Chapter 37 😓

1.4K 264 28
                                    

වසරේ අවසන් මාස කිහිපය ගෙවි යන්නේ ශිත ඍතුවේ ආරම්භය පටන්ගෙන තිබේ ගස් වල කොල හැලිලා අවට පරිසරයම සීතලෙන් වෙලාගෙන තියෙන වෙලාවක සනා හිටියේ කෝපි කෝප්පයක් රසවිදිමින් coffee shop එකේ විනිවිද පේන විදූරුවෙන් කෙල්ල බලාගෙන හිටියේ හිමින් ඇද හැලෙන හිම පියලි දිහා පුංචි පුංචි හිම පියලි මිහිකත සිපගන්නා දිහා බලාගෙන ඉන්නකොට කෙල්ලගේ හිතට අමුතු සහනයක් ගෙනාවා

" සෝල් වලට වැටෙන පලවෙනි හිම පතනය.."

සනා ඉදිරියේ සිටි පුද්ගලයා එහෙම කියද්දී කෙල්ල හිම පියලි දිහා බලාගෙනම යාන්තම් හිනා වුනා

" අවුරුදු ගානකට කලින් එයත් මාත් එක්ක හිටියා "

සනා වේදනාව පිරුණු හඩකින් කිව්වා

" කාලය ගොඩක් දේවල් වෙනස් කරලා සනා.."

සනා ඉදිරියේ සිටි පුද්ගලයා කොෆි උගුරක් බීලා කිව්වා

" දැන් ඒ ගැන හිතලා වැඩක් නැ මට එන්න කිව්වේ ඇයි කියන්න "

කෙල්ල තමන් ඉදිරියේ ඉන්න පුද්ගලයා දිහා බලාගෙන ඇහුවා

" මියානේ...සනා..."

" සමාව ඉල්ලුවා කියලා කිසිදෙයක් වෙනස් වෙන්නේ නැ මට ආපහු මගේ නැති වුනු දරුවා ලැබෙන්නේ නැ සන්ග් වූ "

සනා ඇස් වල කදුලු පුරවගෙන කිව්වා සනාගේ එක්ක හිටියේ සන්ග් වූ

" මම ඒ දේ හිතලා කලේ නැ සනා මට සමාව ඉල්ලනවා හැරෙන්න වෙන දෙයක් කරන්න නැ "

සන්ග් වු ටේබල් එක උඩ තිබුණු අතක් අල්ලාගෙන හිමින් පිරිමදින ගමන් කිව්වා සනා ඉක්මනට එයාගේ ඇස් වල තිබුණු කදුලු පිහිදගත්තා

" කල්පනාවෙන් වැඩ කරන්න සන්ග් වූ ඔයා කරන සමහර වැඩ වලින් කෙනෙක්ගේ ජීවිතේ වටින කෙනෙක් නැති වෙන්න පුලුවන් "

සන්ග් වූ අල්ලාගෙන හිටපු සනාගේ අත අරගත්තා

" මට තේරෙනවා...මේ දේවල් නිසා මම ගොඩක් විදවනවා සනා මම ආදරේ කරපු කෙනාත් මට නැති වුනා මට තිබුණු එකම සැනසීම දැන් එයා වෙන කෙනෙක් එක්ක සතුටින් "

සන්ග් වූ සනාගේ ඇස් මගහැරලා කිව්වේ වේදනාව පිරුණු හිනාවක් එක්ක

♡︎President'S Daughter♡︎||KTH||✅Where stories live. Discover now