Kaçış (Berdel ile Birleşen Hayatlar 2)

11.Bölüm

Ay nasıl özlemişim sizi biliyorum çok zaman oldu ama inanın hiç vaktim olmuyor her şey o kadar hızlı ilerliyor ki buraya zaman kalmıyor ama ben elimden geldiği sürece buraya vakit ayırmaya çalışıyorum. Yeni bölüm biraz kısa ama kitabın ilerleyişi için çok önemli bir bölüm lütfen okunduktan sonra bence bundan sonra şöyle ilerlemeli diye fikrinizi yazarsanız çok mutlu olurum

Elim için yazdığınız geçmiş olsun dilekleriniz için de çok teşekkür ederim sizi çok seviyorum keyifli okumlar 🧡

&

Hastane odasına sessizlik çökmüştü geceden beri Asel ilaçların ve yorgunluğun verdiği halsizlik ile kendini uykuya bırakırken Şiyar Ağa da karısının başında sabahı sabah etmişti. Artık şundan çok ama çok emindi ne yaparsa yapsın karısı onu bir daha asla af etmezdi.

Asel gözlerini tansiyonunu ölçen hemşire ile açtı uyku mahruru etrafa bakarken koltukta uyuya kalmış olan kocasını gördü. İçinde ona karşı öyle büyük bir nefert vardı ki artık kelimler cümleler yetersiz kalırdı onu sevmeyi düşündü için bile kendinden nefert ediyordu.

"Asel hanım çok geçmiş olsun bir kaç saate taburcu ola bilirisiniz." Dedi hemişre Asel başı ile onayladı o sırada da Şiyar Ağa uyandı hemşirenin dediklerini duymuştu.

"Asel daha iyi misin bir yerin ağrıyor mu ?" Asel başını diğef tarafa çevirdi bu adamın yüzünü dahi görmek midesini bulandırıken ondan bir parça taşımak çok ağır geliyordu.

Şiyar Ağa başını eğdi karısı haklıydı çok fazla laf etmedi odadan çıktı telefonunu çıkardı ve kız kardeşi dicleyi arayıp gelmesini istedi.

Dicle geldiği gibi yengesine yardım etti ikili kısa zamamda toplanıp hasteneden taburcu olup eve geldiler Asel dinlenmek için odaya çıkarken azade hanım oğlunun yanına çağırdı konuşmak için.

"Geç otur." Dedi soğuk sesi ile Şiyar Ağa sessizce yerine geçti annesinin sözlerini dinlemeye koyuldu. "Bak Şiyar ben söylemekten yoruldum da sen anlamamaktan yorulmadın bu kadın sana Allah'ın emaneti dedim sen ne hâle getirdin sen Allah'ın emanetine böyle mi bakarsın!" Şiyar konuşucağı sıra azade hanım eli ile susturdu oğlunu.

"Sus lafım bitmedi daha ! Oğlum bak yapme etme aseli ailesi ile ailesini Asel ile tehdit etmek ne demek senin Allah korkun hiç yok mudur ? Ben sana öğretmedim mi hiç bir şey ? Yarın bir gün bu kadın bu konağa çocuk verecek senin bebelerinin anası olucak o zaman nasıl yüzüne bakıcan bu kadın demez mi ben bu adamdan çocuk istemem benim aileme böyle yapan çocuklarıma ne yapmaz diye . Bak Şiyar aklını başına al otur düşün biz bu akşam tüm ev halkı olarak çiftlik evine gidiyoruz bir süre orada kalıcaz sende ne yap ne et kednini karına affetir." Dedi Şiyar Ağa başı ile onayldı ve odadan çıktı

İki gün olmuştu Zazalar konaktan gideli lakin Şiyar Ağa kendini affetirememişti konakta köşe kapmaca oynuyorlardı ama Bu gün başka bir gündü Güneş en tepede yerini almış tüm güzelliği ile Asel Ezo'yu aydınlatıyordu bu gün günlerden Asel Ezonun doğum günüydü . 19 dokuz yaşının sonuna gelmiş yirmi yaşına giricekti bir haziran gecesi doğan minik bebek büyümüş ve şimdi yirmi yaşına giriyordu. Ve bu güne özel hiç olmasa belki düzelir diye Şiyar Ağa ya hamile olduğunu söylicekti. 

Sabah şafak söker sökmez Azimet Xanım yola düşmüştü bu gün biricik kızı göz bebeği doğdu bundan güzel ne olabilirdi ki .

Sabah çarşıya uğrayıp Asel'in adı yazan özel yaptırdığı altın halhalı ve en sevdiği pasta olan çilekli pastasını almış gururunu bir kenara bırakıp Zaza konağının kapısına gelmişti.