MÜBRE

5.Bölüm

    Sadece yatakta uzanmış düşünüyordum. Bazen sadece düşünmek iyi hissettiriyordu. Annem kahvaltı yapmamı istemişse de reddetmiştim. Bugün bana iyi gelecek bir şey yoktu. Halsiz hissediyordum ve durgundum.

Kalkıp kendi kendime kombin mi bulsam ya da bir den fazla moda programı mı izlesem? Off! Ne yapmak istiyor benim canım. Tamam hadi odamı tekrar düzenleyeyim.

Kalkıp her şeyi toparlamaya başladım. Yatağımı dolabımı ve dağınık olan her şeyi.

Bir süre sonra bu uğraşta bitmişti. Peki, benim canım neden hala sıkılıyordu. Melisa'yı arayıp bir yerlere gitmek istediğimi söylemek içi aradım.

'' Neden telefonları mı açmıyor bu kız.'' ve tabi ki sonradan aklıma şuan işte olduğu geldi ve telefonu bir kenara bıraktım. Dışarı çıkacaktım yoksa çok çabuk sıkılıyordum. Üzerimi değiştirdim.

'' Anne ben mahalle de iki tur atıp geleceğim. '' ayakkabılarımı giyip çıktım.  Melisa'nın evi biraz uzakta kalıyordu ben ve Ela'ya göre bu yüzden hızlıca yürümeye başladım. Melisaların evinin hemen biraz aşağısında Sait ağabeyin kafesi  vardı. Gerçekten güzel kafeydi belki Melisa'yı alıp oraya giderdim.

 Melisa'nın evine geldiğimde kapıyı çaldım. Bir süre sonra kapıyı süslü bir şekilde Melisa ve Ela açtı. Gerçekten neden süslenmişlerdi. 

'' Kız hadi kafeteryaya gideceğiz. Dur! Bakayım sana bir'' dedi Ela heyecanla, mutluydu.

'' Ne varmış halimde benim'' 

'' Bir şey yok her zaman ki Ela işte'' 

'' Tamam o zaman artık gidelim.'' dedi Ela elimi tutarak. Allah aşkına bu kız niye böyleydi. Tamam, kabul bende deli doluydum ama Ela bazen çok değişik oluyordu. 

Kafeteryanın önüne geldiğimizde  kızlarla hemen içeri girdik. Sait ağabey hemen bizi karşıladı. Hayret neden burada ne yaptığımızı sormamıştı.

'' Burası niye böyle sessiz'' dedim kızlara dönerek

'' Kız, her zamanki hali sen fark ermiyordun zaten birazdan doluşurlar'' dedi Ela ve bizi her hangi bir masaya oturtup garsondan üç kahve istedi.

''Ne zamandır beraber oturup sohbet edememiştik buraya gelmemiz iyi oldu'' dedi Melisa elimi tutarak. Ona sıcak bir gülümseme yolladım. 

Saatlerce konuştuk, güldük hatta bazen saçma olaylara fazla tepki verdik. Kızlarla vakit geçirmek gerçekten bir işe yarıyordu. İyi geliyordu kalbime ve ruhuma, onlara fazlasıyla düşkündüm. 

Telefonumun çalmasıyla dikkatimi telefonuma çevirdim. '' Lordum'' arıyordu. Hemen telefona sarıldım. 

'' Lordum, sonunda beni aradınız.'' dedim gülümseyerek.

'' Leydim şu an neredesin?'' diye sordu telefonun diğer ucundan kıkırtı sesleri geliyordu.

'' Sait ağabeyin kafesinde bizim mahallenin aşağısında ki kafeterya var ya orada.'' 

'' Tamam o zaman çık dışarı, sanırım oraya yakınım.''

'' Nasıl?'' dedim heyecanla ve hızlıca bizim masaya doğru yürüdüm.

'' Döndüm leydim döndüm.'' dedi kahkaha atarak. 

'' Hemen geliyorum.'' deyip eşyalarımı toplamaya başladım.

'' Kız nereye daha oturuyorduk hem ben birini misafir olarak çağırmıştım.'' dedi Ela kaşlarını çatarak ne için öfkelendi ki şimdi bu.

'' Ela Karhan gelmiş beni bekliyor yakınlardaymış hemen yakalamam gerek onu '' dedim gülümseyerek ve masadan ayrıldım. Kafeterya dan çıkarken biriyle çarpıştım.