បន្ទាប់ពីថ្ងៃនោះថេយ៍ហាក់ផ្តាស់ប្តូរចរឹកបានយ៉ាងរហ័សនិយាយស្តាប់គ្នាជាមួយជុងហ្គុកជាងមុន ចេះយកចិត្តរបស់នាយចេះញញឹមលេចសើចដូចពិតៗពេលខ្លះក៏រាងឆ្ងល់មិនសូវហ៊ានទុកចិត្តជាមួយមនុស្សល្បិចលក់ដូចជាថេយ៍តែពេលខ្លះក៏គិតថាល្អប្រសិនបើថេយ៍ពិតជាយល់លែងធ្វើចរឹកមាយាទដូចមុន ។ កាយម៉ាំក៏បានដាក់ខ្លួនគេងនៅលើគ្រែថារកសង្ងំហៀបនិងលក់ព្រោះតែអស់កម្លាំងស្រាប់តែកូនឆ្កែមួយក្បាលរត់មកពីណាមកដឹងមកដល់ក៏សង្គ្រប់ពីលើនាយមួយទំហឹង ។
"ជុងហ្គុក ខ្ញុំចង់ចេះបាញ់កាំភ្លើងដូចលោកដែល បង្រៀនខ្ញុំផងណា"កាយតូចរត់មករនៀលលើកាយសង្ហារដែលកំពុងតែសង្ងំបិទភ្នែករកនិងគេងតែគេមិនដឹងជាមកពីប្រឡោះណារត់មករនៀលទាមទារអោយនាយបង្រៀនបាញ់កាំភ្លើង ឆ្លៀតធ្វើទឹកមុខទទូចអង្វរកិកកុកដូចក្មេង ។
"អត់ទេ!!"ទោះថេយ៍ចង់ងើបអុកលើកូនប្រុសរបស់នាយទៀតក៏មិនខ្ចិព្រឺព្រោះនាយមិនបង្រៀនក្មេងដូចជាគេអោយចេះឡើយនេះមិនមែនជាសំណើរលើកទី1ទេ ថេយ៍ក៏តែងតែទទូចអំពីរឿងនេះដែលតែនាយមិនព្រម ព្រោះបើបង្រៀនខ្លាចថាថ្ងៃណាមួយ កាំបិតអាចនិងចិតដងឯង ក៏ថាបាន ។
"ណា...បង្រៀនខ្ញុំផងទៅ ខ្ញុំចង់ចេះបាញ់កាំភ្លើងដូចជាលោកដែល"កាយតូចងើបអង្គុយអុកតិចៗលើកូនប្រុសរបស់នាយ មាយាដកខ្ញីរាប់រយជំពូក គិតថាជុងហ្គុកនាយតាមមិនទាន់ល្បិចកល់ដ៏រាក់កំផែលរបស់គេងាយៗចឹងហ្អេស៎ ដេកស្រម៉ៃទៅ មនុស្សដូចជា ជុងហ្គុក វីលៀមដេវិស៍ នេះគ្មានថ្ងៃនិងចាញ់ល្បិចកល់ក្មេងមិនទាន់បាត់ក្លិនទឹកដោះដូចជាគេឡើយ ព្រោះនាយឆ្លងកាត់ទឹកក្តៅមុនគេ ត្រូវចាំ ។
"អុកទៅ ដោតចូលក្នុងរុន្ធរបស់ឯងទៀត ក៏យើងមិនព្រឺដែល"ជុងហ្គុកមិនខ្វល់គេងកើយដៃធ្វើមិនដឹង សង្ងំមើលក្មេងអង្គុយប៉ុកៗលើចង្កេះរបស់នាយអន្រួនខ្លួនមិនសុខចិត្ត ខឹងដែលនាយមិនព្រមបង្រៀនគេ ។
"ជុង....បង្រៀនខ្ញុំ"ថេយ៍អស់ពីងើបអុកក៏ផ្កាប់មុខគេងលើទ្រូងរបស់នាយវិញម្តង ឆ្លៀតគក់ទ្រូងម៉ាំដឹបៗម្ញិកម្ញក់ដាក់នាយធ្វើដូចជាខឹងងរ កុំសង្ឃឹមថាជុងហ្គុកបង្រៀននោះ ដាំចេកទៅចង់នាំនាយឡើងឋានសួគ៌បន្លប់ចិត្តយ៉ាងណាក៏នាយនៅតែនិយាយបដិសេធដដែលនិង ។
YOU ARE READING
Gone (Omegavers)
Actionការដែលយើងរត់គេចពីបញ្ហារវាមិនមែនជារឿងល្អនៅក្នុងជីវិតនោះទេ ប្រសិនបើយើងហ៊ានប្រឈមមុខនឹងវាមិនថារស់ឬស្លាប់ក៏ជីវិតរបស់យើងនិងមានន័យ ទេវតាជាអ្នកបង្កើតយើងមកតែជីវិតរបស់យើងគឺជាអ្នកកំណត់ជោគវាសនារបស់ខ្លួនឯង-ថេយ៉ុង
