damit ko para mahubad.
Natahimik na lang ako at hinayaan ang sariling magpakalunod sa init na kanina ko pa pinipigilan. Ano pa’t nandito na rin lang naman, bakit hindi ko gawin? Total naman ay nasa relasyon na kami. Saka may pag-uusap na tungkol sa kasal sa hinaharap.
“Hon, basta mangako ka lang na wag mo muna akong buntisin ah? Patapusin mo lang ako ng kolehiyo, saka tayo magplano.”
Ngumiti ito at tumango. Doon ko naman hinayaan ang sariling magpakalunod na sa sensasyon. Mula sa mumunti at minsan ay agresibong halik nito sa leeg ko ay nauwi sa sipsip at subo sa ituktok ng aking dibdib. Wala na, hindi na yata pwedeng pigilan pa ito. Siguro nga kapag may nang-istorbo… siguradong parehong mag-iinit ang ulo namin ni Mayor.
“You’re so soft, Baby. I miss this feeling.” Bulong nito nang pumantay sa akin. Itinaas ko lang ng bahagya iyong hita ko para mahubad niya na ng tuluyan ang pang-ibaba ko.
Namilog nga ang bibig ko pagkakita sa katawan nito. Pagkatapos ko kasi ay siya na naman ang naghubad. Hulmang-hulma ang katawan niya, ang lalalim ng mga bitaw. Nakakaano e, iyong nakakainit kahit katawan pa lang.
“O bakit naglalaway?” halakhak niya.
Sa halip na mapikon ay natawa na lang ako at pinulupot ang dalawang hita sa bewang nito. Pilit ko nga siyang hinihila pagkatapos niyang maghubad hanggang ibaba. Nagpipigil naman ako ng ngiti nang silipin ko iyong ibaba. Ano, matigas na matigas. Ang pilyo-pilyo ng mga banat ni Mayor, aakalain na hindi pa siya gaanong naaapektuhan ngunit ang totoo kanina pa yata takam na takam.
“Teka,” nagulat ito sa ginawa ko, pilit ko kasi siyang hinihila. I think, hindi na kailangan ng mahabang foreplay kasi ang totoo… kanina pa ako handa.
“Sige na Hon… pagabi na kasi, magdidinner pa tayo. Tapos dito ako matutulog.”
Suminghap ito, nagulat yata sa sinabi ko. Ako nga rin at napasinghap ng sumabit iyong dulo ng kanya sa yungib ng akin. Kunting baba lang siguradong masisiyahan na naman ang akin. Ang tagal na ha, nakakatigang. Kung siguro nababasa ni Mayor ang nasa isipan ko, siguradong matatawa rin ito.
“You know, Honey… hindi na ako pilay ngayon, baka makalimot ako.”
Dinalulong niya kaagad ako ng halik at mabilis na nilusong ang panauhin. Nanlalaki naman ang mga mata ko kasi ramdam ko talaga kung paanong nabinat iyong yungib at kung paanong parang tubo na unti-unting lumalalim ang baon.
“I-I told you, I’ll be a little harsh. I missed your tight cunt, Baby.”
Grabi ang singhap ko nang hinugot niya iyon at muling nilusong. Hugot at baon, sa hindi normal na bilis. At hindi lang sa sensasyon kaya ako namamasa lalo, kundi pati na rin sa nakakailang na tunog. Ang bilis kasi ni Mayor kaya mas lalong maingay! Totoo nga yatang mag nakakatakot ngayong magaling na siya. Nababaon ako sa kama sa sobrang lalim ng naaabot niya.
