Amour Emprunté

12

"Eee arkadaşların ile günün nasıl geçti?"

Zeyno gittikten sonra Hazal ile beraber bir kafede tatlı yemiştik. Daha doğrusu o sosyal medya hesabına yüklemek için fotoğraf çekmeye çalışırken ben de tatlımı yemiştim. Sonrasında da Hazal ile vedalaşıp nihayet eve gelmiştim. Şimdi de babamla makarna yiyorduk.

Babama arkadaşlarım sinemaya gideceğimi söylediğimden dolayı sadece Hazal ile gitmiş olmama şaşırmıştı. Ama ondan daha çok Zeyno'yu çağırmadığım için kızmıştı. Zeyno ile aramın bozulmasından korkuyor bence. Çünkü diğerleriyle aram bozuktu zaten. Aralarında arkadaş olduğum sadece Zeyno kalmıştı.

Gerçi onunla arkadaş olarak kalmak istemiyorum ama...

Hazal'ın gönlünü almak için onu sinemaya davet ettiğimi ve o Zeyno'yu sevmediği için Zeyno'yu çağıramadığımı söyledim. Aslında bu pek yalan sayılmaz çünkü gerçekten de Zeyno'yu sevmiyor bence.

Babam, bana Zeyno'nun yanında olmam gerektiğine dair uzunca bir konuşma yaparken kapının çalınması ile sözü yarıda bölündü. Ali ve annesi Derya Teyze gelmişti. Yoksa üvey kardeşim ve cici annem mi demeliyim?

Ali'den hâla nefret ediyorum. Zeyno'ya dedikleri için onu affedemiyorum bir türlü. Yine de en azından babamın önündeyken iyi anlaşmak zorundayım çünkü o benim yakında üvey kardeşim olacak. Şaka gibi cidden.

Ali nedense sinirli değil de üzgün duruyordu. Belki de o da artık kabullenmiştir istemesek bile kardeş olacağımızı. Ondandır bu üzüntüsü.

Babamın zoruyla Ali'yi alıp odama götürdüm. Odaya geçtiğimizde gerçek yüzünü gösterir, bana nefretini kusar sanmıştım fakat öyle olmadı. O yine çok sessizdi. Açık olmak gerekirse bu kadar sessiz olması beni korkutmuştu. Tam o sırada konuşmaya başladı. Can kulağıyla onu dinledim.

"Çağrı... Zeyno seni seviyor."

"Sevmiyor. Onunki sadece bir hoşlantı. Beni bir yara bandı olarak görüyor. Aşk acısını benimle kapattıktan sonra ayrılacak benden."

"Şuan öyle gözüküyor olabilir ama cidden öyle değil! Önceden beni kıskandırmak için yaptığını zannediyordum."

Ali bir anda Zeyno ile sevgili oldukları dönemden bahsetmeye başlamıştı. Zeyno o zamandan beri benden hoşlanıyor muydu yani?!

"Ne diyorsun Ali sen? Düzgün anlat şunu!"

"Zeyno, ilişkimizin son zamanlarda sana karşı birşeyler hissediyordu. Bana eskisi gibi davranmıyordu. Gözü sürekli senin üstündeydi. Beni kıskandırmak için yaptığı sandım."

"Seni kıskandırmak için mi?! İyi de bu çok aptalca! Neden böyle birşey yapsın ki?"

"Düşünemedim Çağrı, düşünemedim! Onu seninle görme ihtimalini kabullenemedim! Kabullenmek istemedim! Sevdiğim kızın sana olan duygularını kabullenemedim!"

"Onu gerçekten sevseydin onu o şekilde terketmezdin! Ona o cümleleri söylemezdin! Ama ben yine de seni affetsin diye uğraştım! Onca yıllık arkadaşlığınızın hatrına onunla seni affetmesi için konuştum ben! Ama biliyor musun, sen bunların hiçbirini haketmiyorsun!"

"Çağrı ben bu dediklerini isteyerek yapmadım! Dediklerimin her kelimesinden pişmanım. O farkında bile değilken sana karşı birşeyler hissediyordu ve ben bunu görüyordum. Sürekli hem de!"

"Sevdiğin kızın gün geçtikçe senden, başka biri için uzaklaştığını görmek kolay mı sanıyorsun Çağrı?!"

Zeyno sandığımın aksine uzun zamandır bana birşeyler hissediyormuş meğersem. Peki ya şimdi n'olacak? Onun duygularının gerçekliğine inanmadım. Gerçekleri öğrendikten sonra gidip özür dilesem affeder mi ki beni? Hiç zannetmiyorum.

Ali'yi de anlamaya çalışıyorum. Sonuçta Zeyno'nun yanındaki kişi oydu ama aklındaki kişi benmişim. Ve o bunu biliyormuş. Bu yönden bakınca içten içe üzülüyorum Ali için.

Ali'nin yaşadığına üzülmüş olmam onu affettiğim anlamına gelmiyor. Bana olan davranışları, Zeyno'ya dedikleri her ne olursa olsun yanlıştı. Fakat en azından Ali bu yaptıklarının yanlış olduğunun farkındaydı. Gerçekten pişman olmuş gibiydi.

"Zeyno'dan beni affetmesini beklemiyorum. Senden de beklemiyorum. Çünkü affedilebilecek şeyler yapmadım. Ama şunu bil ki ben bunları Zeyno'yu senden kıskandığım için yaptım. Öfkeme yenik düştüm ve hata yaptım. Yaptıklarımdan pişmanım. Beni affetmeyecek olsan bile bunu bilmeni istiyorum. Herşey için özür dilerim. Keşke böyle olmasaydı."

"Ben seni affetmek konusunda çok kararsızım. Bana bunun için vakit tanı. Zeyno konusuna gelirsek de biraz sana hak veriyorum. Sevdiğin kızın başka birinden hoşlanmaya başladığını görmek kolay birşey değil. Fakat yine de ona dediklerin çok kırıcıydı. Onun seni affedeceğini zannetmiyorum."

Derya Teyze aşağıdan Ali'yi çağırdı ve Ali hazırlanmaya başladı. Odadan çıkmadan önce bana son birşey söyleyip aşağıya indi.

"Bunu benim söylemem çok saçma olsa da umarım Zeyno ile mutlu olursunuz. Onun mutluluğu benim mutluluğum."

...

Selam!

Ali ve Zeyno'nun ayrılığına da biraz değinmiş olduk

Ali'ye üzülen var mı?

Zeyno'dan bunu bekliyor muydunuz?

Sizce Çağrı Ali'yi affeder mi?

Zeyno Ali'yi affeder mi?

Çağrı bu saatten sonra Zeyno'dan bir şans daha istese Zeyno ona bu şansı verir mi?

Ali'nin bile aşk acısı çektiği hayat bize neler yapmaz

Ali'nin son sözleri ZeyAlÇağ dostluğu için umut vadediyor sanki?? Ne dersiniz?

Derya ve Önder dizide mutlu olamadı. Bari bu kitapta mutlu olsunlar.

Bu bölüm geçiş bölümlerinden biri olduğu için çok birşey yoktu aslında. O yüzden kısa kesip sınıra geçiyorum.

Sınır
90 okunma
10 oy
90 yorum

Önümüzdeki bölüm görüşürüz!