|Մաս 6|

67 2 0
                                    

Մինչև ֆֆ֊ի սկսելը մի հայտարարություն։Ես չգիտեմ ինչու,բայց իմ այս ֆֆ֊ը շատ քիչ դիտումներ է հավաքում։Ես երկար եմ սպասել,այս ֆֆ֊ին ու վստահ եմ եղել,որ շատերը կհավանեն։Բայց ես շատ զարմացած եմ,որ այն Ձեզ դուր չեկավ։Եթե դիտումները չավելանան ես ավելի արագ կավարտեմ այս ֆֆ֊ը ու կանցնեմ մեկ այլ ֆֆ֊ի։Շնորհակալություն բարի ընթերցում։🤎

֊Թեհյո՜ն։
Թեհյոնը փակեց աղջկան և նրա ձեռքին կպավ այն փամփուշտը,որը պետք է հարավծեր աղջկան։
Աղջիկը կրակեց իր դիմաց կանգնած տղամարդուն,այնուհետև այն տղամարդու վրա,ով կրակել էր Թեհյոնին։
Նա անմիջապես բարձրացրեց Թեհյոնին։
֊Թե լա՞վ ես։Ախր ինչու նման բան արեցիր։
Նա Թեի ձեռքից բռնած տարավ մի սենյակ ու սկսեց վերքը մշակել։
Նրանք նստած էին սենյակներից մեկի մահճակալի վրա։Աղջիկը մշակում էր տղայի վերքը,իսկ Թեն նայում էր աղջկան,առանցք հայացքը թեքելու։
Հանկարծ աղջիկը նկատեց Թեյի հայացքը և ասաց.
֊Երկար ես նայելու։
Առանց հայացքը տղային հառելու ասաց նա։
֊Չի կարելի՞։
֊Ինչու՞ կանգնեցիր դիմացս։Այն կարող էր ավելի վատ տեղդ վնասեր:
֊Բայց չի վնասվել չէ։֊ժպտաց Թեհյոնը։
Աղջիկը նայեց նրան։
֊Ինչ հիմար ես բայց։

Հանկարծ նա վեր կացավ ու հավաքեց բժշկական պարագաները։
֊Վերջ պատրաստ է։Այն ընդհամենը քերծել էր ձեռքդ։
Երբ նա ցանկանում էր հեռանալ,Թեհյոնը քաշելով նրա ձեռքից գցեց անկողնուն և կախվեց վերևում։

֊Ինչ..ինչ ես անում։
֊Կներես։
Ասաց Թեն և համբուրեց աղջկան։

Հանկարծ աղջկան զանգ եկավ։

Նա արագ վեր կացավ և պատասխանեց զանգին։
֊Դա ես եմ։Մենք հյուրանոցում ենք դուրս եկեք։
֊Լավ։

֊Թեհյոն մենք պետք է դուրս գանք։

Նրանք դուրս եկան սենյակից։

Աղջիկը վազեց մի բարձրահասակ տղամարդու մոտ և գրկեց նրան։
֊Նամջու՜ն,որքան էի քեզ կարոտել։
֊Ես էլ քեզ Նաբի։Այնքան անհանգիստ էի քեզ համար։
Նրանք անջատվեցին և աղջիկը միանգամից նկատեց Թեյի բարկացած հայացքը։Բայց շատ ուշադրություն չդարձրեց։
֊Իսկ որտեղ են Ջինը և Հոսոկը։
֊Նրանք դիակները տարան։
Աղջիկը կախեց գլուխը։
Հանկարծ Նամջունը ուշադրություն դարձրեց մի անկյունում կանգնած Թեյին։Նա մոտեցավ նրան։
֊Ինչքան հիշում եմ Կիմ Թեհյո՞ն։
֊Այո։
֊Հաճելի է։Ես Նամջունն եմ Նաբիի մեծ եղբայրը։
Նա ձեռքը պարզեց։
Թեհյոնը մի քիչ թեթևացրեց խանդը։
Նա նույնպես ձեռքը մեկնեց և ասաց.
֊Հաճելի է։

