hhwang: ağlarken yüzün çok tapılası gözüküyor.
bunu sana söyleyen hiç oldu mu bilmiyorum ama umarım ilk kişi benimdir.
ve bir gün sadece benim için ağlaman dileğiyle yanıp tutuşuyorum.
|tw: yeme bozukluğu|
🔖131022, Perşembe'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lee Felix
Sabah uyandığımda etrafın tamamen aydınlandığını görmek küçük çaplı bir şok geçirmemi sağlamıştı. Normalde günün ilk ışıklarıyla kalkar, ders çalışırdım.
Saatin kaç olduğuna bakmak için yastığımın altında telefonumu aradım ancak bulamadım. Yanımdaki hareketlilikle yeni yeni uyanan Hyunjin'i gördüğümde aklıma direkt dün gece gelmişti.
Biz resmen öpüşmüştük. Peki pişman mıydım, asla. Sarhoş zırvalığı olamayacak kadar ayık ve ne istediğimden emindim. İçerken sadece dileklerimi söyleyecek cesaretim olsun istemiştim, işe de yaramıştı.
Çünkü Hyunjin'e kalsa rahatsız olacağım diye kendini geri çekmekten başka bir şey yapamazdı. Mantıklı düşününce böyle davranması normal geliyordu, sonuçta başıma gelenleri az çok biliyordu.
Bilmediği şeyse onun bana verdiği sıcaklığı kimseden alamayacak oluşumdu. Dokunuşu kendimi kötü hissetmiyor aksine hem bedenimi hem de ruhumu uyuşturucu misali mayıştırıyordu, en etkilisinden.
Dudaklarıyla buluşan dudaklarım beyin fonksiyonlarımı öyle bir sıfırlamıştı ki bir an ayrılmazsam eğer kendimi durduramayacağım gibi gelmişti.
Sonra da yapabileceğim en iyi bahaneyi sunup uykumun geldiğini söylemiş ve ahlaksız düşüncelerimden kaçmaya çalışmıştım.
Şimdi de yanımda iyice ayılmış ve Kkami'yle oynayan kişiye bakıp gülümsemekle yetiniyordum. Ona Kkami yerine beni öp diyemiyordum, artık sarhoş değildim.
"Günaydın." dedi gülümserken kısılıp kaybolan gözleriyle, işte yine yapıyordu. Tek bir hareketiyle kalbimi ısıtıyordu.
