ក្នុងបន្ទប់ដែលមានសភាពខ្មៅអាប់អួរ ចូលទៅមានតែក្លិនស្រានិងក្លិនបារីឡើងឈួលច្រមុះ ងាកទៅត្រង់ណាក៏សុទ្ធតែដបស្រានិងអន្ទុយបារីចោលពាសតែនិងរកកន្លែងស្អាតអង្គុយអោយស្រួលខ្លួនគ្មានឡើយ ខណះដែលម្ចាស់បន្ទប់កំពុងតែឈរយ៉ាងសង្ហារមុខរានហាល នៅខាងក្រោយខ្នងក៏មាននូវតុសម្រាប់អង្កុយហើយក៏មានដបស្រាមួយដបស្ថិតនៅទីនោះផង ។
"ឯងទៅអូសក្បាលអាក្មេងថេយ៉ុងមកអោយយើងបន្តិច"សំឡេងធំគ្រល័របន្លឺឡើងកណ្តាលរាត្រីពេលដឹងដល់ស្រមោលខ្មៅដែលឈរនៅពីក្រោយចំហាយក្លិនភាយកាត់ច្រមុះធ្វើអោយនាយមិនពិបាកស្មានថាអ្នកណាឡើយ ឯអ្នកដែលបានលឺសម្តីហើយក៏ប្រញាប់ឱនក្បាលចុះគោរពភ្លាមមុននិងបោះជំហានចេញទៅតាមការបញ្ជារ ។
មិនយូរប៉ុន្មានអ្នកដែលបានហៅក៏បានមកឈរពីក្រោយដូចបំណងកាយម៉ាំក៏បែរបង្ហាញកាយអាក្រាធល្វែងខាងលើអស់ចំពេញៗភ្នែកប៉ុន្តែអ្នកខាងនោះមិនបានព្រឺព្រួចអ្វីឡើយព្រោះគេបានឃើញឆ្អែតឆ្អន់ណាស់ទៅហើយ ។
"ឯងធ្វើខ្លួនបែបនេះគិតថាយើងមិនដឹងមែនទេ???"កាយសង្ហារបោះជំហានយឺតៗសន្សឹមៗមករកកាយតូចដែលឈរស្ងៀមធ្មឹងមិនកម្រើកអ្វីក្តោបដៃទាំងគូរជាប់ឱនមុខចុះទាំងគ្មានអារម្មណ៍នៅក្នុងខ្លួន ស្របម្រាមដៃមឥាំសុទ្ធតែសរសៃរវាមលូកស្រាយខ្សែរក្រវ៉ាត់ដែលនៅនិងចង្កេះមកមូលចូលគ្នាកើតជាខ្សែរមួយយារដៃវាយតិចៗលើប្រអប់ដៃខ្លួនឯងលាន់លឺឆ្វាប់ៗ ញុចអោយកាយតូចកន្ត្រាក់ខ្លួនញ័រជើងចំប្រក់ម្តងៗ ។
"ងើយមុខឡើង"ដើរមកឈរជិតនាយសង្ហារក៏បញ្ជារយ៉ាងដាក់កំហិតក្នុងទឹកដមសំឡេងដែលរឹងត្រជាក់ល្អូននាំអោយអ្នកស្តាប់ញ័រខ្លួនពព្រឺតៗបង្ខមចិត្តងើបមុខឡើងតាមសម្តីមិនហ៊ាននិងតវ៉ា មិនសូម្បីតែសំឡេងសំឡេងមួយក្អឹកតបតនិងនាយ ។
"ឯងហ៊ានណាស់ ហ៊ានដែលទៅលើកជើងអោយវា រុ***ន្ធឯងមួយប្រុងអោយអាណាបុ****ករុកខ្លះ~~"សម្រែកស្រែកខ្លាំងដល់ថ្នាក់ខ្ទរបន្ទប់នេះទាំងមូល កំហឹងដែលឆេះឆួលក្តៅក្នុងឱរាហុចផលអោយជុងហ្គុកក្តាប់ដៃសឹងតែបាក់ម្រាមស្រែកកំហកដាក់ក្មេងប្រុសតូចដែលឈរធ្មឹងនៅមុខនាយមិនហ៊ានសូម្បីតែមាត់មួយក្អឹកបញ្ចេញសំឡេងអោយនាយបានលឺ មកដល់ឈរដូចជារូបចម្លាក់ព្រោះបើគ្មានបញ្ជារអោយនិយាយ គេនិងមិននិយាយអ្វីទាំងអស់ ។
YOU ARE READING
Gone (Omegavers)
Actionការដែលយើងរត់គេចពីបញ្ហារវាមិនមែនជារឿងល្អនៅក្នុងជីវិតនោះទេ ប្រសិនបើយើងហ៊ានប្រឈមមុខនឹងវាមិនថារស់ឬស្លាប់ក៏ជីវិតរបស់យើងនិងមានន័យ ទេវតាជាអ្នកបង្កើតយើងមកតែជីវិតរបស់យើងគឺជាអ្នកកំណត់ជោគវាសនារបស់ខ្លួនឯង-ថេយ៉ុង
