Suçluluk | Draco Malfoy

57. ÖLÜM YİYENLERİN KAÇIŞI

O korkunç olayın üzerinden 2 gün geçmişti. Y/N dün uyanmıştı. Yaşadığı travmalar son yaşanan olaydan sonra artık dahada çoğalmıştı. Draco Y/N'ye bebeği gibi bakıyordu. Asıl bakması gereken Y/N idi ama Draco buna asla izin vermiyordu.

Y/N - Asıl yaralı olan sensin dinlenmesi gereken sensin Draco. Yapma böyle...

Dedim, Draco'nun uzattığı su bardağını alarak.

Draco - Benim yüzümden olan kötü şeylerde kendimi çok suçlu hissediyorum.

Elllerimi Draco'nun yanaklarına götürdüm ve bir kaç saniye bakıştık. Kapı çalınca bakışmamız sona erdi. Draco ayaklandı ve kapıya ilerledi. Kim olduğunu sormadan açtı kapıyı. Gelen Aberforth Dumbledore'du.

Saygı için hızlıca kalktım. Dumbledore eliyle tekrar oturmam için işaret yaptı. Oturdum daha ve sonra Draco'da yanıma oturdu. Aberforth karşımızdaydı.

Aberforth - Buraya Malfoy ile konuşmaya gelmiştim. Ama madem ki ikiniz birliktesiniz, ikinizinde birbirinizden birşey saklamadığını düşünerek, diyeceğim şeyin bayan Snape'inde bilmesine hak vererek, sizinde burada kalmanıza izin veriyorum bayan Snape.

Teşekkür ederim anlamında başımı salladım. Draco endişelenmemem için elimi tuttu Aberforth birleşik ellerimize baktı ve gülümsedi.

Draco - Bilmemiz gereken şey nedir bay Dumbledore?

Aberforth derin bir nefes aldı ve başladı konuşmaya.

Aberforth - Biliyorsunuz Profesör Snape Muggle dünyasına gitmişti. Sebebi ölüm yiyenlerin görüldüğü iddiasıydı. Azkabandaki 3 ölüm yiyen nasıl olduğunu bilmediğimiz bir şekilde kaçmışlar.

Draco korkuyla bana döndü tuttuğu elimi dahada sıkılaştırdı.

Aberforth - Bu yüzden Draco... baban ve sen ölüm yiyenlern peşine düşmek zorundasınız.

Draco - Neden zorundayız? Ölüm yiyen falan değiliz artık.

Aberforth - Ama ölüm yiyendiniz. Bu yüzden kimin ölüm yiyen olup olmadığını anlayabilirsiniz.

Draco başını eğdi morali çok bozulmuştu. Onu sakinleştirmek için başını tutup omuzuma yasladım.

Aberforth - Yarın gece yola çıkacaksın Draco. O zamana kadar sevdiklerinle vedalaş.

Ve birden yok oldu. Draco ağlamaya başladı. Onu öyle görmek istemiyordum. Yatağa yattım Dracoda göğsümde uyuyakaldı.

Bu ölüm yiyen bulma olayı gerçekten çok kötü olmuştu. Yeni kavuşmuşken yine ayrılacaktık. İçimde sadece bir soru vardı; Voldemort zaten artık tamamen ölmüştü ölüm yiyenler neden hala ölüm yiyen olarak yaşıyorlardı?

-

Sabah uyandığımda Draco hala uyuyordu gece 3 saatte bir ağlaması tutmuştu gözlerinin altları morarmıştı. Bana sıkıca sarılmıştı ayrılmak istemiyordu.

Alnından öperek uyandırdım minik böceğimi uyanmayınca yumuşacık şaheser saçlarıyla oynamaya başladım. Bir yandan yüzünü izliyor bir yandan saçlarıyla oynuyordum. Saçlarıyla oynamaya, yüzünü izlemeye doyamamıştım hala...

Sonunda uyanmıştı. Uyanır uyanmaz benim yanında olup olmadığımı kontrol etti, bunu yaparken gerçekten çok komik gözüküyordu.

Draco - Günaydın bebeğim.

Y/N - Günaydın sevgilim.

Dudaklarını dudaklarıma bastırdı kısa süre sonra ayrıldık ve ayağa kalktı.

Draco - Nefret ediyorum bu ölüm yiyenlikten.

Y/N - Ama artık ölüm yiyen değilsin. Sadece diğer üçünü aramaya gideceksiniz korkulacak bir şey yok öyle değil mi?

Draco bana bir süre baktıktan sonra başını eğdi. Yine gözleri dolmuştu kesin biliyordum. Aklından geçenleri de biliyordum. Korkuyordu. Ayağa kalkıp kollarımın arasına aldım onu. Kokusunu çektim içime, belki de son kez çekiyordum içime o güzel kokusunu. Ama hayır böyle düşünmemeliydim. Onu asla kaybetmek istemiyorum.

Kahvaltı için büyük salona indik. Kimse partideki olayı unutmamıştı bu yüzden sürekli Draco ve benden gözlerini ayırmıyorlardı. Haklılardı sonuçta bende böyle bir olaya şahit olsam, gözlerimle görsem unutamam hep aklıma gelir.

Slytherin masasına oturduğumuzda diğer öğrenciler şükürler olsun ki gözlerini Draco'nun üzerinden almış önlerine dönmüşlerdi. Pansy hemen soru yağmuru yağdırdı.

Pansy - Neden moralin bozuk? Draco niyr dalgın duruyor? Kavgalı mısınız? Draco bir şey mi yaptı? Eğer yaptıysa çok kötü şeyler olacak, duydun mu Draco!

Draco hareketsiz kollarını bağlamış önündeki çatala bakıyordu. Ben ise Pansy'yi susturdu.

Y/N - Yemekten sonra herşeyi anlatacağım Pansy.

Pansy Draco'ya göz devirerek bana gülümseyerek Tom'a döndü. Kahvaltı başlamıştı Draco bir lokma bile bir şey yememişti zar zor ben kendim yedirmiştim.

-

Akşam yemeğinden sonra tüm son sınıflar serbest bırakılmıştı. Bahçeye geçtik ve daire şeklinde dizilen minderlere oturduk.

Pansy - Anlat meraktan öleceğim.

Cevaplayacağım sırada Draco sözüme başlamadan sözümü kesmişti.

Draco - Biraz kucağında yatsam olur mu?

Y/N - Ah tabiki tatlım.

Draco'nun başını kucağıma yatırdım ve Pansy'ye döndüm.

Y/N - Biliyorsunuz babam Muggle Dünyasına gitmişti. Sebebi 3 ölüm yiyenin Azkabandan kaçmasıymış. Draco ve Lucius Malfoy bu gece Muggle dünyasına babamın yanına ölüm yiyenleri aramaya gidecekler.

Pansy Draco'ya söylediği onca şeyden pişmanlık duyarak Draco'ya baktı. Draco çoktan gözlerini kapatmıştı.

Pansy - Draco'ya çok üzülüyorum.

Tom - Draco cesur davranırsa herşey hallolur.

Pansy - Umarım bir şey olmaz ve sağ salim geri dönerler.

Draco'ya baktım buruk bir gülümseme oluştu yüzümde

Y/N - Umarım...