Kara Sevdam | texting

Bölüm 45

"Ne!" Diye bağırdı "bensiz tatil öylemi!" Dedi yiğit cık cıkladı "sanane oğlum gideriz? Evliyiz biz" aylaylıca bakıyordu bize "ne demek banane çoçuklar?" Dedi iki elini beline koyarak "siz varsınız bakıverin bir kaç hafta" bir kaç hafta inşAllah bir ay olmazdı kolumla dürttüm "istanbula da bir kaç hafta demiştin" dedim yiğit parmağıyla beni gösterdi "aha bak aynısı olacak" dedi

"Evliyiz oğlum biz sana mı sorucaz gidiyoz" dedi ve ayağa kalktı "nereye?" Dedim bende ayağa kalktım "eşyalarımızı toplayalım ilk ucakla gidiyoruz" dedi ucak mi dedi o bana bişiler oluyor "hayır ucak olmaz!" Dedim avucum terlemeye başladı "yani... arabayla gitsek?" Diye sordum kaşlarını cattı "şey ben ucaktan korkuyorum da" dedim

"Tamam, arabayla gideriz"

...

"Hazır mı herşey?" Diye sordu başımla evet anlamında salladım "eee yolcu yoldunda gerek" dedim gülerek ilk önce aysudeye ardından da hazala sarıldım "teyzeleri ona iyi bakıcağınıza eminim" dedim bu sefer ikiside sarıldı bana "Aaa! Çekilin kız şurdan" dedi hazal ve aysudeyi itekleyerek "yengoşum iyi tatiller, umraım yarı yolda dönersiniz" dedi haline güldüm "yengesinin birtanesi" dedim ayrıldım

Kısa vedalaşmanın ardından arabaya binip yola çıktık "yedi saat yolumuz var" dedi kaşlarımı çattım "nereye gidiyoruz ki?" Diye sordum "bodrum diye düşündüm, güneş kum deniz güzel olur diye" içimde kıskançlık hissi uyanmıştı

"yok ya" dedim "niye?" Dedi gülerek anlamıştı galiba "bodrum iyi değil" dedim "iyi peki, nereye gidelim ozaman"'dedi devam gülümseyerek "neye gülüyorsun?" Diye sordum "kıskanılmak hoşuma gitti"'dedi gözlerimi devirdim camdan dışarıyı izledim "trip mi atiyorsun acep şuan?" Dedi bir yola bir bana bakarak omzumu silktim elini ceneme koydu ve ona dogru cevirdi "aklımdan geçmesin öyle kötü şeyler" dedi

Kendimi yine suçlu hissetmiştim

"Bodrum diyince" dedim, "ben kendimi neden her konuda suçlu hissediyorum" dedim birden kaşlarını çattı sorgularcasına arabayı sağaya çekti ve durdurdu "o ne demek güzelim?" Dedi başımı eydim dudağımı dişledim "bilmiyorum, birden oluyor kendimi her konuda suçlu gibi hissediyorum" dedim elimi tuttu kafamı kaldırıp gözlerine baktım

"Bu duyguyu hissetirecek ne yaptım?" Dedi kırgınlık üzüntü vardı sesinde gözlerinden de görüyordum "hiç bir şey, hiç kimse ama hissediyorum işte" dedim "ya bu duygular yüzünden gitgide kötü bir anne olursam?" Diye sordum sesim titremişti kafasını hayır anlamında salladı

"Benim için dünayın en iyi annesisin sen" dedi içten "pamir ben..." dedim ama kelimeleri bir araya getiremedim ne diyeceğimi merakla bekliyordu "pamir ben deliriyor muyum?" Dedim ve gözümden yaş akmıştı bana sımsıkı sarıldı kafam göğüs kafesine geliyordu saçımdan öptü ve öylece durdu

Gerçekten deliriyor muydum?

Yoksa korkularım benimle bir savaşta mıydı?

...

Kısa bir bölüm oldu biliyorum

Ama şu sıralar fazla dersim ve sınavlarım var

Onalara çalışmaktan bölüm yazamiyorum

Desteğinize tekardan teşekkürler :')

Yeni bölümde görüşürüz

❤️‍🩹