Chapter36(Unicode+Zawgyi)

88 5 6
                                    

'ဟင်း....အင်း....'

'ပါး......'

'ကောင်းလေး....သား...'

'ပါး...ဟင့်....အီး....'

'သားရယ်....ဘာလို့ငိုနေတာလဲ....?'

'ဖေ့ကြောင့်ပါး....အင့်..နေမကောင်းဖြစ်သွားတာ...ဟင့်....အင့်...'

'........ဟင်....'

'ဖေ့ကိုမုန်းတယ်....ကောင်း...ဖေ့ကို...ချစ်ဘူး..အင့်.....ဟင့်....'

'သားရယ်....ဖေ့ကိုအဲ့လိုမပြောရဘူးလေ....ဖေကြားသွားရင်စိတ်မကောင်းဖြစ်မှာပေါ့....'

'သိဘူး...အင့်..ပါး....အီး..ဟီး...ကောင်း...ကောင်းချိတ်ပူနေတာ....ဟင့်....'

'တိတ်ပါကောင်းလေးရယ်...တိတ်နော်..ပါးခုဘာမှမဖြစ်တော့ဘူးလေ....နော်....'

'အင့်.....'

အိပ်ယာပေါ်မှာလှဲနေတဲ့ငယ့်ကိုအတင်းဖက်တွယ်ပြီးငိုနေတဲ့သားငယ်ကြောင့်ငယ်လည်းသားကိုဖက်ပြီးချော့မြူမိသည်......

ကိုကို့ကိုမုန်းတယ်ဘဲပြောနေတဲ့သားငယ်ကိုဘယ်လိုဘဲရှင်းပြပြလက်မခံတဲ့နောက်ဆုံးသက်ပြင်းချပြီးသာသားကိုကြည့်နေရတဲ့ငယ့်အဖြစ်ပါလေ....

သားကသူ့ကိုမုန်းတယ်ဆိုတဲ့စကားသာကိုကိုကြားရင်စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတော့မှာဘဲ.....

ဟူး....

'ပါး....'

'ဗျာ.....'

'ပါး...နာနေသေးလား....?'

'ဟင်.....'

'ခါးကနာနေလားဟင်...?'

'အော်...မ...မနာပါဘူးကွယ်....'

'ဒါဆိုကောင်းကိုထပြ.....'

'ဟို...'

'ထပြလေ......'

'ကောင်းလေး.....ပါး....'

'အင့်...ဟင့်....'

'ဟော....ငိုပြန်ပြီ..ပါးသားလေးကယောကျ်ားမဟုတ်ဘူးလား..?ယောကျ်ားဆိုတာမငိုရဘူးလေကွယ်....သားပြောတော့ပါးကိုကာကွယ်ပေးချင်တယ်ဆို...ခုလိုမျိုးသာကောင်းလေးကအချိန်ပြည့်ငိုနေရင်ရဲရင့်တဲ့ကောင်လေးဘယ်ဖြစ်တော့မလဲ....?'

SOUL(Completed)Where stories live. Discover now