The Taste Of Love

CHAPTER 13

WARNING⚠️ THIS CHAPTER CONTAIN DEATH, VIOLENCE AND SEXUAL ABUSED THAT MAY TRIGGER SOME AUDIENCE.

READ AT YOUR OWN RISK!

------

"K-kuya? please, answer me" Nanginginig na tawag ko habang yakap ang katawan niyang puro dugo. Tinapik-tapik ko pa ang pisngi nito at umaasa na sasagot siya sa tawag ko.

"Kuya, w-wake up! I'm here. I'm sorry, please wake up now!" Lumuluhang sigaw ko dito. Pinag titinginan na'ko ng mga tao sa hospital pero wala na'kong pakielam. Dead on arrival ang sabi sa'min ng doctor pag karating namin dito pero hindi ako naniniwala. Ramdam ko, alam kong mabubuhay ang kuya ko. "Okay na kuya. Please don't do this, h'wag mo kong iwan-"

"F-frances..."

"Shut up, Fiona! Kuya is alright. He just need rest" Sigaw ko dito habang patuloy sa pag iyak. Para na'kong mababaliw tuwing maiisip na sa ganitong paraan mawawala ang kapatid ko. Hindi ko kayang tanggapin.

"Kuya please, wag naman ganito" Pag mamakaawa ko sa wala nitong buhay na katawan. Naramdaman ko ang biglang pag yakap ni Fiona sa'kin kaya lalo akong napa-iyak.

"Kasalanan ko 'to eh!" Paninisi ko sa sarili habang mahigpit na naka yakap sa kaibigang hindi den alam kung anong gagawin.

"Don't say that. Wala kang kasalanan okay? It's an accident, walang may gusto sa nangyari"

"Sana ako na lang.. a-ako na lang dapat, Fiona" sobrang bigat ng nararamdaman ko ngayon na tila walang ibang paraan para mawala. I need my kuya, I need him back.

"Don't say that, alam mong hindi magugustuhan ni kuya France kapag sinisi mo ang sarili mo" Pati si Fiona ay umiiyak na din habang yakap ako.

"Fiona, I c-can't live without him. S'ya lang ang kakampi ko sa lahat ng bagay--"

"We're here, okay? Hindi ka namin iiwan, nandito lang ako lagi" Sambit nito. Pinahid pa nito ang luha ko bago ako yakapin ulit ng mahigpit.

"Frances!" Dinig kong sigaw ni mommy pagka pasok nilang dalawa ni Dad sa loob ng hospital.

Hindi ko siya kayang tingnan, sobrang sakit sa'king makita na wala ng buhay ang kuya ko. Parang kanina lang ay kausap ko pa siya.. pero ngayon, iniwan na niya kami.

"Dead on arrival din po ang naka bangga kay Sir France" Wika ng lalaking kausap ni dad sa labas.

"Make sure na lahat ng involve dito ay makukulong!" Galit na sigaw ni Dad kaya napapikit nalang ako dala ng takot sa boses niya.

"Let's go? Sabe ni tita ay iuwi muna kita... Kailangan mong matulog"

"Go home and rest.. Dito lang ako sa tabi ni kuya" Walang lakas na sambit ko.

Naka burol na si kuya at tanging pamilya lang namin ang may alam maging ang iba pa naming mga closed friends. After nito ay balak ko nang umalis sa Pilipinas para takasan ang bangungot na nangyaring sa'kin. Ayokong maalala pa ulit ang lahat dahil parang dinudurog ang puso ko ng paunti-unti.