Հանկարծ ներս մտան Հոսոկն ու Ջինը։Նրանց ձեռքերը մի քիչ արյունոտ էին։
Նաբին վազեց նրանց մոտ։
֊Այյ տղաներ,կներեք,բայց չեմ պատրաստվում Ձեզ գրկել։Լոգարանն այն կողմում է։
֊Շնորհակալ եմ քույրիկ,ես էլ էի քեզ շատ կարոտել֊ասաց Ջինը և օդային համբյուր ուղարկեց քրոջը։
֊Լավ դե Ջին։Այդպես մի ասա։Չես տենսում,որ նա ամենից շատն է մեզ կարոտել։֊ծիծաղեց Հոսոկը։
Նաբին հարվածեց նրանց մեջքին։
Նրանք գնացին լոգարան։
Հանկարծ ներս մտան ևս մի խումբ թիկնապահներ։
֊Նաբի ժամանակն է։
Նաբին մոտեցավ Թեհյոնին և ասաց։
֊Թեհյոն...Ես շատ շնորհակալ եմ այն ամենի համար ինչ֊որ դու արել ես։Դու իսկապես շատ օգնեցիր ինձ։
Նա գլխով արեց տղամարդկանցից մեկին և նա մի ճամպրուկ ձեռքին։
Նա բացեց ճամպրուկը,որտեղ գեղեցիկ հերթականությամբ շարված էին բազմաթիվ դոլլարներ։
֊Սա այն ծախսերի համար,որ դու ինձ վրա ես արել։Եվ վերջ ի վերջո հյուրանոցին պատճառած վնասների համար։Եվս մեկ անգամ շնորհակալություն։
Աղջիկը զսպում էր իր արցունքները։
Թեհյոնը նայեց նրան հետո քմծիծաղ տվեց։
Այդ պահին ներս մտան նաև Հոսոկը և Ջինը։Նրանք տեղավորվեցին Նամջունի կողքին և շարունակեցին դիտել ներկայացումը։
Թեհյոնը ծիծաղեց հետո նայելով աղջկան ասաց.
֊Քեզ պահիր։
Նա տխուր և զայրացած հայացք ընդունեց և մի կող հրեց ճամպրուկը։Դրա միջի բոլոր փողերը հայտնվեցին օդում և սկսեցին դանդաղ իջնել հատակին։

Նա վերջին անգամ նայեց աղջկան և դուրս եկավ։
Նաբին գլուխը կախեց։Նրա աչքերից սկսեցին արցունքներ գլորվել և քիչ անց նա ընկավ հատակին։Նրան վազելով մոտեցան եղբայրները։
֊Նաբի ինչ եղավ։Դու քեզ լավ չես զգո՞ւմ։
֊հարցրեց Ջինը
Բայց Նաբին լուռ էր։Նրա հայացքում խոսում էին միայն արցունքերը,որոնք իրար հերթ չտալով գլորվում էին աղջկա այտի վրայով։
֊Նաբի ի՞նչ եղավ քեզ։֊ավելի անհանգիստ հարցրեց Նամջունը։
Հոսոկը ձեռքը դրեց Ջունի ուսին և ասաց.
֊Կարծես թե ես հասկանում եմ։֊նա գլխով ցույց տվեց դուռը,որով քիչ առաջ դուրս եկավ Թեհյոնը։
Նամջունը նայեց Հոսոկին։
Նրանք բարձրացրին Նաբիին։
Սակայն կանգնելուց հետո Նաբին ազատվեց եղբայրների ձեռքերից և գնաց դռան ուղղությամբ։
֊Ուր է գնու՞մ։֊հարցրեց Ջինը։

Նաբին ուղևորվեց դեպի դուրս։Նա մոտեցավ մեքենաներից մեկին։Որի առաջ կանգնած էր թիկնապահներից մեկը։
Նա ձեռքը մեկնեց թիկնապահին,որպեսզի նա իրեն տա բանալիները։
Ստանալով բանալիները' Նաբին նստեց մեքենան և փակեց դռները և պատուհանները։
Նրա մեքենային մոտեցան եղբայրները։
Ծեծելով ապակին'Նամջունը ձեռքով նշան ցույց տվեց,որ քույրը իջացնի այն։
Նաբին նույնիսկ չնայեց եղբորը,բայց իջեցրեց ապակին։

֊Նաբի ուր ես պատրաստվում գնալ քեզ կգտնեն։

Նաբիի հայացքը միևնույն է նայում որ միայն առաջ։
֊Թքած ունեմ։

Նա արագ պոկվեց տեղից և մեքենան շարժվեց։Եղբայրները միայն հառաչեցին մեքենայի հետևից և նույնպես նստեցին իրենց մեքենաները,որ հետևեն քրոջը։

Երբ սերը մահանաМесто, где живут истории. Откройте их для себя