love-teacher

14- Huzur buluyorum burada

Gecenin ilerleyen saatlerinde hava soğuk olduğu için eve gitmeye karar verip arabaya binen ikiliden Jimin kemerini bağlarken Jungkook'a onun evine gitmek istediğini ve bunu nasıl dile getireceğini düşünüyordu.

"Üşüdüysen arabanın içi sıcaklayana kadar arka koltuktaki battaniyeyi alabilirsin." Jungkook arabayı çalıştırıp orman yolundan çıkarken eliyle arkayı işaret edip küçük battaniyeyi gösterdiğinde Jimin kafasını iki yana salladı. "Üşümedim."

"Çok da ince giyiniyorsun. Havalar soğumaya başladı, giydiklerine dikkat et biraz. Zaten bünyen zayıf." Jungkook hem dikkatli bir şekilde araba kullanıyor hemde ciddiyetle Jimin'e öğüt veriyordu.

Ve sarışın kendisinin iyiliği için söylenen her cümleye gülümsüyerek yanında oturan adamın yüz hatlarını inceliyordu. "Tamam. Dikkat ederim merak etme."

"Uykun mu geldi?" Jungkook onun kendisine uysal cevaplar vermesine alışkın olmadığı için bu soruyu sorduğunda Jimin kafasını iki yana salladı. "Hayır, sadece üstüme miskinlik çöktü."

"Hmm, anladım." Jungkook gece yarısı olduğu için yolun boş olmasından yararlanıp arabayı hızlı kullanırken Jimin hala içinden geçirdiği şeyi söylemek için hazırlıklarını yapıyordu. Halbuki daha önce de Jungkook'un evinde kalmak istediğini söylemişti ama şimdi onu öptükten, ona sarıldıktan sonra bunu isteyecek olmak nedense utanmasına neden oluyordu.

"Bu arada bize gidiyorum direkt. Şimdi eve geç gittiğin için baban laf yapmasın." Jungkook her defasında onun aklından geçirip söylemeye zorlandığı şeyleri kolaylaştırırken Jimin derin bir nefes verip gülümsedi ve başını salladı. "Tamam, olur."

... Sessiz bir araba yolculuğu sonrası Jungkook'un evine geldiklerinde Jimin içeriye girdiği an suratına çarpan sıcak havayla birlikte gözlerini kapatıp "Huzur buluyorum burada." diye mırıldandı.

Jungkook onun arkasından eve girdiğinde çocuğun söylediği şeyi duyunca gülümserken evin kapısını kapattı ve sarışının küçük bedenine arkadan sarılıp "Hmm, öyle mi?" diye mırıldandı.

Jimin'in başı anında adamın göğsüne düşerken elleri de karnını çevreleyen kolların üstünde yer edinmişti. "Düşündüm de şu an kesinlikle daha iyi."

Jungkook gülümsemeye devam ederken çocuğun kokusunu derince içine çekti ve küçük omza öpücük bıraktıktan sonra "Bence de. Kesinlikle çok çok iyi." dedi.

Jimin iyice mayıştığını hissederken utanmasa Jungkook'un onu kollarının arasında yatağa götürmesini isteyecekti. Bunun olmaması için yavaşça bedenlerini ayırdı ve bedenini adama çevirirken "Uykum geldi." diye mırıldandı.

"O zaman sen hemen uyu. Bende duşa girip çıktıktan sonra yanına gelirim." Jungkook ayakkabılarını çıkarıp yerine koyarken konuştu ve ardından evin kapısını kilitledi.

Jimin ise olduğu yerde donmuş bir halde adamı izlerken "Ha?" diye bir ses çıkmıştı ağzından. İstemsizce olmuştu.

"N'oldu?" Jungkook anlamadığı için etrafına bakınıp bir şey ararken Jimin kendine gelmek adına kafasını iki yana salladı ve "Hiç." dedi. "Ayakkabılarımı çıkarmayı unutmuşum."

Jungkook onun bu haline gülüp çocuğun burnuna parmağını dokundurdu ve "Şapşal." dedikten sonra koridora doğru ilerledi.

Jimin hala onun söylediği yanına gelirim kelimesini anlamlandırmaya çalışırken birlikte uyuyacak olma düşüncesiyle heyecandan titreye titreyen çıkardı ayakkabılarını.

Nizami bir şekilde kapının yanına yerleştirdikten sonra kolundaki çantasıyla birlikte misafir odasına doğru ilerledi.

Tam kapıyı açıp içeri girecekken Jungkook kendi yatak odasından elinde havluyla çıkarak Jimin'e bakmış ve "Benimle uyuyabilirsin." demişti.