10.BÖLÜM''ŞULE''

413 28 10
                                    

İYİ OKUMALAR...


Kıskandığım kızın -Şule'nin-gözümün önünde Akay'a ya da Armen'e sarılması oldukça

sinirlerimi bozuyordu.Akay'ı geçtim ama Armen'e sarılması katlanamayacağım bir

görüntüydü.

***

Armen'in pardon Akay'ın hastalığını anladığım ve ona aşık olduğum zamanlar bir o kadar
korkunç ama gerçekti.Evde koltukta otururken evin kütüphanesine göz atmaya
kalktım ve gözüme ilişen ilk kitabı aldım.Kitabın ismi '.....' ' dı. Kitabın kapağında aynada kendine bakan ama kendini göremeyen bir adam vardı.Kitabın kapağı daha ilk gördüğümde ilgimi çeken şey olmuştu.Kitabı alıp oturduğum yere geri döndüm.İlk sayfasında çoklu kişilik bozukluğu yaşayan insanların hayatlarında yaşadıkları zorlukları anlatan kendi cümleleri vardı.Kitaba
dalmıştım.Ve böyle hayatların nasıl sürdürülebileceğini düşünmeye başladım.Ne
kadar da zor olurdu hayat.Bir anda üst kattan gelen seslerle irkildim.Bir an refleks olarak ayağa kalkıp merdivenlere yöneldim ama içimde Akay'a karşıbeslediğim korku merdivenleri çıkmamı engelliyordu.Bir cesaretle yukarı
çıktım.Akay'ı yerde kıvranırken gördüğümde yardım edebilmek için yanına gittim.Gözlerini gözlerime sabitlediğinde,gözleri Akay gibi bakmıyordu.Sanki
benden yardım bekleyen biri vardı karşımda.Ayağa kalktı,ayağa kalktım.Doğruca
banyoya koşarak yüzüne su çarpmaya başladı.
"Akay iyi misin?Sorun ne?''

"Akay da kim?''

"Şaka mı yapıyorsun Akay,dalga geçmenin sırası değil.Senin için ne kadar önemsiz birisi olsamda senin için endişelendim.'"

''Şaka değil.Ben Akay değilim.Otursana belli ki Akay sana anlatmamış.Akay'ın annesinden sonra yaşadığı travma sonrası beyninde oluşturduğu çocuğum ben.Buna çoklu kişilik bozukluğu diyolar.Sen beni her ne kadar tanımasanda, ben seni senden daha iyi tanıyorum''
Akay'ın konuşmasından pardon Armen'in konuşmasında oldukça
afallamıştım az önce elimde duran kitabın gerçekte benim hayatıma bu kadar
yakın olacağı aklımın ucundan dahi geçmezdi.Yaklaşık on dakikalık bir
sessizlikten sonra Akay-yine yanlış oldu-Armen sessizliği bozdu.

''Akay sana çok zorluk çektiriyor değil mi?'' Cevap veremedim dilim tutulmuştu sanki.Armen
tekrar sessizliği bozarak

''Söylesene Arya.Niye Akay'a zarar vermedin?''dedi

''Denedim...Ama fiziksel olarak benden çok güçlü''

''Armen...Sen çok iyi bir insansın''dedim güldü

''Utanmama neden oluyorsun Arya''dediğinde güldüm

''Utanmana gerek yok.Benim yanımda doğal davran lütfen''

''Tamam''dedi elini ellerime kenetlerken ''Sen çok güçlü bir kızsın.Akay'a dik durabilecek kadar güçlü fakat daha fazla güce sahip olabilmen için uykuya ihtiyacın var'' dedi ve beni odama çıkarıp.Beni yatırdı.Armen ile tanışmamız böyle olmuştu.O güzel adamla tanışmamız böyle olmuştu.

***

Akay her neyse ama Armen'e sarılması sinirlerimi hiç olmadığı kadar bozuyordu.Bir an sarılmalarını kesebilmek için Şule'ye doğru elimi uzattım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 01, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gecenin KaranlığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin