ᴍʏ ʟɪᴛᴛʟᴇ ʟᴏᴠᴇ ~ᴊɪʀᴏsé

0.3

Kalbim acıyordu. Niye ona bu kadar bağlanmıştım ki. Neden onu sevmiştim. Okulda o kadar erkek varken, dünyada o kadar erkek varken neden sadece ona tutulmuştum ...

7 𝚜𝚞𝚋𝚊𝚝 2011

Elimdeki siyah valizi ve pasaportumu alıp evden dışarıya çıkmıştım. Kapı da taksi bizi bekliyordu.

Ben valizi taksici abiye verdikten sonra Jennie'nin ağlamamak için kendini zor tuttuğunu gördüm.

Onun yanına gidip sımsıkı sarıldım.O da sanki bu anı bekliyormuş gibi sımsıkı sarıldı bana

Chae: Seni seviyorum Jendeuk, kendine çok iyi bak olur mu

Jen: Bende seni çok seviyorum meleğim. Beni asla unutma olur mu, arkadaşlığımızı da

Chae: Bunu nasıl söylersin Jen, ben belki burada olmayabilirim ama hep seninle irtibat halinde olacağım. Lütfen bunları düşünme. Sen benim kardeşim gibisin

Jen: Off, ne bileyim bir anda duygusallığa bağladım. Sensin ne yapacağımı bilmiyorum

Chae: Ben gittikten sonra sakkına üzülmüyorsun tamam mı

Jennie yavaşça kafasını olumlu anlamda salladı. Bende böyle olmasını istemezdim ama benim de mutlu olabilmem için en iyi seçimim buydu.

Buna mecburdum

Chae: Hem seçmelerde ki sonuçları bana söylemeyi sakın unutma. Senin geçeceğine adım kadar eminimm

Jen: Ahhh aklıma getirdin de baya heyecanlıyım. İlk sana söyleyeceğim buna emin olabilirsin.

Jen yakın bir zaman içerisinde YG' de seçmelere girmişti. Onun yüzü kadar sesi de bı o kadar güzeldi.

Onu hiç şarkı söylerken görmemiştim ama geçen hafta o kadar üzgündüm ki sırf moralim yerime gelsin diye bana şarkı söylemişti.

O an anladım ki sesi muhteşemdii!

YG' nin seçmelerinden bahsettiğim gibi bu fikrin onun aklına da yattığını anladım. Kısa bir süre içerisinde de seçmelere katılmış ve sonuçların açıklanmasını bekliyordu.

Jennie'ye gülümseyerek bakarken annem arkamdan seslendi. Geç kalacakmışız

Jennie'ye son kez sarılıp arkamı döndüp taksiye bindim. Biz giderken Jennie'nin arkamızdan dolu gözleriyle el salladığını görmüştüm.

Çocukluğumun geçtiği, bütün dostlarımın olduğu, ilk kez birisine aşık olduğum ülkede herşeyi ardımda bırakıp gidiyordum.

14 𝗌𝖺𝖺𝗍 𝗌𝗈𝗇𝗋𝖺

Uçaktan inmiş yeni evimize doğru gidiyorduk. Arabaya bindiğimden beri ağzımı bir kere bile açmamıştım. Buraya alışmam anlaşılan normalinden de uzun sürecekti

11 𝚜𝚞𝚋𝚊𝚝 2011

Buraya geldiğimden beri sadece bir kaç kez annemlerle konuşmuştum. Resmen asosyalliğe bağlamıştım.

Keşke şuan yanımda Jennie olsaydı

Telefonum hafiften titremeye başlamıştı. Kim olduğuna baktığımda yüzümde büyük bir gülümseme oldu.

𝗞𝗲𝗱𝘆𝗷𝗲𝗻𝗻💗 𝗮𝗿𝗶𝘆𝗼𝗿...

Telefonu hemen açıp karşıdan ses gelmesini bekledim.

