İktidar

Zaman

Önündeki kahveden bir yudum bile almadan sadece su içmişti.
Hali netti.
Duruşu netti.
Edası netti.
"Düğünü erkene çekmek istiyorum."dedi Oktay Komutan delici kehribarlarını dikerken.
"Siz de uygun görürseniz ay sonu nikah ,ardından da düğün."

"Bu ne acele komutan oğlum."dedi Saniye Yengesi mavilerini irileştirip.
"Yazı bekleriz diyorduk."

"Düğünde altın toplanmaz ,bu mevsimde herkes uzaklarda. Anca yazın toplanır bizimkiler,şehir gibi değil oğlum buralar. Dağınık yerleşke,malum."diye mırıldandı Rıdvan'ın annesi araya girerken.

"Hayırdır Komutan?"dedi Rıdvan kinayeli bir sesle.
Uzun bir "hüp"sesi ile kahvesini sertçe masaya bıraktı.
"Tayin istedin de gidiyon buralardan yolcu da edelim mi?"

"Sizin adetlerinize hürmetim var."dedi Oktay Komutan tersçe.
Yanındaki iki asker arkadaşı da tuhaf ve yadıgar biçimde etraftaki ört bas edilmiş cam kırıklarını seyrederken Oktay Komutan'ın kehribarları ansızın patlak dudaklı ve kesik boyunlu oğlana takılı kaldı.
Söylememesi için yalvarabilirdi.
Dizlerine kapanır,postalları altında halı olurdu.

Kendi için değildi.
Ne yarım akıllı ruh sağlığı bitmiş amcasına ne de evdekilere kıyabiliyordu.
Bu eve bir erkek lazımdı.
Ve Oktay Komutan'ın gözlerinde  Rıdvan torbacıların yataklarında erkekliğini bırakan bir erkek de olsa bir erkek idi.

"Lakin."dedi Oktay Komutan sinirle Rıdvan'ı süzüp.
"Aklım böyle Pınar da çok kalıyor. Karargah ile bura arası epey mesafe. Çarşı da size çok uzak. İmkanlarımız kısıtlı."

"Yani..."dedi adam kızına baktığında.
Kız korkuyla elleriyle oynarken "Kızım ne derse o tabi."diye söylendi usulca.

"İzniniz olursa bu hafta için nikah işlemlerini başlatmak isterim."diye gürledi Oktay sertçe.
"Beklemenin bir lüzumu yok ,siz de takdir edersiniz ki burası küçük bir yer. Kaidelere benden iyi hakimsiniz.
Altını ,torun görmeye gelince de getirebilirler."

"Bey oğlum."dedi Bekir Ağa araya girip.
"Ne desen haklısın da daha yeni nişan taktık,aceleye geldi. Laf söz olur hemi,azcık beklesen?"

"Ne lafı. Ne sözü beybaba ?"diye girdi Oktay Komutan söze.
"Kızınıza anlı şanlı düğün edeceğim,ondan kaçıyorum sanılmasın. İstiyorsa kırk gün kırk gece sürer.  Ben sadece resmi nikah için yazı beklemeye lüzum yok diyorum. Son sözüm bu."

"O zaman "dedi kızına dönen adam gülümseyerek.
"Eh,ver kızım kimliklerini de nişanlın devletten tarih alsın. Belediyeden."

"Ben getiririm."diye gürledi Rıdvan tespihini savurarak sırıtırken.
"Bacım gelin oluyor gidiyor,olsun bı katkım ulan ! Ellerim boş mu bırakacağım....
Nerde kız kimlik?"

"Ç-Çantamda.."

"Ben bir lavaboya gideceğim."dedi Oktay Komutan Rıdvan'ın peşinden ilerledi tez adımlarla.
Koridorun ucunu dönmeden Oktay Komutan Rıdvan'ın ensesinden tutup havaya kaldırmış ve nedenini duvarlara çarpmıştı bile.

"Senin amacın ne ulan sokuk!"diye gürledi Oktay suratına.

"Aşk sarhoşu komutana...kardeşimin kimliğini vermek."

"Krizdesin."dedi Oktay hırsla.

Solmuş,un kurabiyesine dönmüştü Rıdvan'ın esmer teni.
Sürmeli gözler titrekti,elleri terliydi. Ağzı konuşurken yalpalıyordu ve gözlerine kan rengi kızıllık oturuyordu.
"Krize girip bu evi bu hale getiren sen misin ?"diye tısladı Oktay sertçe oğlanın yüzüne tokat geçirirken.
"Bayılma,cevap ver amına koyayım!"

"Benim..."dedi ağzı kuruyan oğlan yutkunmakta zorlanırken.
"....kafamı toplamaya ihtiyacım. Var.."
Rıdvan dudaklarını ısırıp ellerini sıkarken Oktay Komutan'ın kehribarlarına doğru bakındı.

"Ne saçmalıyorsun amına koyayım !"

"Telefon..."

"Sana üç yol sunuyorum müptezel piç."diye fısıldadı Oktay Komutan hırsla.
"Ya gidip tedavi olursun,hastaneye yatmana yardım ederim seve seve Pınar'ın hayrına."

"Ya da ?"dedi Rıdvan bulanık bakışlarla.

"İkinci seçenek,buradan siktir olup gitmen bir daha Pınar'ın olduğu yere adım atmaman..."

"Dur.."dedi Rıdvan tiksintiyle.."müptezelim diye bacımin namusuna canına göz dikecek it de değilim lan siktiğimin komutanı,adamı hasta etme.
Ben ona zarar vermem..vermedim..vermem..."

"Üçüncü bir ihtimal daha var."dedi Oktay Komutan belinden silahını çıkarırken.
"Seni bir gecede tek kurşunla bu dünyadan kazırım,yok olur gidersin.."