HIS PROPOSAL [ON-HOLD]

PROPOSAL 18

Senator Mercadejas

He was known for being a corrupt politician. Si Senator Mercadejas ay kilala bilang matinik na senador. Hindi ko alam na konektado pala siya kay Mama.

Lagi siyang nababalita patungkol sa mga disagreement niya sa mga plano ng pangulo o ng ibang senador, he always has something to say and opinion. Lagi ko ring nababasa ang masasamang balita na may kinalaman sa kanya. Kagaya ng druga.

"Your not my son," sambit ni Lolo, nanggagalaiti siya habang nakatingin sa lalaking nasa harapan namin habang ang isa naman ay nagawa pang magsindi ng tabako sa harapan namin.

Agad na pinaalis ang mga naiwang bisita. Maliban sa aming dalawa ni Zach. We both stayed for the reason na baka may mangyaring masama kay Lolo. Ang sabi ni Condrad ng malaman ni Lolo ang tungkol sa amin ni Bruce naging magana si Lolo. He wasn't like before, refusing to take his med. Ngayon ay siya pa mismo ang nagpapaalala sa mga nurse niya tungkol sa kanyang gamot.

Condrad was standing firmly beside Lolo.

"Condrad. Why are you looking at me like that? Aren't you gonna greet your father." Ngumisi ang senador matapos ibuga sa kawalan ang usok mula sa kanyang bibig.

Hindi sumagot si Condrad. Nanatili ang walang emosyon niyang tingin sa ama. Hindi ko alam kung ano ang nangyari patungkol sa mag ama na ito. But seeing Condrad looking at his father flatly, emotionlessly, alam ko may ginawa ang ama niya sa kanya.

"Zach, bring Zai home." Kalmadong utos ni Lolo sa asawa ko, mabilis ang pagbabago ng boses ni Lolo. Mula sa galit ay naging kalmado ito ng utusan niya si Zach. Zach immediately assisted me with Lolo's guard outside the hotel's event hall.

Mga nasa apat na gwardiya ni Lolo ang sumama sa amin palabas ng hall.na iyon and we used the back entrance of the hall.

Bawat kilos at hakbang ay tila nagmamadali kami na parang may hinahabol. O baka kami ang hinahabol? Nakahawak si Zach sa siko ko ramdam na ramdam ko ang pagkabalisa niya.

Bumalik sa kasalukuyan ang pag iisip ko ng marinig ko ang pagsara ng pinto ng kotse. Walang anumang lumabas sa bibig ni Zach. He just maneuvered the car away to that place. Habang ang mga tauhan ni Lolo ay nakasunod sa amin. Sinisiguro yata ni Lolo na makauwi kami ng maayus.

°°

Nang dumating kami sa bahay ay hindi na muling umalis pa ang mga gwardiya. I think Lolo commanded them to stay.
May iilang katanungan ang naglalaro sa isip ko. Pero hindi ko magawang magtanong dahil nababahala ako.
Yung lalaking gate crasher kanina na anak ni Lolo. I'm not really sure with him. He screams danger.

Hindi nagtagal, sunod sunod na dumating ang mga kapatid ni Zach. Si Zyph ay hawak ang pamangkin na si Zierra. Maging si Zeke na hinahanap ang asawa'y nandito rin ng makita ni Zierra ang ama ay agad siyang lumapit dito. Zeke immediately scoop her daughter.

Tinawag nila si manang Rodora. Nang dumating ang matanda ay agad na ibinigay ni Zeke si Kierra sa matanda.

"Patulugin niyo na po si Zierra. May pag uusapan lang po kami."

Walang anumang sinagot ang matanda kundi ang pagtango lang. Kinausap nito si Zeirra inaaliw habang iginigiya ito papasok sa kwarto nina Zyph kung saan pansamantalang natutulog ang bata. Zeirra often dreams about monster kaya naman sa kwarto ito ni Zyph natutulog. Agad agad kasi itong naghahanap ng yakap.

"Kuya." Tawag ni Zander. Bitbit niya ang atache case niya. They are all wearing their office attire maliban kay Zeke at Zyp.

"Ano na ngayon ang gagawin mo?" Tanong ni Zander.

Binitwan ni Zach ang siko ko.

"I don't know." He sigh deeply.

Kinunutan ko sila ng noo. Ano bang nangyayari?

"Walang kinalaman si Zai sa nangyari. Huwag kang magagalit sa kanya." It was Zahir's turn to speak.

"No, ai'm not mad at her. Wala siyang alam sa nangyayari." Tiningnan niya ako. His features soften all of a sudden.

"Ano bang nangyayari?" Tanong ko kaya napalingon silang lahat sa'kin. "Ano'ng nangyayari. Paano niyo nasabing wala akong kasalanan o kinalaman. Ano bang ibig niyong sabihin?"

Walang nakasagot niisa sa kanila. Zypher bow down his head. Tumayo si Zach at nilapitan ako.

"Bukas na tayo mag usap." Sambit ni Zach. Tumango ang magkakapatid at isa isang nagsialisan.

Zach and I went to our room. Walang namutawi sa aming mga bibig na anumang salita. Tahimik ang gabi, may kadikiman na ang hallway na tinatahak namin papunta sa aming silid. Bawat hakbang ay mabigat na para bang may pumipigil.

"Zach, ano ba talagang nangyayari?"

Tanong ko sa kanya. Subalit hindi siya sumagot. Nanatiling tikom ang kanyang bibig at deretso ang kanyang tingin.

Huminto kami sa aming silid pero hindi kami agarang pumasok. Nilingon niya ako. Ang kaninang nga emosyon na nakita ko di ko na mabanaag.

"Senator Mercadejas."

He mentioned the senator's name.

"H-hes..."

"He's what?" What he said next crumbled my world.

"He's your father. Your real father. And he killed my parents."

That time, tila tumigil ang pag inog ng mundo. Tila huminto ang oras. Tila nawala ang liwanag ng buwan na siyang nagsisilbing tanglaw namin sa daan patungo rito sa aming silid.

Pinipilit iproseso ng utak ako ang sinabi niya.

"Tanging ang Lolo mo lang ang makakasagot ng lahat ng tanong mo. All I can say to you tonight is, that senator-your father-killed my parents."

Matapos sabihin iyon ay binuksan niya ang pinto ng silid at walang pasubaling pumasok doon. Ni hindi ako naisipang hintayin o makasagot man lang.

As my world started to crash, the memories I burried long time ago resurface. My father Damian Apacible my Mom Margarita Apacible ako at si Bruce isang masaya at perpektong pamilya, the gunshot, the blood all of those nightmares resurface.

Specially the fire, the man who saves our life. Na wala akong ideya kung nasaan na ngayon. Lahat ng iyon unti unting bumalik sa akin.

Lahat ng iyon nagsilitawan.

After all this time. I was blinded by the truth. The truth that....

Damian Apacible weren't my father.

-