استوا الصبح و الكل ناش عشان الي يروح دوامه و الي يروح الجامعه و الي يروح المدرسه العايله كلها متجمعه ع الريوق
مهره : منو بيوديني الجامعه
حامد : ليش سيارتج وين ؟
مهره : خربانه مادري شو فيها
حامد : خلاص انا بوديج و عقب بشوف شو فيها سيارتج
مهره : ليش انته ما عندك كلاس ف الجامعه اليوم ؟
حامد : عندي بس مب الحين العصر
مهره : كلاس العصر و ناش 6 الصبح !! صاحي انته ؟
حامد قرب عند اذن مهره : ناش اتطمن عليج
مهره استحت و سكتت ما قالت شيء
حامد : يلا مهاري اترياج فالسياره لا تتأخرين
مهره : انزين ما بتأخر
راح حامد ينتظر مهره فالسياره و مهره كانت تاكل
نوف راحت الجامعه و عبير بعد راحت
حمده : ماما ما بثير الحضانه
خالد : ليش ان شاء الله ؟
حمده : انته بتوديني ؟
خالد : هيه بوديج
حمده : اوكيي
راحوا خالد و حمده خالد ودا حمده الحضانه و راح الجامعه
مهره راحت السياره
حامد : تو الناس جان ما ييتي
مهره : سوري والله
حامد : حبيبتي ؟
مهره بصوت خفيف : همم
حامد : لازم تروحين الجامعه
مهره : هيه
حامد : مب لازم
مهره : تستهبل انته
حامد : والله يا حبيبتي استهبل ولا ما استهبل مب شغلج
مهره : حامد ؟؟
حامد : مهاري ما بتروحين الجامعه يعني ما بتروحين
مهره : انزين ليش ؟
حامد : اصبري شوي و بتعرفين
مهره : تمام
طبعا سياره مهره ما كان فيها شيء بس حامد كان مسوي شيء عشان ما تشتغل عشان هو يوديها بس ما بيوديها الجامعه
حامد : وصلنا
مهره : وين
حامد : انزلي بتعرفين
مهره : حامد بديت اخاف
حامد : مهاري لا تخافين تعالي
مهره : تمام
نزلت مهره ويا حامد و فجأه شافت ان حامد يايبنها البحر
مهره : شو يايين نوي هنيه
حامد : امشي شويه بتعرفين
مشوا لين مكان فيه قعده و فاضي ما في ناس حامد كان مضبط المكان حق يوم ميلاد مهره
حامد : كل عام و انتي بخير حبيبتي
مهره : اويه حامد ما اتوقعت هالشي منك
حامد : توقعي كل شي من حبيبج و خصوصا ف الايام المهمه مثل هاليوم
و قعدوا حامد و مهره يحتفلون ف يوم ميلاد مهره
و بعدها رجعوا البيت
اول ما ولوا فتحت الباب مهره
الكل : كل عام و انتي بخير
مهره : و انتوا بخير
و احتفلوا مع بعض و استمتعوا و بعدها تذكروا موضوع احمد
قالوا للشرطه عن موضوع احمد و احمد اختفى من حياه البنت و ما ندري عاد ش صار عليه
الساعه 8 المساء و العايله كلها متجمعه و يسولفون و يرمسون مع بعض ولا فجأه تقاطعهم صرخه حامد
حامد بصراخ : اسمعوا
هنيه الكل انتبه له
مهره راحت غرفتها لان على الاغلب انها عرفت شو حامد يبا يقول
حامد : زين ان مهره راحت الصراحه ابا اقولكم شي
الكل : قول
حامد : الصراحه عمي بو خالد انا ابا اقول ( قاطعه صوت خالد )
خالد : يبا يقول ان يحب مهره خلاص فكنا مطول السالفه
الكل : ضحكوا عبالهم ان خالد يمزح
بو خالد : حامد كمل ما عليك من خالد
حامد : عمي انا احب مهره و اباها ع سنه الله و رسوله
الكل انصدم من كلام حامد و جرائته
ام حامد : و مهره تدري ؟
حامد : هيه تدري
ام خالد : خالد روح ناد مهره
خالد : ان شاء الله
راح خالد ينادي مهره
خالد : مهروهه
مهره : ها
خالد : يبونج تحت
مهره : تمام بيي
طلع خالد و نزل تحت و نزلت مهره وراه و كل النظرات عليها حست بتوتر
مهره : شو فيكم كلكم تطالعوني جيه
بو خالد : تعالي تعالي يلسي حذالي
مهره راحت تقعد عند ابوها
بو خالد : مهره انتي تعرفين ان حامد يحبج
مهره استحت و هزت راسها بمعنى هيه
بو خالد : و انتي تحبينه
مهره : هيه
كلهم استانسوا و فرحوا و العايله كلهم مستانسين بالخبر الجميل
خالد : بما ان ولد العم سواها و اعترف انا بعد بقول اني احب دانه
هزاع : شكلها قعده اعترافات انا بعد بقول انا احب نوف
عبير صرخت : يلا عندنا وايد اعراسس بروح اجهز
ميره : هيه كم فتان لازم افصل الحين ؟
كلهم ضحكوا على عبير و ميره و سوالفهم و قعدوا يسولفون و كل واحد قعد يقول قصته و كيف حب البنت و كيف اعترفلها و جي يعني
و عقب ناموا كلهمم
---------------------------------------------------------------------------------------------
هل احمد بيرجع بشخصيه يديده ؟؟
بتستمر حياتهم جميله ولا بيكون في اشياء تكون صدمه بالنسبه لهم ؟؟
هل في مشاكل بتواجه كل من مهره و حامد ؟؟ او نوف و هزاع ؟؟ او خالد و دانه ؟؟
منو بيطلع ف حياه ميره مستقبلا ؟؟
هل في شيء بيستوي بيخرب علاقه العايله السعيده ؟؟
أنت تقرأ
لقيت الامان بحضنه
Romanceقصه رومنسيه خياليه و مب كل شيء ينكتب فيها حقيقي اغلب الروايه مستوحاه من وحي الخيال القصه تدور حول الشخصيات حامد و مهره و علاقتهم حامد و مهره عيال عم