36. ZİHİN

3.1K 190 176
                                    

Bu bölüme kadar yanımda olan ve kitabıma destek olan herkese çok ama çok teşekkür ederim.. Bu kitaba başlamadan önce bu kadar fazla kişinin okuyacağını düşünmemiştim. Beni yanılttınız, sizlere minnettarım.

~~~~

Gece hastane kanadında uyandım. Yanımda Draco ellerimi tutmuş bir şekilde uyuyordu. Ona baktım. Üstü başı ve elleri kandı. Neden olduğunu düşününce aklıma büyük salondaki olay geldi. Cedric.. İsminden bile tırsıyorum. Bana çok kötü şeyler yaşattı ve hala bu okulda olması çok üzücü. Ben her gün bunun korkusuyla yaşayamam. Artık bunu babama anlatmamın zamanı gelmişti. Cedric bana yaptıklarının cezasını çekmeliydi.

Saat 2:36'ydı. Yatakta doğruldum ama Draco'nun elini bırakmadım. Diğer elimle Draco'nun saçlarını okşamaya başladım. Yavaşça dudaklarına eğildim ama sonra vazgeçtim. Sırası değildi bunu bilmiyordum ama dayanamıyordum.

Tekrar yerime yattım. Uyumaya çalıştım ama başaramadım. Gözlerimi kapattım. Kapatır kapatmaz koridordan bir ses geldi. Umursamadım. Ama bu sesin koridordan gelmediğini kendi kafamda kurduğumu düşündüm.

"Eziksin.. Herkes senden utanıyor. Bunu babana anlatırsan senden ne kadar iğrenir tahmin etsene? AHAHAH Zavallısın.."

Birisi zihnime girmişti bunu anlamıştım ama eğer kimse durmuyordu. Ellerimi başıma götürdüm. Sesi susturmaya çalıştım.

"Ölmen herkes için daha iyi.!"

Kendini öldür!

Kendini öldür!

Kendini öldür!

Ses kafamın içinde 2000 defa aynı anda söyleniyordu başım çatlayacaktı neredeyse. Dayanamayıp yataktan kalktım çığlık atmaya başladım.

Y/N: SUS!

"ZAVALLI!"

Y/N: SUS ARTIK!

Draco telaşla kalkıp yanıma yanaştı.

"BİR MALFOYUN SENİ SEVEBİLECEĞİNİ DÜŞÜNDÜN MÜ GERÇEKTEN?!"

Y/N: SUS ARTIK!!

- Draco Bakış Açısı -

Y/N Ellerini elimden çektiğinde gözlerimi açtım. Daha sonra yataktan kalkıp çığlık atmaya başladı. Telaşla yanına gittim. Elleri başında bağırmaya başladı. "SUS!" Bu kelimeyi sürekli bağırarak söyledi.

Y/N dizlerinin üstüne çöktü bağırıp ağlamaya başladı. Ona dokunmama izin vermiyordu. Sus!" diyerek başına vurmaya başladı. Artık dayanamadım ve yanına gittim sarılmaya çalıştım. Sırtını sıvazladım. Saçlarını öptüm. Ellerini tuttum. Yavaş yavaş sakinleşiyordu.

En sonunda nefes nefese bedenini bana bıraktı ve öylece kaldık. Derken kapıdan Profesör Snape ve Albus Dumbledore geldi. Y/N Hemen kalkıp Snape'e sarıldı. Ağlamaya başladı. Profesör Snape "Ne oluyor?" der gibi yüzüme baktı. Bende ellerimi anlamsızca kaldırıp bilmiyorum dedim.

Profesör Snape Y/N'yi kucağına alıp sedyeye yatırdı. Madam Pomfrey geldi ve Y/N'ye sakinleşmesi için iğne yaptı. Y/N Yavaş yavaş gözlerini kapattı. Uyuduğuna emin olduktan sonra Albus Dumbledore ve Profesör Snape kenara geçti ve beni çağırdı.

Albus Dumbledore: Ne olduğu hakkında bir fikrin var mı Malfoy?

Draco: Ben yatağın kenarında uyuyordum. Y/N birden yataktan kalktı ellerini başına götürdü bağırmaya başladı. Ağlamaya başladı ve sürekli başına vurarak "Sus" diye bağırmaya başladı. Bende yanına gittim zar zor sakinleştirmeye çalıştım. Sonrada siz geldiniz.

Suçluluk | Draco MalfoyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin