Ghost | Minsung (Türkçe Çeviri)

Önsöz

jisun, küçük bir çakıl taşı alıp nehre fırlatırken iç çekti. nehir kıyısının ucuna oturmuş, ayaklarını suyun üzerinde sallarken suyun içine atlayıp kıyafetlerinin ıslanışını hissedebilmeyi diledi.

yere uzanıp sırtı biçilmiş yumuşak çimlere değerden inledi. küçük köyde yapacak işi kalmamıştı. ilk geldiğinde etrafta dolaşıp etraftaki insanlara küçük oyunlar oynuyordu. şimdi ise insanlar ürkütücü olaylara o kadar alışmışlardı ki artık kimse umursamıyordu, bu da tabii ki jisung'u üzüyordu.

yine yeni bir yer bulma zamanım geldi mi?
jisung 'yaşamak' için sürekli bir yer arıyordu, yılda en az dört kez konumunu değiştiriyordu. bu dünyaya sıkıp kalmış 18 yaşında bir hayalletti.

han jisung beş yıl önce bir araba kazasında hayatını kaybetmişti. o zamandan beri ruhu bilmediği bir sebepten öbür dünyaya geçemediği için bu dünyada kalmıştı. başlangıçta her şey iyiydi, mavi gökyüzünde özgürce uçabilme yeteneği vardı ve istediği her şeyi yapmakta özgürdü.

ancak zaman geçtikçe daha üzgün hissetmeye başlamıştı. dünyada zaman geçirdikçe hisleri de gittikçe kayboluyor gibiydi. annesinin yemeklerini, en sevdiği rapçilerin gösterilerini izlerkenki hissettiği heyecanı, birisinden hoşlanırken kalbinde hissettiği çarpıntıyı özlemişti. hepsi yok olmuştu.

ailesinin neler yaptığını görmek için bazen evinin olduğu şehre gidiyordu. onsuz iyi olduklarını görmekten mutluydu ama bazı zamanlar annesinin eline aldığı fotoğrafa bakarak yanaklarından yaşların süzüldüğünü görüyordu. o anlarda annesine gidip, sarılıp hala onunla olduğunu söyleyerek her şeyin yolunda olduğunu söylemek istiyordu.

yaşadığı hayatta yalnız olmaktan bıkmıştı, her zamanki eski, sıkıcı bir sıradanlıkta yaşıyordu. uyanıyor, bahçelerdeki çiçeklerle oynuyor ve suya çakıl taşları atıyordu.

gece gökyüzüne bakıp bir şeylerin değişmesi için dua ediyordu. artık daha fazla yalnız hissetmek zorunda kalmamak için sabah uyanmamak için dua ediyordu. bir mucize için dua ediyordu.

ve sonra lee minho gelmişti.