Love Of My Life [Completed]

Epi(41) Zawgyi

အပိုင္း(၄၁)

"သခင္ေလး စိတ္လႈပ္႐ွားေနတာလား အိမ္ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ေလ "

ေစာၾကည္လင္အေမးကို သူဘယ္လိုျပန္ေျဖရမယ္မသိေပမဲ့ အမိေျမမွာ ႐ွိေနတဲ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေတြးမိေတာ့ သူ႕ရင္ထဲေတာ့ ေအးခ်မ္းသြားသည္။

ေျခာက္လဆိုတဲ့ ကာလက အျခားသူေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္မွမ႐ွိေပမဲ့ ႐ုပ္ကေလးျမင္ဖို႔ အသာထား ခ်စ္ရသူရဲ႕ အသံေလးပင္မၾကားခဲ့ရတဲ့ သူ႕အတြက္ေတာ့ ေျခာက္ႏွစ္စာႏွင့္ ညီမွ်သည္။

ညိမ္က အဆက္အသြယ္ျဖတ္ၿပီး တစ္လေက်ာ္ေလာက္မွ သူ႕ကို Emailတစ္ေစာင္ပို႔ခဲ့သည္။ ခ်စ္သူရည္းစားသဘာ၀ ခ်စ္တယ္ ၊ လြမ္းတယ္ ေတြမဟုတ္ဘဲ" မင္းဘ၀နဲ႔မင္းေနေတာ့ "ဟူေသာ သူ႕အတြက္ နာမ္စားတစ္ခုပင္မပါေသာ စာလုံးခုနစ္လုံးက သူ႕အတြက္ေတာ့ ႐ူးသြားဖို႔လုံေလာက္ခဲ့ပါသည္။

ေျခာက္လအတြင္း ညိမ္ဘာေတြလုပ္ၿပီး ဘယ္သူေတြနဲ႔ အတူ႐ွိေနလဲသူမသိဘူး။ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေရေရရာရာမ႐ွိဘဲ လြယ္လြယ္ကူကူမရခဲ့တဲ့ ဆက္ဆံေရးကို စာတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ျဖတ္ေတာက္ခဲ့သည့္ သူကို စိတ္နာခ်င္ေပမဲ့လည္း စိတ္မနာရက္။ စိတ္မေကာင္းေတာ့ျဖစ္မိသည္။ 

ယခုေတာ့ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားသည့္အတိုင္းပင္ သူျပန္သြားရေတာ့မည္။ စစ္ေသြးေပ်ာက္ေနသည္ကို သတိထားမိေတာ့ ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္ေတြ႕ၿပီးခ်ိန္မွ စၿပီး ျပင္သစ္နဲ႔ျမန္မာကို အိိမ္ဦးနဲ႔ၾကမ္းျပင္လို သြားလိုက္ျပန္လိုက္လုပ္ေနသည္ဆိုေသာ ဆူးစကားတစ္ခြန္းသာ ၾကားရသည္။

လူမ်ားစြာသြားလာေနသည့္ ေလဆိပ္ကိုၾကည့္ၿပီး သူခြဲခြာရမွာမို႔ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္မိ ။ ေျခာက္ႏွစ္တာကာလ ခဏတာေနခဲ့ေပမဲ့ သံေယာဇဥ္ဆိုတာလည္း နည္းနည္းပင္မ႐ွိ။

အခ်ိန္တိုင္း ညိမ့္ကိုပင္ သတိရမိသည္။အရင္လို ဆံပင္ညိဳညိဳေလးက ႐ွိေနဦးမွာလား။ မ်က္မွန္ေလးကေရာ အရင္အတိုင္းပဲလား။ သူ႕ကိုေတြ႕ရင္ ခီလို႔ေခၚၿပီး ပါးမို႔မို႔ေလးေလးေျမာက္တက္သြားအထိ ျပဳံးျပဦးမွာလား ။
ထိုသို႔ေသာ အေတြးမ်ားျဖင့္ပင္ သူေက်ာင္းတက္စဥ္ကာလတြင္ပင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ စိတ္ထဲ‌မ႐ွိေတာ့ ။ ေက်ာင္းတြင္ team workလုပ္ရသည္မ်ားတြင္လည္း အတန္းေဖာ္မ်ားထံမွ "မ်က္ႏွာတည္တယ္ ၊ မျပဳံးဘူး ၊ ေဖာ္ေဖာ္ေ႐ြေ႐ြမ႐ွိဘူး "ဆိုသည့္ တီးတိုးစကားသံမ်ားကိုလည္း နားနဲ႔မဆံ့ေအာင္ပင္ ၾကားခဲ့ရသည္။