Jen: Chaeee'm hemen sana dediğim şeyleri yap.

Chae:Sana da merhaba Jenjen. Söyle bakalım ne diyeceksin

Jen: Şimdi telefonu kapatıyorum ve bilgisayarından sana attığım link'e giriyorsun. Bağlandığından emin olduktan sonra hemen gözlerini kapat olur mu.

Chae: Tamam da ne-

Demeye kalmadı yüzüme kapatmıştı. Resmen yüzüme kapatmıştı! Hahahhahahah. Bu deli kız yine bir şeyler planlıyordu ama onu kırmamak adına dediğini yaptım

Bana attığı link' e girdim ve bağlandığından emin olduğum gibi gözlerimi kapattım.

Hafif kıkırdama sesleri geliyordu. Kaşlarımı çattım.

Jen: Hadi aç gözlerini Chae

Jennie'nin dediğini yapıp elimi yavaş bir şekilde aşağı indirdim. Gözlerimi açtığımda ne yaşadığımı idrak etmeye çalışıyordum.

Çünkü eski sınıfımda ki herkes doğum günü şapkaları takıp pasta ile bana bakıp gülüşüyorlardı.

Jen: İYİ Kİ DOĞDUN BENİM SİNCAPIMM!!

Ne? Bugün benim doğum günüm müydü? Elime telefonu alıp tarihe baktım. 11 Şubat, tabi ya aklımdan çıkmış tamamen

Jennie yüz ifademi anlamış olacak ki

Jen: Sakın bana kendi doğum gününü unuttuğunu söyleme Chae!

Chae: Peki, tamam söylememㅋㅋㅋㅋ

Sınıfta ki herkes bu dediğime gülerken, onları çok özlediğimi fark ettim. Yaklaşık 1 haftadır böyle mutlu olduğumu hatırlamıyorum

Jen: Hadi Chae bir dilek tut ve üfle

Dediği gibi yaptım. Gözlerimi kapatıp ellerimi birleştirdim. Ve aklımdan tek istediğim şeyi diledim.

Gözlerimi açtığım gibi onu gördüm. Bakıyordu...

Bu bile kalbimin hızlanmasına yeterli olmuştu. Hemen kendimi toplayıp ekrana doğru üfledim. Onlarda benimle birlikte pastayı üflediler

Jen: Sakın üzülme pasta yiyemiyorum diye haa emin ol annenler sana daha güzelini almıştır.

Sahi ya, annemler unutmuş muydu. Hiçbiri pasta getirmeyi bırak yanıma dahi gelmemişti

Yavaşça kapım aralandı. Elinde pasta tutan annemi görünce gülümsedim. Unutmamıştı.

Anne: İyi ki doğdun benim güzel kızım, iyi ki seni doğurmuşum. Bu dünyada bana verilen en değerli varlığımsın. Annelik duygusunu seninle tattım ben. Nice yaş günlerin olsun

Annemin konuşması beni duygulandırmıştı. Gözyaşlarımı silip yine dilek tutup mumları üfledim

Ekrandan hıçkırık sesi gelince oraya baktım. Sınıfta ki Jen ve birkaç kişi ağlıyordu.

Bu olaya hepimiz kahkaha atmaya başlamıştık

Jen: Ne ya duygusal değil miydi,aaaa

Onlarla biraz daha zaman geçirmiştik. Kapatmaya yakın aklıma Jimin gelmişti. Ama o orada değildi,𝑔𝑖𝑡𝑚𝑖𝑠𝑡𝑖.

Orada ki herkese veda edip bilgisayarı kapattım. Ağzıma attığım pasta dilimiyle gözlerimi kapattım

Bugün kesinlikle en iyi günümdü

_________________________________
Bugün ki bölüm biraz kısaydı farkındayım ama aklıma pek birşey gelmedi.

Vote atmayı unutmayın. Sizleri seviyoruum❤️