♡︎President'S Daughter♡︎||KTH||✅

Chapter 27👥

මින්හුක් තමන්ගේ නලල ඇගිලි තුඩු වලින් පිරිමදින ගමන් living room එකේ එහෙට මෙහෙට ඇවිද්දා පාන්දර 1.00 පහු වුනත් සන්ග් වූ ආපහු ආවේ නැති නිසා මින්හුක් හිටියේ කලබලයෙන් හදිස්සියේවත් ජේකේගේ ගාඩ්ස්ලාට අහුවෙයි ද කියලා මින්හුක් හිටියේ බයෙන්

" මාව අතහැරපන් යකෝ...... මට තනියෙන් යන්න පුලුවන් "

කෙලින් හිටගන්න බැරි වෙන්න බීලා වැනි වැනි ගාඩ්ස්ලාට කෑගහන සන්ග් වූ දිහා මින්හුක් බැලුවා

" එහාට වෙයන් යකෝ "

වැටෙන්න යනකොට ගාඩ් කෙනෙක් අල්ලගන්න හදනකොට සන්ග් වූ කෑගැහුවා මින්හුක් ගාඩ්ස්ලාට යන්න කියලා අතින් සන් කලාම ආචාර කරලා එතැනින් යන්න ගියා ශර්ට් එකේ බොත්තම් භාගෙට ගැලවිලා කොන්ඩේත් අවුල් කරගෙන වැනි වැනි ඉන්න සන්ග් වූ දිහා මින්හුක් බලාගෙන හිටියේ කලකිරුනු ස්වභාවයකින්

" තමුන් හදන්න පුලුවන් එකෙක් නෙවෙයි.."

මින්හුක් එහෙම කිව්වාම සන්ග් වූ හයියෙන් හිනා වුනා

" මාව හදන්න උත්සාහ කරන්න එපා අප්පා මාව.. මේ මාව වෙනස් කරන්න කාටවත් බැ "

සන්ග් වූ තමන්ගේ පපුවට ඇගිල්ලෙන් අනින ගමන් කිව්වා සන්ග් වූ එහෙම කියලා ලග තිබුණු සෝෆා එක උඩට කඩාගෙන වැටුනා මින්හුක් හුස්මක් පහත හෙලුවේ නිදාගන්න ඉන්න සන්ග් වූ දිහා බලාගෙන

" සර්.... සර් ප්‍රශ්නයක්..."

කලබලයෙන් මින්හුක් ලගට ආපු මින්හුක්ගේ විශ්වාසනීයම සේවකයා වුනු වොන් කිව්වා

" මොකද්ද වෙලා තියෙන්නේ...?"

මින්හුක් වොන් දිහාට හැරිලා ඇහුවා

" මම කියනවාට වඩා සර් මේක බැලුවොත් හොදයි "

වොන් එහෙම කියලා ටැබ් එකේ තිබුණු ෆොටෝස් වගයක් පෙන්නුවා ඒ ෆොටෝස් දැක්කාම මින්හුක්ගේ අත මිට මෙලවුනේ ඉබේටම

" මේක කොහොමද යකෝ වුනේ...? උන් දෙන්නා තාම පනපිටින් "

මින්හුක් එහෙම කියලා පයින් සෝෆා එකට ගැහුවා සෝෆා එකේ නිදාගෙන හිටපු සන්ග් වූ ඔලුව උස්සලා බලලා ආපහු අනිත් පැත්තට නිදාගත්තේ සෝෆා එක හෙලවුනේ භූමිකම්පාවක් නිසා කියලා හිතාගෙන