Suçluluk | Draco Malfoy

23. MERAK

İçeriye giren kişinin Draco olduğunu hissettim. Ama bir farklılık vardı çok hızlı nefes alıp veriyordu. Nefes alıp verişinde korku, telaş ve kırgınlık hissediyordum.

Daha sonra Draco banyo'ya girdi. Hala uyuyamıştım. Bir kaç dakika sonra banyodan ağlama sesleri geldi. Draco' ağlıyordu. İlk defa ağladığını duymuştum. Neden ağlıyordu? Yanına gitsem mi? Diye düşünürken ses kesildi. Bende banyodan çıkacak zannedip gözlerimi yumdum ama çıkmadı. Kapı açılmadı.

Korkmaya başlamıştım. Hemen ayağa kalktım. Banyo kapısına ilerledim.

Y/N: Draco? Draco iyi misin?

Ses gelmedi.

Y/N: Draco! Draco ses ver-

Kapı açıldı ve Draco dışarıya çıktı. Gözleri kıp kırmızıydı. Koluyla gözlerini silip kanepeye geçti. Kendisini ağlamamak için zor tutuyordu bunu anlayabiliyordum. Elleri ve ayakları titriyordu. Hemen yanına gittim.

Y/N: Draco iyi değilsin.

Draco: İyiyim ben. Söylerken sesi titriyordu.

Y/N: Değilsin.

Draco'nun ellerini tuttum. Bunu beklememiş olacak ki yüzüme aniden baktı. Hafif gülümsedim ve yanına oturdum. Elleri hala titriyordu. Ellerimi eline dahada bastırdım. Okşamaya başladım.

Draco pür dikkat yaptığım şeyi izliyordu. Titremesi durmuştu. Şaşırarak bana baktı.

Draco: Bunu nasıl yaptın?

Y/N: Sevgi, nefreti bile yener Draco. İtiraz istemiyorum bak işte kanıtı.

Draco: Sanırım haklısın.

Y/N: Neden ağlıyordun? Özel değilse söyleyebilir misin?

Draco: Boşver.

Y/N: Ben her zaman buradayım, yanındayım. İstediğin zaman anlatabilirsin dinlerim. Çözümü varsa çözüm ararız. Bana anlatmak istemezsen eğer Pansy var, Mattheo var, Tom var, Blaise var. Biz yanındayız.

Draco: Teşekkür ederim Snape.

Y/N: Birşey değil. istediğin birşey varsa söyle yapalım.

Draco: Hayır sağol. Sen yat boş yere kaldırdım seni.

Y/N: Uyumuyordum. Neyse iyi geceler sana.

Draco: İyi geceler. içinden;"pek iyi olacağını sanmıyorum."

Yatağıma geçtim. Draco ise odadan çıktı. Neden ağladığını merak etmiştim ama söylesin diye zorlayamazdım.

- Sabah -

Uyandığımda Draco yatağında yoktu. Birazcık merak etmiştim ama kalkıp giyinmem gerekiyordu. Normalde derslere girmem için 3 haftam falan vardı ama ben şimdi girmek istiyordum. Kendimi iyileşmiş ve çok dinç hissediyordum. Kalktım, forma ve cübbemi giyip odadan çıktım. McGonogall'ı odasına doğru ilerledim. Koridorda, büyük salonda kütüphanede herkes telaşlı bir şekilde derslere hazırlanıyordu. Konu tekrarı yapanlar.. Sınavlara çalışanlar.. Bunları yapanların çoğu Hufflepuff Ravenclaw binasında olanlardı.

McGonogall'ın odasına vardığımda kapıyı 3 kez çalıp gel sesini duyduğum zaman içeriye girdim.

McGonogall' bana dikkatle bakarak söyleyeceklerimi bekledi.

Y/N: Merhaba Profesör. Biliyorsunuz ben yaralanarak bir olayı atlattığım için 2 haftadır derslere giremiyorum. Normalde daha 3 haftam vardı ama ben artık kendimi daha iyi hissettiğim için derslere girmek istiyorum. Sizinde izniniz olursa tabiki.
McGonogall gülümseyerek ellerini elleriye birleştirdi ve bana bakarak konuşmaya başladı.

McGonogall: Merhaba bayan Snape. Yaşadığınız olayı biliyorum ve geçmiş olsun dileklerimide belirtmek istiyorum. Sizi şuan iyi ve dinç olarak gördüm ama emin olmak için Madam Pomfrey'in sizi kontrol etmesini istiyorum.

McGonogall bir parşömen kağıdına birşeyler söyledi ve tüy kalemiye imzalayıp bana verdi.

McGonogall: Hastane kanadına gidin. Madam Pomfrey'e bunu verdiğiniz zaman ne olduğunu anlayacaktır. Ama tabiki ilk öncelikle kahvaltınızı yapınız.

Y/N: Teşekkürler Profesör.

Diyip odadan çıktım ve kağıdı cübbemin cebine koyup büyük salona kahvaltı için ilerledim. Harry, Ron ve Hermione ile uzun zamandır konuşmuyorduk. O yüzden yanlarına gittim.

Y/N: Merhaba çocuklar nasılsınız?

Hermione: Asıl sana sormalıyız. Kendini daha iyi hissediyor musun?

Y/N: Evet derslere gireceğim.

Harry: Daha 1 ayın yok muydu senin?

Ron: Kızım mal mısın sen? 1 ay yatıp uyumak varken neden derslere giriyorsun.

Hermione: Y/n senin gibi tembel değil Ronald.

Ron yemeğe başlayınca bizde başladık. Bizimkiler ortada yoktu. Merak etmeye başlamıştım.