Karanlığın ve Aydınlığın Varisi {Varis Serisi }

42.Bölüm

Varis kitabımı severek okuyan okurlarım diğer kurgularıma göz atabilirler mi ?

Yorum yapmak ve oy vermek çok zor olmasa gerek değil mi ?
Bende emeğimin karşılığını istiyorum bana sınır koydurmak zorunda bırakmayın...

Şarkı => Make you Stay

🦋🦋🦋

Opia ; birinin gözüne baktığımızda mutlu olmamıza neden olan histir.

🦋🦋🦋

***

" Afedersiniz ama dediğiniz hiç bir şeyi anlamıyorum."

Aaron derin bir nefes alarak döndü Lilly'e.

" Burası eskiden büyük bir örümcek kolonisine ev sahipliği yapıyormuş ama bilmediğimiz bir nedenden dolayı artık onlar yok ve asıl soru da şu kocaman koloniyi yok eden kişi veya kişiler kim?"

***

Aaron duvara sırtını vermiş düşüncelere dalmış Lillyle bende aşağı inip inmeme konusunu tartışıyorduk.

Bilinmezliğe düşmüş bir çıkış yolu arıyorduk arkadaşlarımızdan ayrı düşmüştük ve kim bilir onlar nelerle karşılaşmıştır.

Düşündükçe boğulduğumu hissediyor etrafımı saran toprak duvarlar üstüme üstüme geliyordu. Güneş ışığının kırıntısı yokken ortamı aydınlatan şey bizim yaktığımız meşalelerdi.

Başımı arkaya atıp ofladım. Ne kadar zaman geçti acaba kesin akşam olmuştur.

" İçim şişti ya ."

Lilly'e garip garip bakarken o  bana dönüp ne var derecesinde bakmıştı.

" İçin nasıl şişti ?"

Dediğini anlamamıştım neden dediği de meçhul. Zaten kafam karışıktı.

" İnsanlar sıkılınca öyle diyor."

İnsanlarda bir garipmiş doğrusu. Onları anlamak için iksir yapılmalı ya da büyü en karmaşık bulmacalardan da karışıklardı.

" Garipler."

" Katılıyorum. Yüz on altı yıldır onlarlayım ama hala anlamış değilim öncelikle benciller sadece kendilerini düşünüyorlar bir kaç tane iyilik sever var o kadar. Onlarda binde bir."

Kollarımı göğsümde bağlayıp sırtımı duvara yasladım şu an Aaronlar aramızda iki üç metre vardı. Bedeni burda ama aklı başka yerdeydi.

" Şimdi ne yapacağız ?"

" İki dakika susamadın değil mi!"

" Hıh sen ne anlarsın zaten."

Yine sessizlik olunca üstümde bakışlar hissettim ama dönüp de bakmadım. Bir kere kızgındım ben ona bana söylememişti. Söylese karşı çıkar mıydım çıkardım yaşamıştım çünkü.