my love, bro

"Taehyung beni aldatıyor."

"Mutlu musun? Aç ayı."

Taehyung gülümseyerek elindeki kutudan dondurma yerken Jimin'in sinirli bakışlarla sorduğu soruyu umursamadı.

Cevap gelmeyince kendi kendine "Mutlusun." diyerek göz devirdi Jimin.

"Yavaş ye, hasta olacaksın bir de hasta bakıcılığı yapamam sana."

Taehyung dondurma dolu kaşığı ağızına soktuktan sonra "Niye özellikle 'hasta' bakıcılığı?" diye sormaya çalıştı. Gözlerini asla Jimin'e çevirmiyordu çünkü dondurma yemenin daha önemli olduğunu düşünüyordu.

"Normalde bakıcılık yaptığım için ayrıca hasta bakıcılığı da yapmak istemiyorum ondan."

"Yemek alsan yetiyor."

Taehyung dondurma kutusunu yatağa bırakıp oturma pozisyonunu değiştirirken arkasına yaslandı ve kutuyu alıp kucağına koydu. Telefonundan hızlıca video açıp bacaklarını hafifçe araladıktan sonra telefonu koyup bacaklarının arasında tutarken dondurmasını yemeye devam ediyordu.

"Rahatlık ne zaman batacak acaba sana."

Jimin dakikalardır kendi kendine Taehyung hakkında söyleniyordu. Uzun mesajlardan sonra cevap yazmadığı için yine endişelenmişti çünkü ağladığını biliyordu. Beklemeden yanına gittiğinde milyonuncu defa kendini affettirmek zorunda kalmıştı, biraz sarılıp tartıştıktan sonra gidip dondurma alıp geri döndüğünde onu affetmişti Taehyung.

Şimdi ise dondurmasının tadını çıkarırken video izliyordu ve çok mutluydu. Jimin onu biraz daha dikkatle izlemeye başladığında düşünmeden edemedi, yemek veya tatlı yemek onu cidden ama cidden mutlu ediyordu. Düşünürken bir an için üzüldü, Jimin onu mutlu ettiğinde de böyle gülüyor muydu?

Düşüncelerinin arasında gözlerinin bir anda kararıp açılmasıyla kendine geldi, Taehyung "Jimin!" diye bağırmaktan dondurma kutusunu kafasına fırlatmamak için zor durmuştu.

"Ne düşündün bu kadar, kolum koptu dikkatini çekeceğim diye." Söylene söylene kutuyla birlikte yataktan kalkıp kapıya doğru ilerlediğinde Jimin hızla kolundan tuttu ve kendine çekti Taehyung'u.

Kucağındaki ağırlıkla tamamen kendine geldiğinde başını kaldırıp Taehyung'a baktı. "Seni düşünüyordum." derken sırıttı.

"Aman ne düşüncelisin."

Taehyung göz devirip kalkmak için hareket ettiğinde Jimin hızla kollarını beline sarıp kalkmasını engelledi.

"Daha küsmemize fırsat vermeden barıştık zaten, ne bu özlem?" diye sorguladı Taehyung.

"Seni çok sevdiğimi fark ettim ondan, aşkım."

Taehyung kahkaha atıp elini Jimin'in yüzünün ortasına yapıştırıp geriye iterken kucağından kalktı.

"Ne bu acele? Nereye yetişiyorsun?"

Jimin sorgulayıcı bakışlarıyla Taehyung'a bakarken elindeki kutuyu arkasına saklayıp utangaç gülümsemelerle yavaşça geriye gittiğini gördü.

"Bitirdin mi?"

Taehyung masum bakışlarla "Bitti." dediğinde Jimin gerçekten utandığı için böyle davranmadığını biliyordu, sadece tatlı hareketler yapıyordu o kadar.

"Madem bitti," derken ayağa kalktı ve Taehyung'a yaklaşıp önüne geçti. "Biraz daha yiyelim." dedi ve eğildi.

Taehyung önündeki bedene bakarken gülümsedi ve kutuyu masaya bıraktı. Hızla sırtına atladığında bacaklarını sımsıkı tutan ellerle kendini güvende hissetti ve boynuna sarıldı.