Kara Sevdam | texting

Bölüm 40

Elimde kutu salonda oturuyordum düşünüyordum annemin yeniden hamile olması iyi bir şey miydi bunca yaşanan şeylerden sonra "ya yine aynısı olursa?" Dedim düşündüğüm tek şey buydu yine aynısı olması "ben umutluyum kızım, olmayacak" dedi annem Oysa ben yokluğuna yeni alışıyordum şimdi tekrardan olursa bende ölürüm

"Ne diyeceğimi, ne düşüneceğimi bilmiyorum hissettiğim tek bir duygu var o da korku" dedim kutuyu kenara koydum ayağa kalktım "ben hava almaya çıkıyorum" diye açıkladım askılıkta olan çeketimi alıp çıktım

Yüzüme vuran soğuk hava ile karşılaştım bana iyi geldi bir an sadece bir anlık onun benim yanımda olduğunu hissettim elim telefonuma gitti ve aradım "söyle sevdiğim" dedi bir süre bir şey diyemedim sonra "nasılsın, defne nasıl?" Diye sordum

"İyiz biz merak etme" dedi sonra derin nefes alıp verdi gördüğüm ilk banka oturdum "bu olanlar çözülsün geri döneceksin" dedi "kafam çok dolu pamir, ne yapıcağımı ne düşünüceğimi inan bilmiyorum" dedim

Yalnız değildim ama ilk defa kendimi yapa yalnız hissediyordum

"Sakın kendini yalnız hissetme" dedi sanki içimdekileri duymuş gibi "siz varken nasıl olsun" dedim oysa ben şuan ağlıyordum "ağlıyor musun?" Dediğinde daha fazla ağlamaya başladım "sikerim yolunu geliyorum" diyip kapattı

Endişelendim hemen eve gittim odama kapandım odanın etrafına bir oraya bir buraya yürüyordum çözüm bulmaya çalışıyordum ama bulamıyordum saatler sonra kapı çalma sesi duyuldu ellerimle oynadım çok sitresliydim hızlıca aşağıya indim karşımda onu ve kızımı görünce gözlerim dolmuştu

"Sevda"dedi yorgun çıkan sesiyle yanına gittim sarıldım boşta olan elini belimi kavradı "sevdam" dedi ayrılıp içeriye geçti koltuklardan birine oturdu bende yanına onaları okadar çok özledim ki

"Annem"Dedim derince defneyi kuçağıma aldım kokusunu içime çektim öptüm "bak," dedim yüzünü anneme çevirirken "bu anneannen" dedim annemin gözleri dolmuştu defneyi kucağına aldı "kuzum, güzelliğe bak ya maşallah" dedi pamirin elini tuttum gülümsedi

Annem ile babam defneyle ilgilenirken biz de mutfakta geri dönüp dönmeyeceğimizi konuşuyorduk "ben gidelim derim ama yinede sen nasıl istersen" dedi ve elimi tuttu "sen nerdeysen benim evim oradır" dedi diğer elini ben tuttum "gidelim, burda kenimi güvende hissetmiyorum" dedim doğruydu doğduğumdan beri sevememiştim burayı bir türlü hep istanbul gibi şehirlerde yaşamak isterdim ve şimdi o isteğim gerçekleşiyordu

Ertesi gün sabah erkenden yola çıktık annem ve babamın yoğun isteği üzerine burda kalmıştı sabah onu koltukta uyurken gördüğümde gülmüştüm

Evde balkonda oturuyorduk gecenin karanlıkta gökyüzü o kadar güzel gözüküyordu ki yıldızlarla gözlerimi alamiyordum

"Dün, gelirken işten aradılar" dedi be devam etti "diyer işciyi kovmuşlar yerine benim gelmemi istiyorlarmış" dedi "kabul ettin mi?" Diye sordum işe ihtiyacımız vardı ev pamirin kendisine ait olsa bile yiyecek ve kişisel eşayalar için lazımdı

"Kabul ettim, yarın değil öbürsü gün gideceğim"diye açıkladı

...
✨belalı kaplumbağlar

Yiğido: otel parasından kurtuldum şükür 🤲🏻

Siz: derken???

Yiğido: artık sizde kaliyom yengoş

Hazalişkom: eyvahh

Aysudişkom: pamirin elinden kimse alamicak

Siz: valla hiiiç ayırmam bile

Yiğido: defne elimdeyken zor döver beni

Siz: kullanma kızımı vermem sana yoksa!

Yiğido: kıyma bu yakışıklıya be yengem

Siz: acımam kıyarım.

....

🤍